“Kënga e saj tingëllon në Kozmosin e pafundmë, ndërsa këtu në Tokë përhapet mbi fushat e gjera dhe në sallat e koncerteve që nga Stokholmi deri te Madridi, nga Nju Jorku deri te Los Angjelis, nga Londra deri te Tokio. Të gjithë ngrihen më këmbë të mahnitur nga zëri i saj magjepsës, i cili arrin thellësitë më të mëdha të shpirtit njerëzor. Kënga e saj është simbol i dashurisë dhe i përjetshmërisë.” Këtë e shkruan profesoresha doktore Dora Hristova, dirigjente e Korit “Misteri i Zërave Bullgarë” për këngëtaren Nadezhda Hvojneva. Këndimi i saj prek çdo zemër. E caktojnë si “një yll i ndritshëm i krijimtarisë folklorike”, zëri i saj është “një dhuratë, një mrekulli hyjnore”. Në vitin 1988 kritika muzikore amerikane e shpalli “Altin më të mëdhenj të Planetit”.
E bija e këngëtares Eliçka Krëstanova, e cila këndonte bashkë me nënën në korin “Misteri i Zërave Bullgarë”, në lidhje me përvjetorin e 80-të të lindjes të së ëmës rrëfen:
“Në radhë të parë dëshiroj të them atë, që ajo është njeriu me më shumë rëndësi në jetën time, se ajo ishte një nënë e mrekullueshme dhe vetëmohuese. Dhe kjo megjithëqë kishte shumë angazhime si këngëtare me koncerte kudo në vend dhe në botë. Amaneti i saj ishte që të dua familjen, farefisin, miqtë, të jam mirëbërëse. Në plan profesional të sillem me respekt ndaj profesionit, ndaj kolegëve. Të pranoj sukseset e tyre dhe të gëzohem për ta. Të gjithë në farefisin tonë këndojnë ose i bien ndonjë vegël muzikore. Daja e saj Asparuh ishte gajdexhi, kushëriri i saj Todor Borisov i binte fizarmonikës, Todor Hvojnev, i cili është djali i dajës Asparuh gjithashtu i binte fizarmonikës. Të gjithë në malin Rodopa këndojnë, zemrat e tyre janë në këngët. Për mua ishte një përjetim i paharrueshëm, kur me korin “Misteri i Zërave Bullgarë” interpretuam këngën “Ngrihu, o moj nënë”, soliste e së cilës ishte ajo. Nëna ime bënte dy-tre hapa përpara, heshte për një çast dhe sikur në këtë mënyrë vendoste një lidhje shpirtërore me publikun. Të gjithë e mbanin frymën dhe kur ajo niste të këndojë, ata mbyllnin sytë kështu sikur deshën të dëgjojnë më mirë interpretimin e saj. Kur kënga përfundonte për disa sekonda mbizotëronte një heshtje dhe papritmas publiku shpërthente në duartrokitje.”
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
"Në një rajon të gjerë në Bullgarinë Veriore, kalorësi Shën Theodhor perceptohet si një personazh djallëzor. Përkufizimet popullore për të janë si më poshtë: një shenjtor vampir, përbindësh ose goblin... Ai vizitonte festat e beqarëve, të cilat ishin të..
Martenica (verorja) është një nga simbolet e Bullgarisë - konsiderohet si një pararojë e pranverës dhe largimit të errësirës. Çdo vit më 1 mars, edhe larg atdheut, ne bullgarët i zbukurojmë të afërmit dhe miqtë tanë me fijet e përdredhura të bardha e të..
Qyteti i vjetër malor i Aprillci pret një nga festivalet më interesante dhe më të shijshme bullgare - Festën e proshutës dhe rakisë së ngrohtë. Në datat 24 dhe 25 shkurt, qyteti malor, i vendosur rrëzë majës së Maragidik, po përgatitet të mirëpresë më..