“Kënga e saj tingëllon në Kozmosin e pafundmë, ndërsa këtu në Tokë përhapet mbi fushat e gjera dhe në sallat e koncerteve që nga Stokholmi deri te Madridi, nga Nju Jorku deri te Los Angjelis, nga Londra deri te Tokio. Të gjithë ngrihen më këmbë të mahnitur nga zëri i saj magjepsës, i cili arrin thellësitë më të mëdha të shpirtit njerëzor. Kënga e saj është simbol i dashurisë dhe i përjetshmërisë.” Këtë e shkruan profesoresha doktore Dora Hristova, dirigjente e Korit “Misteri i Zërave Bullgarë” për këngëtaren Nadezhda Hvojneva. Këndimi i saj prek çdo zemër. E caktojnë si “një yll i ndritshëm i krijimtarisë folklorike”, zëri i saj është “një dhuratë, një mrekulli hyjnore”. Në vitin 1988 kritika muzikore amerikane e shpalli “Altin më të mëdhenj të Planetit”.
E bija e këngëtares Eliçka Krëstanova, e cila këndonte bashkë me nënën në korin “Misteri i Zërave Bullgarë”, në lidhje me përvjetorin e 80-të të lindjes të së ëmës rrëfen:
“Në radhë të parë dëshiroj të them atë, që ajo është njeriu me më shumë rëndësi në jetën time, se ajo ishte një nënë e mrekullueshme dhe vetëmohuese. Dhe kjo megjithëqë kishte shumë angazhime si këngëtare me koncerte kudo në vend dhe në botë. Amaneti i saj ishte që të dua familjen, farefisin, miqtë, të jam mirëbërëse. Në plan profesional të sillem me respekt ndaj profesionit, ndaj kolegëve. Të pranoj sukseset e tyre dhe të gëzohem për ta. Të gjithë në farefisin tonë këndojnë ose i bien ndonjë vegël muzikore. Daja e saj Asparuh ishte gajdexhi, kushëriri i saj Todor Borisov i binte fizarmonikës, Todor Hvojnev, i cili është djali i dajës Asparuh gjithashtu i binte fizarmonikës. Të gjithë në malin Rodopa këndojnë, zemrat e tyre janë në këngët. Për mua ishte një përjetim i paharrueshëm, kur me korin “Misteri i Zërave Bullgarë” interpretuam këngën “Ngrihu, o moj nënë”, soliste e së cilës ishte ajo. Nëna ime bënte dy-tre hapa përpara, heshte për një çast dhe sikur në këtë mënyrë vendoste një lidhje shpirtërore me publikun. Të gjithë e mbanin frymën dhe kur ajo niste të këndojë, ata mbyllnin sytë kështu sikur deshën të dëgjojnë më mirë interpretimin e saj. Kur kënga përfundonte për disa sekonda mbizotëronte një heshtje dhe papritmas publiku shpërthente në duartrokitje.”
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Ekspozita "Paftat - një univers shenjash" e Muzeut Historik Rajonal në Ruse po viziton Burgasin. Në ekspozitën, e cila hapet në Muzeun Etnografik mund të shihen më shumë se tridhjetë shembuj të artit të argjendarisë. Paftat janë pjesë e veshjeve..
Nuk ka statistika që përmbledhin numrin e saktë të grupeve bullgare të vallëzimit jashtë vendit. Por një gjë është e sigurt - këto grupe të krijuara vetë, të shpërndara në të gjitha kontinentet, janë një urë lidhëse e gjallë midis Bullgarisë dhe pjesës..
Herët në mëngjes djemtë dhe vajzat mblidhen nëpër livadhe që të luajnë me diellin. “Besohet se atëherë dielli luan sepse është solstici më i gjatë i vitit” – kjo është gjëja më e rëndësishme që duhet ditur për Ditën e Enjos, sipas tetëvjeçarit Ivo..