Duke e vënë në sprovë besimin e Abrahamit, Zoti e urdhëroi të sakrifikojë djalin e tij të vetëm Isak. Por në momentin , në të cilin babai mori thikën për të vrarë birin, një engjëll i Zotit thirri nga qielli, që të ndalojë dorën e tij.
Tregimi nga Dhiata e Vjetër për sakrificën e Abrahamit është një nga proverbat e përshkruar në Bibël, për ndërhyrjen e engjëjve në fatin njerëzor. Sipas Ungjillit, Kryeengjëlli Gavril i dha lajmin e mirë Virgjëreshës Mari se ajo do të lindë Birin e Zotit, kurse pas lindjes së Tij , Kryeengjëlli e paralajmëroi Josifin ta shpjerë në Egjipt, kur mbreti Irod urdhëroi të vriten të gjithë foshnjat në Betlehem . Përpara varrit të Krishtit, përsëri engjëlli u paraqit grave miroprurëse, të cilat kanë ardhur ta lyejnë trupin e Tij, që t’i lajmërojë për Ngjalljen e Shpëtimtarit.
Në jetën tonë tokësore, pavarësisht se si të krishterë mbështetemi në mbrojtjen e Zotit, ne kemi frikë, e humbasim veten në zgjedhjet e vështira, e ndjejmë veten të dobët dhe të vetmuar. Prandaj dhe besimi, se pranë nesh gjithmonë qëndron një krijesë qiellore, të cilën Zoti e ka zgjedhur posaçërisht që të na drejtojë dhe të na mbrojë, na jep ndjenjën për qetësi dhe qëndrueshmëri. Me të ashtuquajturin engjëll mbrojtës ne ndajmë momentet e mira dhe të këqija, mundohemi që me zemrën tonë t’i dëgjojmë udhëzimet të cilat na i jep ai, dhe nganjëherë ndaj tij i drejtojmë lutjet tona, siç e bëjmë me Jezu Krishtin, me Nënën e Zotit dhe shenjtorët.
Besojmë se në ritin e pagëzimit, çdo një prej nesh merr engjëllin e vet mbrojtës. Dhe më e tmerrshmja nga të gjitha është që ta zhgënjejmë këtë engjëll me veprat tona – thotë ati Angel Angjelov, nga kisha e kryeqytetit “Shën Sofia”. Ka një mori të pikturave fetare me këtë tematikë, të cilat pasqyrojnë sesi engjëlli, në momentet e tmerrshme dhe të vështira në jetën e njeriut, ndërhyn që të evitojë tragjedinë. Ne besojmë po kështu, se pikërisht engjëlli-mbrojtës na ndihmon, kur duam që të lartësohemi shpirtërisht, sepse si të krishterë për ne më e rëndësishmja është të synojmë drejt Zotit tonë.
Dhe me qenë se njeriu gjithmonë përpiqet “të veshë” në “rroba” materiale atë, e cila gjendet përtej shqisave të tij, në krijimet e piktorëve engjëjt janë pikturuar si njerëz jashtëzakonisht të bukur.
Histori të shumta për paraqitjen e engjëjve në pamje njerëzore u japin bazë artistëve të pikturojnë dhe të paraqesin këto krijesa të Zotit në formën njerëzore-sqaron ati Angjell. Por, që të tregojnë thelbin e tyre qiellor , engjëjve u venë krahë. Në disa kisha jo bullgare bile mund të vihen re pupla, për të cilat thuhet se janë të engjëjve, por kjo kuptohet nuk është e vërtetë. Sipas kishës sonë engjëjt janë të pa trupë, me fjalë të tjera nuk mbajnë asgjë nga ana materiale e kësaj bote. Në kapitullin e parë të Biblës – Zanafilla, thuhet se, në fillim Zoti krijoi qiellin dhe tokën. Dhe sipas shpjegimit të etërve të kishës nën fjalën “qiell” ata kuptojnë botën qiellore, me fjalë të tjera, engjëjt janë krijesat e para, kurse pas kësaj vjen e gjithë bota materiale. Kuptohet se si një kurorë e Krijimit të Zotit paraqitemi ne – njerëzit. Kështu që engjëjt mbajnë tipare antropomorfe, për shkak të tregimeve, të cilat i kemi trashëguar për ta.
Duke i përfytyruar në një pamje njerëzore, mos vallë ndonjëherë të sillemi me ta me pakujdesinë, me të cilën sillemi ndaj të afërmeve? Por, atëherë rrezikojmë ta largojmë nga vetja engjëllin tonë - kaq të nevojshëm për shpëtimin e shpirtit njerëzor.
Njeriu mban në vetvete dobësinë e vet, si pasojë e mëkatit të tij të trashëguar nga paraardhësit - thotë akoma prifti. Çdo gjë të cilën e kryen ai në këtë botë, nuk është më e mirë. Pavarësisht se ka hyrë në rrugën e Zotit, ai devijon, prandaj ka nevojë për një engjëll –mbrojtës, i cili t’i tregojë të vërtetën.
Është e vështirë për njeriun të përballojë mëkatësinë e vet dhe të kërkojë përsosmërinë. Dhe kështu, qofshi të përsosur dhe ju, siç është i përsosur Ati juaj qiellor.
Na pëlqen të themi se, ndonjë shoku ynë shumë i mirë dhe i butë sikurse është i dhuruar me natyrën e engjëllit. Por, njeriu nuk është i paracaktuar për një ngjashmëri me engjëllin, shton ati Angjell. Sipas tij më e rëndësishmja për njerëzit është të mos e fshehin dashurinë e vet dhe ta tregojnë kudo.
Sepse me anë të dashurisë ne i afrohemi Krishtit – kur e duam njëri tjetrin dhe kur e duam Zotin.Përgatiti në shqip: Nataniela Vasileva
Foto: nationalgallery.bg, Diana Cankova
Revolucionari i madh Ljuben Karavellov (1834-1879), shkrimtar dhe publicist i Rilindjes sonë, ka lënë një gjurmë të thellë në letërsinë bullgare si prozator, poet, fejtonist, kritik i letërsisë. Ljuben Karavelllovi ishte dhe udhëheqës i Lëvizjes Çlirimtare..
Statuja e parë prej mermeri e zbuluar më 3 korrik në qytetin antik Heraklea Sinthika është ndoshta e nipit të perandorit romak Oktavian Avgust - Lucij, njoftoi udhëheqësi i gërmimeve, Prof. Ljudmill Vagalinski. “Nuk ka dyshim se statuja është nga..
Në rrugën Sofje - Samokov përballë rrjedhës së lumit Iskër, pranë kthesës së madhe piktoreske midis fshatrave Kokaljane dhe Pasarell pranë Urës së Djallit ndodhet kodra Srednobërdie. Aty lumi Vedena derdhet në lumin Iskër dhe malet Lozen dhe..
Revolucionari i madh Ljuben Karavellov (1834-1879), shkrimtar dhe publicist i Rilindjes sonë, ka lënë një gjurmë të thellë në letërsinë bullgare si prozator,..