Η γεννημένη στη Βουλγαρία Μάρσια Τάχα Μοχάμεντ, η οποία ζει στη Βολιβία, εξελέγη καλύτερη σεφ μάγειρας στη Λατινική Αμερική κατά τη διάρκεια της τελετής Latin America’s 50 Best Restaurants 2024, στην οποία απονέμεται το λεγόμενο «Όσκαρ» μαγειρικής, ενημερώνει η ιστοσελίδα Novini.bg. Το έγκριτο βραβείο θα της απονεμηθεί στις 26 Νοεμβρίου σε ειδική τελετή στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Η Μάρσια, η μητέρα της οποίας είναι από τη Βολιβία, ενώ ο πατέρας της είναι Παλαιστίνιος, γεννήθηκε το 1989 στη Σόφια και μέχρι την ηλικία 5 χρονών έζησε στη Βουλγαρία. «Οι γονείς μου γνωρίστηκαν στη Βουλγαρία, ενώ ήταν φοιτητές εκεί. Όταν φύγαμε με τη μητέρα μου για τη Βολιβία, ήμουν μικρή, αλλά διατηρώ ακόμη τις αναμνήσεις μου από τη Σόφια, κυρίως θυμάμαι τα φαγητά», λέει σε συνέντευξη για τη Nova TV από τον Σεπτέμβριο φέτος. Το πρώτο πράγμα, το οποίοη Μάρσια θυμάται μέχρι και σήμερα, όταν ακούσει το όνομα της Βουλγαρίας, είναι το γιαούρτι. «Το πιο αγαπημένο μου βουλγαρικό φαγητό είναι το ταρατόρ, γιατί μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Ο πατέρας μου έφτιαχνε ταρατόρ στο σπίτι και ήταν πολύ νόστιμο – το βουλγαρικό γιαούρτι είναι το πιο νόστιμο στον κόσμο, με περισσότερο σκόρδο, αγγούρια, ξηρούς καρπούς, πολύ φρέσκο και πολύ υγιές», λέει.
Μέχρι τώρα η Μάρσια έχει εργαστεί ως αρχιμάγειρας στο εστιατόριο Gustu στην πρωτεύουσα της Βολιβίας Λα Πας για περισσότερα από 10 χρόνια. Αναμένεται στα τέλη Νοεμβρίου, αμέσως αφού της απονεμηθεί η υψηλότερη διάκριση μαγειρικής στη Λατινική Αμερική, να ανοίξει το πρώτο της εστιατόριο, που θα φέρει το όνομα «Αράμι» - μια λέξη που στη γλώσσα της ινδιάνικης φίλης Γουαρανί σημαίνει «κομμάτι του παραδείσου».
Ο Στέφαν και ο Μαξίμ Ιβανόβι είναι πατέρας και γιός που έγιναν γνωστοί με 10 ρεκόρ Γκίνες. Τώρα έγιναν οι πρώτοι στον κόσμο που διέσχισαν τον Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό με βάρκα με κουπιά. Έχουν κατασκευάσει μόνοι τους το πλεούμενο και το ονόμασαν..
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής κολύμβησης σε παγωμένα νερά, Τσάνκο Τσανκόβ, πέτυχε νέο ρεκόρ. Στις 6 Σεπτεμβρίου, κολύμπησε χωρίς διακοπή 108 χλμ. και 250 μ. στον Δούναβη, από το Βίντιν ως το Κοζλοντούι, για 18 ώρες, 12 λεπτά και 32 δευτερόλεπτα. Ξεκίνησε..
Όταν κάνει βόλτα κανείς στη Μοντάνα ή το Μπελογκραντσίκ, αργά ή γρήγορα θα δει ηλεκτρολογικούς πίνακες, ζωγραφισμένους με το αίσθημα ζωηρότητας και αγνότητας, σαν να αναβλύζουν από τα παιδικά μας χρόνια. Και έστω και για μία μόνο στιγμή, θα βρεθεί..