Λένε ότι η καλύτερη κινηματογραφική μουσική είναι αυτή που ο θεατής ακόμη δεν παρατηρεί, αλλά βιώνει κάπως μέσω των ηρώων, των δράσεων και των συναισθηματικών καταστάσεών τους. Αυτόν τον παράξενο χαρακτηρισμό μοιράζεται και ο Πέταρ Ντουντάκοφ – βούλγαρος συνθέτης, ο οποίος συσσώρευσε σοβαρή εμπειρία τα τελευταία χρόνια, δημιουργώντας μουσική για 20 ταινίες περίπου. Ο Ντουντάκοφ τελείωσε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Σόφιας και σύνθεση στο CodartsConservatoriumRotterdam, νωρίτερα για πολλά χρόνια μάθαινε πιάνο κοντά σε διακεκριμένους βουλγάρους παιδαγωγούς. Κατά τη δεκαετία του ’90 του 20ού αιώνα ήταν μέρος του συγκροτήματος «Καρδιές του Θιβέτ», ασχολούταν με παραγωγική δραστηριότητα και για πρώτη φορά εργάστηκε πάνω σε μουσική για ταινία το 2004.
«Σπούδαζα ακόμη στην Ολλανδία, όταν με προσκάλεσαν να γράψω μουσική για το έργο «Η άλλη δυνατή ζωή μας» - ταινία με τους δημοφιλείς ηθοποιούς μας Ιβάν Ιβανόφ και Βάνια Τσβετκόβα. Ήμουν στη Βουλγαρία για τις θερινές διακοπές. Θυμάμαι ότι φοβόμουν πολύ τι θα γίνει, αλλά έγραψα την μουσική, παρόλο που δεν είχα καμία εμπειρία. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που είναι σημαντικό για τη κινηματογραφική μουσική, είναι να τη συνδέσεις με την ιστορία που λέει η ταινία, και ανεξάρτητα από τις διαφορετικές στιγμές στη δράση, να δημιουργήσεις οργανικό μουσικό σύνολο. Από τη μία, πρέπει να έχεις πολύ ισχυρή μουσική προετοιμασία, από την άλλη, να μπορείς να εργάζεται σε διαφορετικά στιλ. Για μένα η κινηματογραφική μουσική είναι πλήρης ελευθερία και πρόκληση να βρίσκεσαι σε επίπεδο, στο οποίο να είσαι κατανοητός. Την αποκαλώ «μουσική με εικόνα».
«Για μένα η ιδανική περίπτωση είναι να έχει έτοιμη εικόνα και η μουσική «να εφάπτεται μ’ αυτήν». Κάποιοι σκηνοθέτες θέλουν έτοιμη μουσική, πάνω στην οποία να εργάζονται, συνήθως με εγκατεστημένη μορφή, τραγούδι… Για μένα είναι πολύ σημαντικό να έχω επαφή με τον σκηνοθέτη. Τελικά, αυτό που κάνεις είναι να χτίζεις αυτόν τον κόσμο με ανεξάρτητο τρόπο. Ακόμη και στην ανεξάρτητη μουσική, που γράφω, για μένα πάντα είναι σημαντική η μορφή, αλλά όχι η κυριολεκτική, αλλά αυτό που δίνει δυνατότητα για πιο βαθιά μεταφορά.»
Πριν από δύο χρόνια ήταν η πρεμιέρα του έργου «Εξύψωση» - ταινία του σκηνοθέτη Βίκτορ Μποζίνοφ, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιλέν Ρούσκοφ, μια από τις πιο επιτυχημένες βουλγαρικές ταινίες μεγάλου μήκους της νεότερης εποχής. Και μία από τις λίγες, για τις οποίες η μουσική έχει ηχογραφηθεί με κλασσική ορχήστρα.
«Ήταν πολύ φιλόδοξη διαδικασία για όλους μας, στην οποία κανείς δεν φείσθηκε ούτε δυνάμεων, ούτε ταλέντου, ούτε χρημάτων, για να δώσει τον καλύτερο του εαυτό αυτή τη στιγμή. Η «Εξύψωση» είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά στην εμπειρία μου ως συνθέτη. Αυτό που πετύχαμε τότε ως ποιότητα της παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της μουσικής, δυστυχώς, δε μετατρέπεται σε παράδειγμα προς μίμηση για πολλές βουλγαρικές ταινίες. Το πρόβλημα δεν είναι μάλλον στους δημιουργούς, αλλά στην πολιτιστική κατάσταση στη χώρα μας.»
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Ο βουλγαρικός μορφωτικός σύλλογος είναι μοναδικός θεσμός, που διατηρεί την πνευματικότητα και τις παραδόσεις του λαού μας επί αιώνες. «Μόλις» 115 χρόνια γιορτάζει ο Λαϊκός Μορφωτικός Σύλλογος «15 η Σεπτεμβρίου 1909» στο Ραζλόγκ. Μ’ αυτή την αφορμή..
Το μυθιστόρημα «Χρονοκαταφύγειο» του Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ, σε μετάφραση στα σουηδικά από τη Χάνα Σάντμποργκ, είναι ανάμεσα στα πέντε βιβλία, που συμπεριλήφθηκαν στον σύντομο κατάλογο του Σουηδικού Διεθνούς Λογοτεχνικού Βραβείου. Πρόκειται για..
Στη Βάρνα η ταινία «Θρίαμβος» των σκηνοθετών Πέταρ Βαλτσάνοφ και Κριστίνα Γκρόζεβα κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο για ταινία μεγάλου μήκους στο 42 ο Φεστιβάλ Βουλγαρικού Κινηματογράφου «Χρυσό ρόδο». Η ταινία έλαβε και το βραβείο για σενάριο, το οποίο..
Σποραδικές νεφώσεις