Μεγαλόπρεπες κολώνες, έντεχνα λαξευμένα κιονόκρανα και διαζώματα, πατιναρισμένοι από το χρόνο διάκοσμοι, προσωπογραφίες και επιγραφές που σώζονται από την αρχαιότητα ως σήμερα. Αυτές είναι μόνο κάποιες από τις εφαρμογές της πέτρας που μπορούμε να δούμε στην μόνιμη υπαίθρια έκθεση μπροστά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο με μουσείο στην Βουλγάρικη Ακαδημία Επιστημών.

Τα εκθέματα έχουν συντηρηθεί με την οικονομική στήριξη του Αμερικάνικου Επιστημονικού Κέντρου στη Σόφια και του ιδρύματος "Η Αμερική για την Βουλγαρία". Τα μνημεία είναι από την ρωμαϊκή εποχή και μεταξύ του 1ου και του 6ου αιώνα μ. Χ. κοσμούσαν τρεις αρχαίες πόλεις – την Ούλπια Έσκους που βρίσκονταν στην περιοχή του Πλέβεν, την Νικόπολις αντ Ίστρουμ, ιδρυμένη από τον αυτοκράτορα Τραϊανό, κοντά στο σημερινό Βελίκο Τάρνοβο και η Σέρντικα του Μεγάλου Κωνσταντίνου που τα ερείπιά της μπορούμε να δούμε σε κάποια σημεία της Σόφιας.

"Η Ulpia Oescus είχε το μεγαλύτερο φόρουμ που έχει ανακαλυφτεί στη Βουλγαρία. Στην έκτασή του βρίσκονταν τρεις ναοί – του Ιούπιτερ, της Μινέρβα και της Ιουνόνα που ήταν η τριάδα του Καπιτωλίου και στέκονταν στην κορυφή του ρωμαϊκού Πάνθεου", μας λέει η Κρασιμίρα Καραντιμιτρόβα, υπεύθυνη για το αρχείο των πέτρινων μνημείων του μουσείου. "Τα εκθέματα συμπεριλαμβάνουν κυρίως αρχιτεκτονικά στοιχεία, χιλιομετρικές και επιτύμβιες στήλες, σαρκοφάγους, που ανήκουν σε διαφορετικά εργαστήρια και το στυλ τους μας βοηθάει στην χρονολόγηση των ευρημάτων".

Η πέτρα είναι πολύ ανθεκτική αλλά και εκείνη φθείρεται από τις καιρικές συνθήκες, σπάει από τη ζέστη και λειαίνεται από το νερό, γι’ αυτό είναι σημαντικό τα εκθέματα να συντηρούνται κατάλληλα έτσι ώστε να μεταφέρουν τα μηνύματά τους στις επόμενες γενιές.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου
Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα