135 χρόνια από την απελευθέρωση της Σόφιας

δημοσίευση: 1/4/13 1:34 PM

Οι κάτοικοι της Σόφιας υποδέχονται τα ρωσικά στρατεύματα, γκραβούρα από τον 19 αιώνα

Φωτογραφία: stara-sofia.com

Στις 4 Ιανουαρίου η Σόφια γιορτάζει την απελευθέρωσή της από οθωμανική κυριαρχία στο Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-1878. Την ημέρα αυτή πριν από 135 χρόνια μονάδες του Δυτικού Αποσπάσματος του Ρωσικού Στρατού με επικεφαλής τον στρατηγό Ιωσήφ Γκούρκο, εισέρχονται πανηγυρικά στη μελλοντική πρωτεύουσα της Βουλγαρίας. Η πόλη με ιστορία χιλιετηρίδων, τοποθετημένη στο δρόμο που συνδέει την Κεντρική Ευρώπη με την Κωνσταντινούπολη, είναι ένας από τους στόχους της ρωσικής προέλασης προς τον Νότο.

Στις 12 Δεκεμβρίου στο χωριό Πόρντιμ της Βόρειας Βουλγαρίας διεξάγεται συμβούλιο του ρωσικού στρατού υπό τη διοίκηση του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Β’. Οι ανώτατοι αξιωματικοί, οι οποίοι είναι παρόντες στη συνεδρίαση, πρέπει να βρουν λύση του σημαντικού ζητήματος για τη διάβαση του Αίμου στα μέσα του χειμώνα. Σε αντιδιαστολή με την τότε θεωρία και πρακτική του πολέμου, ο υπουργός Άμυνας, στρατηγός Μιλιούτιν προτείνει απροσδόκητο για τον τουρκικό στρατό πέρασμα από τις ορεινές διαβάσεις και ορμητική προχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων στην Θράκη. Ο Ρώσος αυτοκράτορας εκπλήττεται από την τολμηρή πρόταση, αντιδρά διστακτικά, αλλά τα επιχειρήματα του στρατηγού Μιλιούτιν και άλλων ανώτατων αξιωματικών τον πείθουν στην επιτυχία της επιχείρησης.

Η κατάκτηση της Σόφιας έχει στρατηγική σημασία για την περαιτέρω προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων στην Θράκη, διότι η πόλη είναι κύρια βάση για την τροφοδότηση του τουρκικού στρατού με πολεμοφόδια και τρόφιμα. Στο Κάμπο της Σόφιας κατευθύνονται οι στρατηγοί Γκούρκο και Ράουχ με 20 χιλιάδες άτομα του Δυτικού Αποσπάσματος αντιμέτωποι με τουρκικά στρατεύματα 15 χιλιάδων ατόμων υπό τη διοίκηση του Οσμάν Νουρί Πασά.

Η μάχη για την πόλη αρχίζει στις 31 Δεκεμβρίου κοντά στο χωριό Γκόρνι Μπογκρόβ στα περίχωρα της Σόφιας. Μετά την πυρπόληση των χωριών Ντόλνι Μπογκρόβ και Μποτουνέτς, οι τουρκικές μονάδες επιτίθενται στα στρατεύματα του στρατηγού Βελιαμίνοφ, τα οποία την 1η Ιανουαρίου περνούν σε αντεπίθεση. Γίνεται σαφές ότι η απελευθέρωση της Σόφιας είναι κοντά.

Τα στρατεύματα του στρατηγού Γκούρκο μπαίνουν στη Σόφια, γκραβούρα από τον ιταλικό Τύπο. Φωτογραφία: stara-sofia.com

Μετά το πέρασμα του ποταμού Ίσκαρ από τη γέφυρα κοντά στο χωριό Βραζντέμπνα, στις 3 Ιανουαρίου τα ρωσικά στρατεύματα κατακτούν τα χωριά Κουμπράτοβο, Μπιριμίρτσι και Ορλάντοβτσι και μ’ αυτόν τον τρόπο ματαιώνουν την υποχώρηση των Τούρκων προς το Πλόβντιφ. Τα τουρκικά στρατεύματα μπορούν να περικυκλωθούν. Ο Οσμάν Νουρί Πασάς διατάζει άμεση υποχώρηση στη δυτική κατεύθυνση προς το Πέρνικ, για να αποφύγει τον κίνδυνο, εγκαταλείποντας 6 χιλιάδες άρρωστους και τραυματισθέντες φαντάρους στη Σόφια.

Ο Τούρκος πασάς εκδίδει την εντολή η πόλη να πυρποληθεί και οι αποθήκες με πυρομαχικά να ανατιναχθούν, προειδοποιώντας μόνο τους προξένους των ευρωπαϊκών κρατών στην πόλη για την απόφασή του. Χάρη στη γρήγορη επέμβαση του Ιταλού προξένου Βιτόριο Ποζιτάνο και του Γάλλου ομολόγου του Λεάνδρου Λεγκέ, η Σόφια σώζεται από πυρπόληση.

Οι κάτοικοι της πόλης υποδέχονται θριαμβευτικά τον στρατηγό Γκούρκο και στον ναό της Αγίας Κυριακής τελείται ευχαριστήρια δοξολογία. 15 μήνες αργότερα η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση επιλέγει τη Σόφια ως πρωτεύουσα του νεοσύστατου βουλγαρικού κράτους.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

По публикацията работи: Δρ Ραντοσλάβ Σπάσοφ

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

135 χρόνια από την απελευθέρωση της Σόφιας

Περισσότερα στην κατηγορία

Οι εορτασμοί για την Ένωση στην Σόφια

Εορτασμοί για την Ένωση στο Πλόβντιβ

Το μεγαλείο της Ένωσης και οι συνέπειες του «ενοποιητικού συνδρόμου»