Gjurma bullgare në Moldavi është e më shumë se 200 viteve më parë. Gjatë sundimit osman, shumë bullgarë kërkuan strehim jashtë atdheut të tyre dhe shumë gjetën strehim në Besarabi. I tillë është rasti me familjen e Dmitri Borimeçkovit - poet, person publik dhe intelektual, pjesë e komunitetit të shumtë bullgar në Republikën e Moldavisë.
Dmitri Borimeçkov ka lindur më 1 maj 1949 në Taraklia. “Ky është vendlindja ime, ky është atdheu im i vogël”, thotë ai dhe vazhdon të flasë për të parët e tij.
“Paraardhësi i familjes sonë është Petko Iliev Borimeçkov. Ai luftoi me një ari dhe fitoi, si rezultat i së cilës mori pseudonimin "Bori Meçka" /Ai që lufton me ariun/. Prandaj edhe mbiemri ynë është Borimeçkovi. Që nga shpërngulja e tyre nga Ballkani në Buxhak, bullgarët besarabë vendosën marrëdhënie të shkëlqyera me vendasit. Ne jemi miq, ne ndihmojmë njëri-tjetrin. Bullgarët tanë nuk janë përballur me konflikte dhe probleme - si politike, ashtu dhe kombëtare. Deri më sot ne jetojmë në Republikën e Moldavisë dhe konsiderohemi si tanët, si një pakicë kombëtare, që është pak më shumë se 3% e popullsisë”.
Dmitri Borimeçkov ka ardhur në Bullgari jo një herë. Ai ka shumë miq edhe në vendin tonë dhe nuk e fsheh që i mungon atdheu historik. I pyetur se cilët janë miqtë e tij në Bullgari, ai përgjigjet si më poshtë:
"Kam shumë miq – edhemiq gjaku, edhe miq shpirtërorë. Miqtë e mi nga Bullgaria po shohin se unë jam një person që interesohet për atdheun e vet, kulturën, artin dhe historinë e tij. Kur i vizitova, ata më thanë: "Mitja, ti je mysafiri ynë, por e di më shumë për Bullgarinë. " Ata më trajtuan me shumë respekt. Në fillim nuk e kuptuan se si jemi kaq të ndryshëm nga ata. Për shembull, paraardhësit e mi kanë jetuar në Bullgari, janë transferuar këtu dhe e kanë përvetësuar kulturën dhe gjuhën vendase. Gjaku ynë është i njëjtë, por ne shpirtërisht jemi te ndryshëm. Dallimet kryesore janë ne gjuhë, në vendin tone ajo është më e pastër, nuk ka aq shume huazime nga turqishtja dhe anglishtja, por ne gjuhen "tone" ka shume fjale ruse. Unë personalisht e konsideroj Bullgarinë si atdheun tim të parë - prej Bullgarisë kanë ardhur paraardhësit e mi. Ndjej në të njëjtën mënyrë edhe këtu, edhe atje."
"Atdheu është aty ku është shpirti" – tha në përfundim Dmitri Borimeçkov.
Përgatiti në shqip: Vesella Mançeva
Foto: arkivi personal
Qyteti shqiptar i Pogradecit, i vendosur në bregun jugperëndimor të liqenit të Ohrit, është një vend ku jetojnë dhe punojnë shumë qytetarë shqiptarë me origjinë bullgare. Qyteti është qendra e bashkisë me të njëjtin emër në qarkun e Korçës, në..
Bullgarët në Shqipëri janë njohur si pakicë kombëtare në vitin 2017, por nuk kemi të dhëna zyrtare për numrin e tyre, pasi ende nuk janë publikuar të dhënat përfundimtare nga regjistrimi i popullsisë së vitit të kaluar. Jo pak shqiptarë me vetëdije..
Vështirë se ekziston një djalë që nuk ka dashur të bëhet astronaut. Edhe pse më rrallë, të tilla aspirata kanë edhe vajzat. Mes tyre është udhëtarja Izabella Shopova, heroi më i madh i së cilës në fëmijëri ishte Yuri Gagarin. Ajo i përshkruan udhëtimet e..
Në festën e Hyrjes së Nënës së Zotit në Tempull më 21 nëntor sipas Kalendarit Gregorian dhe Ditën e Kryeengjëjve Mihaill dhe Gavrijil sipas Kalendarit..
Vranësira të dendura
Pjesërisht me re