Stefan Stambollov është një nga të paktët politikanë bullgarë i cili për një periudhë të shkurtër kohore arriti të paarritshmen brenda jetës së shkurtër njerëzore. Një revolucionar, poet, i evoluar në një politikan dhe reformator, ai është një nga ndërtuesit e shquar të Bullgarisë moderne.
Stefan Stambollov lindi më 31 janar (12 shkurt sipas stilit të ri) të vitit 1854 në Tërnovo, në një familje me gjithsej 10 fëmijë. Ai u dërgua për të studiuar në Seminarin Teologjik në Odesë. Por në vend të lutjeve, ai u dha pas anarkizmit. Stefan Stambollov u bashkua me Lëvizjen për Krijimin e Kishës së Pavarur Bullgare dhe u përjashtua nga Seminari i Odesës.
Ai u bashkua me Shoqërinë Bamirëse Qendrore Bullgare, e cila mori pjesë aktive në Luftën Çlirimtare Ruso-Turke nga 1877-78.
Pas Kongresit të Berlinit të vitit 1878, i cili rishikoi rezultatet e luftës dhe ndau territorin bullgar të çliruar nga sundimi osman, Stambollov ishte ndër themeluesit e Komiteteve “Unitetit” për bashkimin e tokave bullgare.
Ai ishte një nga mbrojtësit më të zellshëm të Bashkimit që nga viti 1885. Si kryetar i Kuvendit Popullor, Stambollov kundërshtoi fuqishëm grushtin e shtetit pro-rus që rrëzoi Princin Aleksandër Batenberg. Në 1886 ai u emërua në këshillin regjent të Principatës së re.
Vetëm 25 vjeç Batenberg hyri në ujërat e thella të politikës për të hedhur themelet e shtetit bullgare. Më shumë fakte interesante për personalitetin dhe veprën e burrështetit të madh bullgar mund të mësoni nga botimi “Stefan Stambollov – burri i shtetit, i cili e modernizoi Bullgarinë” nga koleksioni i Radio Bullgarisë.
Përpiloi: Darina Griorova
Përgatiti në shqip: Vesella Mançeva
Shërbesat e së Shtunës së Madhe fillojnë të premten në mbrëmje me Oden për Krishtin. Kisha përkujton varrimin e Krishtit Shpëtimtar dhe zbritjen e Tij në ferr për të shpëtuar të drejtët e kyçur atje që vdiqën para veprës së Tij shëlbuese...
Të Premten e Madhe, Kisha kujton vuajtjet e mëdha të Jezu Krishtit, i cili me dëshirë të vet pranoi të gjykohej, të fshikullohej, të pështyhej, të poshtërohet, të rrihej me shuplaka dhe të shfaqej para popullit me mantelin për fyerje, me një..
Atë ditë, Shpëtimtari organizoi darkën tradicionale të Pashkës për popullin hebre në shtëpinë e një banori të Jerusalemit. Përpara darkës, si shprehje respekti, Ai lau këmbët e apostujve dhe tha: “Unë erdha për të shërbyer, jo që të më shërbejnë” ...
Të Premten e Madhe, Kisha kujton vuajtjet e mëdha të Jezu Krishtit, i cili me dëshirë të vet pranoi të gjykohej, të fshikullohej, të pështyhej, të..
Shërbesat e së Shtunës së Madhe fillojnë të premten në mbrëmje me Oden për Krishtin. Kisha përkujton varrimin e Krishtit Shpëtimtar dhe zbritjen e Tij..