E quajnë shkrimtarin Angell Karalijçev “krijues të botëve magjike”. Ai është tregimtari, përrallët e të cilit për fëmijë nxjerrin lot në sytë e të moshuarve. Me fjalë pikturon dhe krijon botën e së mirës, fisnikërisë, bukurisë dhe ngrohtësisë. Me përrallët e shkrimtarit Angell Karalaijçev rritën breza të tëra bullgarësh. Që prej kohe ato konsiderohen një klasikë, e cila edukon mirësitë e përjetshme njerëzore, pa dhënë këshilla dhe pa imponuar vlera morale. Heronjtë e tij janë figura dalluese që mbahen mend. Ata sikur gjallërojnë para neve, pavarësisht nga dekadat që qëndrojnë midis nesh dhe krijimit të tyre. Biografia krijuese e shkrimtarit përfshin tregime, novela, përralla. Një nga librat e tij me popullaritet më të madh është “Bota përrallore”. Për të Angell Karalijçevi u dekorua me Fletën e Nderit me emrin e Andersenit nga Këshilli Ndërkombëtar për Letërsi së Fëmijëve dhe të Adoleshentëve /IBBY/ dhe u regjistrua në librin nderi “Hans Kristijan Andersen”.
Angell Karalijçevi është prej këtyre mjeshtërve gojëmbël të fjalës, të cilët e gjejnë frymëzimin në fëmijërinë. “Fshati im i lindjes Strazhica shtrihet nja 40 kilometra larg kryeqytetit bullgar të mesjetës Veliko Tërnovo, – rrëfen shkrimtari. – Rrita afër brigjeve të një lumi të vogël, por të zhurmshëm dhe të vrullshëm, i cili çdo vere pas shirave të mëdha, përmbytej mëhallën më të poshtme të fshatit dhe u sillte dëme të mëdha fshatarëve duke mbytur kafshët, shpendët shtëpiakë, merrte me veten duajt me kashtë, gardhet e oborreve. Nëpër bjeshkët përreth fshatit dëgjohej kërcëllima e plugjeve të drunjta, të cilat mezi lëvizeshin mbi tokën e thatë. Bijtë trashëgimtarë ndaheshin arat e baballarëve duke i kthyer në lehe të ngushta të papërshtatshme për përpunim. Vit pas viti arat bëheshin gjithnjë e më të vogla dhe shterpe. Pasi toka nuk mund të nxirrte bukën e gojës të të gjithë banorëve të fshatit, një numër të madh burrash që nga pranvera e hershme shkonte në Rusinë Jugore, Rumaninë dhe Hungarinë për të bërë kopshtarë. Ati im shkonte kopshtar në Transilvani. Me dhembje të madhe, ne tre vëllezër dhe një motër i pritëm të kthehet gjatë vjeshtës...”
Për një radio program për fëmijët nga muaji maj i vitit 1966, shkrimtari tregon për të ëmën Rada, e cila dinte shumë këngë popullore, të cilat i këndonte çdo ditë në shtëpi me zë të ngrohtë. Në po këtë transmetim Angell Karalijçevi kujton edhe çastin kur mësuesi i tij i gjuhës bullgare e lavdëroi për shkrimin e tij me temë të lirë, në të cilën përshkruante vuajtjet e bashkëfshatarëve gjatë Luftës së Parë Botërore. Në sajë të kësaj “vepre të parë letrare” mësuesi e ftoi shkrimtarin e ardhshëm në shtëpi, ku i ofroi atij libra nga biblioteka e pasur që dispononte.
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Një tjetër donacion i madh për komunën shqiptare të Prespës së Vogël është bërë nga Fondacioni “Kujtesa Bullgare” më 14 shtator në fshatin Globoçeni të Komunës së Pustecit. Fondacioni siguroi një kontejner mjekësor të pajisur plotësisht për fshatin..
Fshati Radevo ndodhet në Bullgarinë Verilindore, jo shumë larg nga kryeqyteti ynë detar dhe po ashtu qytet i madh turistik - Varna, distanca është rreth 30-40 minuta me makinë. Në Radevo ka jo më shumë se 60 banorë, shumica e të cilëve janë mbi 60-70..
Fshati Gomotarci në Vidin ka një histori të çuditshme. Dikur ndodhej në një vend tjetër, kilometra larg nga aty ku është tani. Pasi një murtajë e tmerrshme goditi një pjesë të madhe të banorëve të tij, të mbijetuarit vendosën të digjnin shtëpitë e tyre..
Kujtimet e Bullgarisë në 100 vitet e fundit mund t'i tregojnë 300 gra dhe 96 burra. Në Sofje ka më shumë njëqindvjeçarë, sipas të dhënave të..
Interesi për të studiuar jashtë te të rinjtë bullgarë po rritet - me 30% më shumë krahasuar me një vit më parë, dhe numri i studentëve që largohen..
Fermerët në Europë vazhdojnë të përballen me vështirësi dhe sprova të mëdha, si në treg ashtu edhe për shkak të ngjarjeve të jashtëzakonshme që ndikojnë..