Vitin e dytë me radhë piktori i talentuar bullgar Dimitër Hinkov u prezantua në Sallonin e Arteve, që organizohet në Paris çdo vjeshtë. Kjo është një nga veprimtaritë më prestigjioze krahas Panairit Ndërkombëtar të Arteve Vizuale. Ky aktivitet kulturor daton që nga viti 1903. Gjatë viteve në të u prezantuan krijues të tillë të mëdhenj si për shembull Matias, Zesan, Gogen, Pikaso. Më se 15 mijë veta frekuentojnë Sallonin çdo vjeshtë. Krahas admiruesve të artit këtu vijnë kritikë, piktorë, krijues. Pothuajse një vit bëhet seleksionimi i pjesëmarrësve dhe veprave të tyre. Më se 800 krijues nga mbarë bota paraqesin veprat e tyre në pikturim, grafikë, skulpturë, instalacione, video art. Piktorët janë një grup të vogël nga 70 – 80 veta. Për këtë aktivitet Dimitër Hinkovi tregon:
“Seleksionimi është preciz. Pata nderin të prezantohem bashkë me akademikun Svetllin Rusev, i cili vitin e 35-të me radhë bënë pjesë në këtë sallon të arteve. Vepra ime titullohet “Nga të dyja anët e murit”. Më frymëzoi Muri i Berlinit dhe simbolizmi i tij i ndarjes dhe i bashkimit. Tabloja ime përbëhet nga dy pjesa dhe lidhet me konceptin për kufijtë, të cilët vet ne krijojmë midis Lindjes dhe Perëndimit. Kisha dëshirë të paraqes dallimet midis dy botëve dhe në të njëjtën kohë ngjashmërinë e tyre. Ato janë dy fizionomi – njëra është e rikrijuar me ngjyra mbi një tablo, dhe është plotë emocione dhe eufori. Ndërsa tjetra është mbi një metal dhe është gri dhe plotë ftohtësi. Vepra ime përbën historinë e disa fotografive të viteve 70-të të shekullit të kaluar. Dëshira ime është të paraqes si unë e shikoj gruan e këtyre viteve të transferuar në ditët tona, të prezantoj botën e brendshme të krahasuar me pamjen e jashtme. Ngjyrat dhe liria kundrejt kufizimeve, brengës dhe depresionit. Ky është koncepti im, të cilin u mirëprit në Sallonin e Arteve në Paris.”
Qëndrimi i piktorit prej novatori në trajtimin e temës prezantohet nëpërmjet ballafaqimit të metalit me pëlhurën. Gdhendjet mbi metal përbëjnë shenjet e kohës të arritura nëpërmjet latimit. Kjo teknikë është e re dhe është fryt i eksperimenteve 15-vjeçare të piktorit. Sivjet ai mbrojti një doktoratë për teknikat dhe materialet e shfrytëzuara prej tij në krijimin e tablosë së pikturuar. Tani Dimitër Hinkovi shfaq interes për tema me rëndësi botërore si natyra, ekologjia, kufijtë ndërshtetërore, proceset e migracionit. Dëshira e tij është, që të mësoj studentët të pranojnë pikturimin si një domosdoshmëri e brendshme, si një emocion dhe liri, të mos kanë frikë të eksperimentojnë.
Dimitër Hinkovi është brezi i tretë piktorësh. Është nip i krijuesit të njohur bullgar Hristo Bojazhiev dhe bir i profesoreshës Anna Bojaxhieva. Për fëmijërinë ai kujton:
“Rrita në një mjedis lidhur ngushtë me artin. Që nga vogëlia më pëlqente të qëndroj në atelienë e gjyshit – rrëfen Dimitër Hinkovi. – Atje vizatuam, korrigjuam, diskutuam. Që nga mosha më e re arrita të përvetësoj teknika klasike të pikturimit. Gjyshi im ishte mbaruar Akademinë e Arteve Figurative dhe krijonte portrete. Prej tij mësova të gjitha veçoritë e portretit realist. Pasi arrita të njihem me teknikat klasike të pikturimit shumë herët, vendosa të bëj eksperimente në drejtime të reja. Përpiqem, që tablotë e mia të mbajnë ndonjë mesazh. Është mirë, që secili të zbulojë vet emocionin, subjektin e tablosë. Për mua arti nuk përbëhet në kuptimin e tij, por në ndjenjënqë ngjall. Ai duhet të arrijë te shpirtrat e spektatorëve. Dhe në se e kam bërë këtë, atëherë e kam kryer mirë punën time.”
Në plan të afërt piktori i ri do të rregullojë ekspozita vetjake në Stamboll dhe në Berlin, ndërsa në fund të vitit veprat e tij do të paraqiten në Qendrën Kulturore Bullgare në Paris.
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Pas suksesit të festivalit "Ne jemi fëmijët e lumit" në shtator, një fondacion qytetarësh përsëri bëhet partner me rajonin e Plovdivit "Centralen". Këtë herë rasti është një ekspozitë e veçantë që shfaq vizatime të fëmijëve të frymëzuar nga natyra...
Milena Selimi, përkthyesja e romanit “Kohëstrehim” të autorit bullgar Georgi Gospodinov, e cila është edhe përfaqësuese e bullgarëve në Komitetin për Pakicat Kombëtare në Shqipëri, mori çmimin për përkthimin më të mirë për vitin 2024 në Panairin e 27-të..
Kur një person ecën nëpër Montana dhe Bellogradçik, herët a vonë ai do të ndeshet me kabinat elektrike të lyera me ndjenjën e gëzimit dhe pastërtisë, që duket sikur burojnë nga fëmijëria. Dhe për një çast të vetëm ai do ta gjejë veten në një oaz të..