Στα τέλη του Απρίλη (28 και 29.04), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χορού, στην σκηνή της Όπερας της Στάρα Ζαγκόρας, της οποίας ο καλλιτεχνικός διευθυντής είναι η Σύλβια Τόμοβα, σημειώθηκαν οι πρεμιέρες δυο σημαντικών σύγρονων χορογραφιών – «Οι αδάμαστοι» και «Το βάθρο των παρθένων» του διάσημου γάλλου χορογράφου Κλωντ Μπρουμασόν (Claude Brumachon), τις οποία δημιούργησε μαζί με τον γάλλο χορευτή Μπενζαμέν Λαμάρς (Benjamin Lamarche). Μετά τις πρεμιέρες οι παραστάσεις θα παίζονται στην Βουλγαρία το καλοκαίρι και σχεδιάζεται επίσκεψη στην Σόφια.
Οι πρεμιέρες αυτές υλοποιήθηκαν, με την υποστήριξη της Γαλλικής Πρεσβείας στην Βουλγαρία και του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Σόφια, στο πλαίσιο του προγραμματικού κύκλου «Μπαλέτο δίχως σύνορα» μαζί με την πρεμιέρα μιας ενδιαφέρουσας διασκευής του μπαλέτου «Πακίτα» για τα 60 χρόνια του Ιταλού ζωγράφου Σαλβατόρε Ρούσο (Salvatore Ruso) που δημιούργησε τα ευφάνταστα κοστούμια και σκηνικά.
Βοηθός χορογράφου για τα δυο πα ντε ντε (pas de deux - ορολόγία από το μπαλέτο που σημαίνει ντουέτο) των Μπρουμασόν - Λαμάρς είναι ο βούλγαρος χορευτής Χριστιάν Μπακάλοβ για τον οποίο το δημιουργικό δίδυμο, το 1992, σχεδίασε το, πρωτοπαρουσιαζόμενο τώρα στην Βουλγαρία πα ντε ντε, «Οι Αδάμαστοι». «Οι αδάμαστοι» πριν 2 χρόνια συμπεριλήφθηκαν στο ρεπερτόριο της Όπερας του Παρισιού και μετά την πρεμιέρα στην Όπερα της Στάρα Ζαγκόρα θα συμπεριληφθούν και στο πρόγραμμα της Σκάλας του Μιλάνο με την συμμετοχή του χορευτή Ρομπέρτο Μπολέ (Roberto Bolle). Εκτός από τους «Αδάμαστους» στην Όπερα της Στάρα Ζαγκόρα ανεβαίνει και δεύτερο ντουέτο των Μπρουμασόν-Λαμάρς, «Το βάθρο των παρθένων», μια χορογραφία με ένταση, βία και μεσαιωνικές τελετουργικές κινήσεις.
«Το πα ντε ντε «Οι αδάμαστοι» σημείωσε την αρχή της καριέρας μου σαν επαγγελματία χορευτή, είπε για το Ράδιο Βουλγαρία ο Χριστιάν Μπακάλοβ. Ήμουν τότε 19 ετών και άφησα την Βουλγαρία για να μπω στον χορευτικό θίασο «Το νέο μπαλέτο της Γαλλίας». Είχα τελειώσει την Εθνική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης στην Σόφια, στην τάξη του Ηλιάν Ντρανγκαζόβ και ήμουν καλός κλασσικός χορευτής αλλά δεν είχα βάση για σύγχρονο χορό. Ο Κλωντ και ο Μπενζαμέν με έκαναν σύγχρονο καλλιτέχνη, ήταν για μένα σχολή. Και τώρα είμαι ευτυχισμένος γιατί τους βλέπω εδώ στην Βουλγαρία να έρχονται σε επαφή με άλλους νέους καλλιτέχνες και να τους μαθαίνουν να είναι διαφορετικοί, να πειραματίζονται και να είναι γενναιόδωροι με το κοινό. Δημιουργείται μια νέα παράδοση. Ελπίζω περισσότεροι άνθρωποι να μπορούν να δουν αυτήν την παράσταση».
Ο θίασος «Το νέο μπαλέτο της Γαλλίας» περιόδευσε στην χώρα μας το 2001 με πρωτοβουλία του Χριστιάν Μπακάλοβ που συμμετέχει στο σχήμα από το 1991 και του ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή του σχήματος, Ρομπέρ Μπερτιέ, ο οποίος παρακολουθεί ανελειπώς τον Διεθνή Διαγωνισμό Μπαλέτου στην Βάρνα της Βουλγαρίας όπου επιλέγει χορευτές.
Μετά τους «Αδάμαστους» η καριέρα του Χριστιάν εξελίχτηκε ιλιγγιωδώς. Συνέχισε τις σπουδές του στο Εθνικό Κέντρο Ορχηστικής Τέχνης „Claude Brumachon” στην Νάντη της Γαλλίας και ταξίδεψε με τον θίασο του Κέντρου σε περιοδείες στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Λατινική Αμερική και την Αφρική. Στο Παρίσι κέρδισε το βραβείο του Ιδρύματος "Pour le Rayonnement de L'Opera de Paris" και αργότερα συνεργάστηκε σαν χορογράφος με το City Center της Νέας Υόρκης, με το Theater de Ranelagh στο Παρίσι, με την Μουσική Ακαδημία στην Σεούλ της Νότιας Κορέας, με την Μουσική Ακαδημία της Λυών της Γαλλίας, με το Γαλλικό Θέατρο στην Πράγα, με την Εθνική Όπερα της Σόφιας, με την Εθνική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης στην Βουλγαρία και με το Μπαλέτο Αραμπέσκ.
Φωτογραφίες: operasz.bg
Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Στις 16 Νοεμβρίου 1878 γεννήθηκε ο Μιχάιλο Παραστσούκ – ο ουκρανός γλύπτης, που δημιούργησε αρχιτεκτονικά στοιχεία από τη διακόσμηση κάποιων από τα πιο επιβλητικά κτήρια στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Η πορεία του ξεκίνησε από το χωριό Βαρβαρίντσι (τότε..
Ο Βεσελίν Ντιμάνοφ- σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «Η ηθική είναι το καλό» έγινε ο Εθνεγέρτης της Χρονιάς 2024. Η ταινία του μιλάει για τον δικηγόρο και πανεπιστημιακό καθηγητή Κριστιάν Τάκοφ, του οποίου τα λόγια και το προσωπικό παράδειγμα θα μείνουν για..
Εάν η πολιτική κρίση συνεχίζεται, τα χαμένα οφέλη θα φτάσουν ένα όριο, πέρα από το οποίο οι βουλγαρικές επιχειρήσεις θα αρχίζουν να χάνουν ανεπιστρεπτί την ανταγωνιστικότητά τους λόγω των ελλειμμάτων στην παιδεία, την υγεία, τις υποδομές, την..