Μετά τις νέες εκλογές, η Βουλγαρία αντιμετωπίζει ξανά μια εξίσωση με πολλά άγνωστα. Θα υπάρξει κυβέρνηση; Θα είναι σταθερή; Θα ανταποκριθεί στις διαθέσεις των Βουλγάρων;

Ένα είναι σίγουρο, πρέπει να υπάρχει κυβέρνηση και να είναι λειτουργική. Στο ευρύ φάσμα των πολιτικών συζητήσεων, των προεκλογικών υποσχέσεων και των απειλών, οι πολιτικοί ξέχασαν για άλλη μια φορά τη σύνδεση με τους ψηφοφόρους. Λες και ξέχασαν να τους ρωτήσουν ποιες είναι οι προσδοκίες τους για τη μελλοντική διοίκηση; Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ένα από τα κόμματα που μετά βίας κατάφερε να περάσει το εκλογικό φράγμα στις προηγούμενες εκλογές («Αναγέννηση») αναδεικνύεται πλέον ως η τέταρτη πολιτική δύναμη. Γιατί έφτασαν στο μεγάλο μέρος των Βουλγάρων που είχαν κουραστεί από την αυταρχικότητα, τη διαφθορά, τους περιορισμούς του Covid και τη φτώχεια. Και στο βάθος όλων αυτών φούντωσε η οργή πολλών που για άλλη μια φορά ψήφισαν τιμωρητικά. Γι' αυτό και τα αποτελέσματα των εκλογών είναι για άλλη μια φορά απελπιστικά.

• Με το 99,91% των επεξεργασμένων πρωτοκόλλων, το GERB-ΕΔΔ είναι η πρώτη πολιτική δύναμη
  

«Η ευθύνη μπερδεύεται με το συναίσθημα και είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ των δύο», σημείωσε ο καθηγητής Ιβάιλο Ζνεπόλσκι, φιλόσοφος, πολιτισμολόγος, κριτικός τέχνης, καθηγητής πανεπιστημίου και πρώην υπουργός Πολιτισμού, σε συνέντευξή του στη ΒΕΡ. Περιμένοντας έναν άλλο «μεσσία» που θα έβγαζε τη χώρα μας από το πολιτικό βάθος, οι Βούλγαροι έχασαν την πίστη τους στους πολιτικούς:

«Η κοινωνία περίμενε κάποια αλλαγή στην πολιτική κουλτούρα. Να έρθουν κάποιες πιο πολιτισμένες σχέσεις. Αυτό δεν έγινε επειδή τα μισά κόμματα δημιουργήθηκαν πρόσφατα και κύριο μέλημά τους είναι να αποκτήσουν κάποια ταυτότητα. Το επιδιώκουν μέσω της διαφοροποίησης και του στιγματισμού. Αυτό συνοδεύεται από έλλειψη εμπειρίας στη διακυβέρνηση και καθημερινής και μακροχρόνιας επαφής με τις στάσεις και τις ανάγκες των ανθρώπων. Αυτό είναι μεγάλο εμπόδιο. Όσοι αγωνίζονται για κάποια ταυτότητα, τις περισσότερες φορές στέκονται πίσω από «μεσσιανικά» συνθήματα όπως «εμείς είμαστε οι καλοί», «να νικήσουμε το κακό». Αν κοιτάξουμε χρονολογικά, θα δούμε ότι ανάλογοι σχηματισμοί εμφανίζονται περιοδικά. Αυτό ακριβώς δεν επιτρέπει να διαμορφωθεί ένας πραγματικός πολιτικός χώρος».

Το ερώτημα είναι εάν, ακόμη και μετά από αυτές τις νέες εκλογές, οι πολιτικοί έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι Βούλγαροι θέλουν ενοποίηση στο όνομα της Βουλγαρίας, η οποία χρειάζεται μια σταθερή κυβέρνηση. Ειδικά τώρα, σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής κρίσης, δεν είναι η ώρα για πολιτικούς τσακωμούς και «κόκκινες γραμμές» που συνεχίζουν να χαράζουν κάποια κόμματα.

Ακόμα κι αν σχηματιστεί κυβέρνηση, οι περισσότεροι αναλυτές είναι μάλλον συγκρατημένοι στις προβλέψεις τους. «Αναμένω μια κανονική κυβέρνηση, αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι θα είναι για μια πλήρη θητεία» είπε ο καθηγητής Ογκνιάν Γκερτζίκοφ στο στούντιο της bTV μετά τις εκλογές. «Δυστυχώς, είναι πολύ πιθανό τα πράγματα να αρχίσουν να προετοιμάζονται για τις επόμενες εκλογές την άνοιξη». Ο λόγος είναι κάτι παραπάνω από πεζός:

«Στη χώρα μας, ο κομματικός εγωισμός είναι βασικός, υπερισχύει των αληθινών εθνικών συμφερόντων και αυτό που το κάθε κόμμα θέλει να είναι πρώτο θα οδηγήσει σε κλονισμό του συνασπισμού» τόνισε ο Γκερτζίκοφ. «Οι ψηφοφόροι θέλουν σταθερή διακυβέρνηση, αλλά αυτά τα κόμματα δύσκολα μπορούν να δουλέψουν μαζί μόνιμα. Εδώ υπάρχει αποσύνδεση μεταξύ των ψηφοφόρων και των εκλεγμένων».

Σχετικά με την πρώτη πολιτική δύναμη - GERB, ο καθηγητής Γκερτζίκοφ εξέφρασε την ελπίδα ότι ο ηγέτης Μπόικο Μπορίσοφ έχει «εκπληκτική πολιτική οξυδέρκεια» και θα πει: «Κοιτάξτε, όλοι πρέπει να εργαστούμε για τη Βουλγαρία, θα εκλέξουμε έναν ουδέτερο πρωθυπουργό». Αυτή θα είναι η θέση του και θα είναι μια καλή αρχή», σχολιάζει ο καθηγητής Ογκνιάν Γκερτζίκοφ.

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα

Φωτογραφίες: pexels, BGNES, minaloto.bg