Την παραμονή των πιο αγαπημένων και οικογενειακών γιορτών, των Χριστουγέννων, νιώθουμε λες και η ζωή μας τυλίγει ξανά με ελπίδα και πίστη για ένα καλύτερο αύριο. Και αυτό συνδέεται πάντα με την επιστήμη και την πίστη. Είναι οι επιστήμονες τα λογικά μυαλά που εξηγούν τη ζωή και κάνουν βήματα προς το μέλλον, και η πίστη μας δίνει μια αίσθηση προστασίας και εμπιστοσύνης στην πρόνοια του Θεού για τον καθένα μας.

Απαιτείται απόδειξη της έννοιας της πίστης και είναι δυνατόν ένας επιστήμονας να πιστεύει στο Θεό;

«Πιστεύω στο Θεό. Δεν είμαι θρησκευόμενος, αλλά πιστεύω», λέει σε απάντηση ο καθηγητής Στόιτσο Γιάζατζιεφ. Είναι καθηγητής θεωρητικής και μαθηματικής φυσικής στη Φυσική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σόφιας και Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας και Φυσικής της Μαύρης Τρύπας στο Πανεπιστήμιο Eberhard & Karl στο Tübingen, Γερμανία. Μόλις πριν από ένα μήνα, ο καθηγητής Γιάζατζιεφ έγινε ένα από τα τρία νεοεκλεγέντα μέλη της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών κάτω των 50 ετών και συμπεριλήφθηκε στην περίφημη κατάταξη των πιο σημαντικών επιστημόνων του Πανεπιστημίου Stanford για το 2020.

«Κάθε αληθινός επιστήμονας ξέρει ότι υπάρχει Θεός. Το αν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις είναι ένα ξεχωριστό θέμα, αλλά γίνεται αισθητό στην αισθητική της επιστήμης. Τα πράγματα είναι τακτοποιημένα έτσι ώστε να είναι πάντα πολύ αισθητικά. Μεγάλη σκέψη ενός από τους δημιουργούς της κβαντικής μηχανικής, του Βέρνερ Χάιζενμπεργκ λέει ότι: «Η πρώτη γουλιά από το ποτήρι των φυσικών επιστημών κάνει τον άνθρωπο άθεο, αλλά στον πάτο τον περιμένει ο Θεός» λέει ο καθηγητής Γιαζατζίεφ.

Αυτή η σκέψη του Γερμανού νομπελίστα από το 1932 είναι η βάση των αντιλήψεων και του νικητή του βραβείου για νεαρό επιστήμονα "John Atanasov" για φέτος – του Βενελίν Τοντορόφ. Ο 34χρονος διδάκτορας μαθηματικών είναι κατηγορηματικός ότι η πίστη στον Θεό και την επιστήμη δεν είναι αντιφατικές εξηγήσεις του κόσμου, αλλά μάλλον συμπληρωματικές γιατί η επιστήμη εξηγεί πώς συμβαίνουν οι διαδικασίες και ο Θεός εξηγεί γιατί υπάρχει το σύμπαν.

Δρ Βενελίν Τοντορόφ: Επιστήμη υψηλού επιπέδου μπορεί να αναπτύσσεται και στη Βουλγαρία

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η πιθανότητα να πιστεύει κανείς στο Θεό δεν έχει σχέση με το αν είναι επιστήμονας, λέει ο Δρ Τοντορόφ. Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν το 60% των βραβευμένων με Νόμπελ στην επιστήμη από το 1901 έως το 2000 ήταν θρησκευόμενοι. Ανάμεσά τους είναι τα ονόματα από τα οποία εμπνεύστηκε ο Βούλγαρος επιστήμονας να ασχοληθεί με την κβαντική επιστήμη, όπως ο Μαρκ Πλανκ και ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ.

«Η αντίθεση μεταξύ των δύο είναι πλασματική γιατί αν εντοπίσουμε τις αρχές της σύγχρονης επιστήμης τον 16^ο αιώνα, ορισμένοι από τους ιδρυτές της - ο Νεύτωνας, ο Ντεκάρτ, ο Λάιμπνιτς, ο Πασκάλ πίστευαν στο Θεό. Αυτοί οι επιστήμονες αναζήτησαν νόμους στο σύμπαν γιατί περίμεναν να υπάρχει ένας νομοθέτης. Και μπορούμε να πούμε ότι η πίστη στον Θεό ήταν η κινητήρια δύναμη της επιστήμης» λέει ο Δρ Τοντορόφ.

Η επιστήμη είναι για τους ανθρώπους που φέρουν τη σπίθα του Θεού μέσα τους, λέει ο καθ. Στόιτσο Γιαζαντζίεφ και με επιστημονική αμφιβολία προσθέτει:

«Ο άνθρωπος πρέπει να εμπιστεύεται την επιστήμη, αλλά δεν πρέπει να την πιστεύει τυφλά. Η επιστήμη είναι μια ανθρώπινη δραστηριότητα και ως εκ τούτου απαιτεί χρόνο.»

Και δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πιούμε μια γουλιά ζωή από το ποτήρι που έχουμε μπροστά μας, ελπίζοντας μια μέρα να δούμε τι υπάρχει στον πάτο του.

Φωτογραφίες: pixabay, bgnes, πρ. αρχείο

Επιμέλεια: Βέσελα Κράστεβα (από συνεντεύξεις της Νίνα Τσάνεβα και της Μιλένα Βοντενιτσάροβα από τη ΒΕΡ-Χρίστο Μπότεφ)

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα