Γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1901 στο Χάσκοβο. Στην αρχή ο πατέρας της δεν υποστήριζε το ενδιαφέρον της για τη μουσική, αλλά μια μέρα βρήκε το παιδί να παίζει μελωδίες στο βιολί του αδελφού του και μόνος του άρχισε να την εκπαιδεύει. Η πρώτη συναυλία της μπροστά στο κοινό ήταν σε πρώιμη ηλικία και η πρώτη περιοδεία της στο εξωτερικό ήταν στις ΗΠΑ – όταν ήταν 12 χρονών. Εκεί είχε μεγάλη επιτυχία, την αποκάλεσαν παιδί-θαύμα, χειροκρότησαν τις ερμηνείες της και ο αντίκτυπος στον Τύπο ήταν αξιοσημείωτος. Τα έσοδα από τις συναυλίες της βοήθησαν την οικογένειά της να τη στείλει στη Δρέσδη, όπου έγινε μαθήτρια διάσημων παιδαγωγών. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Βουλγαρία, έδινε συναυλίες, συνεχίστηκαν και οι περιοδείες της στο εξωτερικό. Όλα αυτά ακούγονται σαν λαμπρή επαγγελματική πορεία ενός «σούπερ αστεριού», τέτοιο που πραγματικά ήταν. Δυστυχώς όμως η εκπαίδευσή και η σταδιοδρομία της στη σκηνή εξελίσσονται στον φόντο των περίπλοκων πολιτικών σχέσεων μεταξύ των χωρών στην Ευρώπη, των δύο παγκόσμιων πολέμων, καθώς και πραγματικά βαριών γεγονότων στην προσωπική ζωή της. Όταν ήταν 16 χρονών, έχασε την πρώτη αγάπη της, ακολούθησαν αποτυχημένοι γάμοι και απώλεια παιδιού. Κάποιοι από τους συναδέλφους της δεν την καταλάβαιναν, σε άλλους προκαλούσε ζήλεια. Για εκείνη παρέμεινε μόνο η μουσική, που ήταν το νόημα να συνεχίσει, ανεξάρτητα από όλα.

«Το 1947 αποφάσισαν να κάνουν ραδιοφωνική ορχήστρα. Εκείνη την περιόδου η Βασιλική Ορχήστρα, που ιδρύθηκε το 1936, ήδη δεν μπορούσε να υπάρχει. «Την έβαλαν» στη Ραδιοφωνία, έκανε πρόβες στο μεγάλο σαλόνι. Αποφασίσαμε να κάνουμε διαγωνισμό για όχι μεγάλη ορχήστρα της Ραδιοφωνίας. Στην κριτική επιτροπή ήταν οι μουσικοί του κουαρτέτου «Αβράμοφ», εγώ, ως επικεφαλής του τμήματος «Καλλιτεχνική μουσική» στη ΒΕΡ κ. ά.. Το πρώτο πρώτο βιολί ήταν η Νεντιάλκα Συμεώνοβα. Το ίδιο έτος έγραψα για εκείνη σονάτα για βιολί και πιάνο και εκείνη την ερμήνευσε μαγικά. Πρόβες κάναμε στο σπίτι του μεγάλου βουλγάρου βιολιστή Βασίλ Τσερνάεφ, ο οποίος όλο το χρόνο την θαύμαζε. Μια μέρα τον ρώτησα εάν θα ερμηνεύσει και ο ίδιος τη σονάτα μου, και εκείνος απάντησε ότι μετά την εκτέλεση αυτή, δε θα το έκανε.»

Αναμνήσεις για την οικογένεια και τη ζωή της μεγάλης βιολίστριας διαβάζουμε και στο βιβλίο «Η αυτοβιογραφία ενός τζαζίστα» του γιου της Ντιμίταρ Συμεώνοφ – διάσημου σαξοφωνίστα, συνθέτη, αρχηγού διάφορων σχημάτων.

Η προσφορά της Νεντιάλκα Συμεώνοβα εκτιμήθηκε με διάφορες κρατικές διακρίσεις. Στη γενέτειρά της (και φέτος) διεξάγεται διεθνής διαγωνισμός βιολιστών, που φέρει το όνομά της.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα