Με την αριστοτεχνία του σαγήνευε το κοινό τόσο στη χώρα μας, όσο στο εξωτερικό. Όσοι τον έχουν ακούσει, λένε ότι «η φλογέρα του μιλάει». Οι ερμηνείες του εντυπωσιάζουν όχι μόνο με την γλαφυρή τεχνική, αλλά και με τους ήχους τους.
Η Τάνια Βελίτσκοβα – τραγουδίστρια και καθηγήτρια δημοτικού τραγουδιού στο Εθνικό Μουσικό Σχολείο «Λιουμπομίρ Πίπκοφ», κόρη του Στογιάν Βελίτσκοφ, λέει:
«Ο πατέρας μου άναψε τη σπίθα μέσα μου. Σε μια τέτοια οικογένεια δεν μπορούσα παρά να ακολουθήσω τον δρόμο αυτό. Μου έλεγε πόσο σημαντική είναι η καθαρότητα του φολκλόρ της Στράντζα, καθώς και τα χαρακτηριστικά του στιλ κάθε λαογραφικής περιοχής. Με έμαθε να ακούω το δημοτικό τραγούδι ολοκληρωμένα, μαζί με τη συνοδεία, τους στίχους, τη μελωδία. Θερμά τον ευχαριστώ. Ο παππούς μου Γκεόργκι ήταν ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές του χωριού. Ο πατέρας μου, πριν αρχίσει να παίζει φλογέρα, επίσης ήταν τραγουδιστής. Πάντα κουβαλούσε μέσα του το φολκλόρ της Στράντζα. Τα δικά του έργα βασίζονται στις παραδοσιακές μελωδίες. Πολλές συναυλίες είχαμε μαζί. Αξέχαστες στιγμές! Είμαι ευτυχισμένη που είχα τη δυνατότητα να αναπτυχθώ ανάμεσα σε τέτοια μεγάλα ονόματα στον τομέα της ορχηστρικής και της φωνητικής τέχνης.»
Ο Στογιάν Βελίτσκοφ αγαπούσε να λέει: «Εάν κάποιος συνθέτης αλλάξει τη σκέψη μου στον χορό, αρνούμαι να παίζω. Θέλω να ακούγεται έτσι όπως το άκουσα από τον πατέρα μου. Αναζητώ νεωτερισμούς μόνο στη συνοδεία της μελωδίας και προσπαθώ να παίζω όλο και πιο καλά το αγαπημένο όργανό μου.»
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Στις 16 Νοεμβρίου 1878 γεννήθηκε ο Μιχάιλο Παραστσούκ – ο ουκρανός γλύπτης, που δημιούργησε αρχιτεκτονικά στοιχεία από τη διακόσμηση κάποιων από τα πιο επιβλητικά κτήρια στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Η πορεία του ξεκίνησε από το χωριό Βαρβαρίντσι (τότε..
Ο Βεσελίν Ντιμάνοφ- σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «Η ηθική είναι το καλό» έγινε ο Εθνεγέρτης της Χρονιάς 2024. Η ταινία του μιλάει για τον δικηγόρο και πανεπιστημιακό καθηγητή Κριστιάν Τάκοφ, του οποίου τα λόγια και το προσωπικό παράδειγμα θα μείνουν για..
Εάν η πολιτική κρίση συνεχίζεται, τα χαμένα οφέλη θα φτάσουν ένα όριο, πέρα από το οποίο οι βουλγαρικές επιχειρήσεις θα αρχίζουν να χάνουν ανεπιστρεπτί την ανταγωνιστικότητά τους λόγω των ελλειμμάτων στην παιδεία, την υγεία, τις υποδομές, την..