Στο Ισραήλ ζουν περίπου 50 000 Βούλγαροι ενώ στην αλλοτινή πόλη Γιάφα, που σήμερα είναι γειτονιά του Τελ Αβίβ, επέστρεψαν οι περισσότεροι Εβραίοι της Βουλγαρίας. Στους δρόμους συχνά ακούγεται η βουλγάρικη γλώσσα και πριν την κρίση της Covid-19 κάτοικοι και επισκέπτες της πόλης προμηθεύονταν παραδοσιακά βουλγάρικα προϊόντα στο καφέ του Βλάντο και στην ταβέρνα του Λάμπο.
Στην Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης που ισχύει σε όλον τον κόσμο η ταβέρνα δεν λειτουργεί αλλά από το καφέ μπορούμε να προμηθευτούμε λιούτενιτσα, βραστό βοδινό μαγειρεμένο βάση συνταγής από το Ρούσε και μποζά. Κάποιοι από τους πελάτες σταμάτησαν για να ανταλλάξουν λίγες κουβέντες για τα καθέκαστα.
Η Ροσίτσα Μποζίνοβα στην Βουλγαρία εργαζόταν σαν λογίστρια αλλά εδώ και 23 χρόνια δουλεύει σαν οικιακή βοηθός στο Ισραήλ. Αρχικά υπηρετούσε ηλικιωμένους Εβραίους. Σήμερα ζει με μια βουλγάρικη οικογένεια. Η παγκόσμια έκκληση «Μείνετε σπίτι» της εξασφάλισε άδεια την οποια χρειαζόταν εδώ και πολύ καιρό.
«Είμαι πολύ κουρασμένη και θα μπορούσα να ξεκουράζομαι πάνω από μήνα μα δεν μπορώ να το επιτρέψω στον εαυτό μου, λέει εκείνη. Αυτήν την εβδομάδα δούλεψα 2 μέρες και ελπίζω τόσες να δουλέψω και την άλλη αλλά δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Μετά την αναγκαστική άδεια όταν πήγα στην δουλειά χρειάστηκα 2 παραπάνω ώρες για την αποστείρωση. Κουράστηκα παραπάνω απ’ ότι συνήθως, είμαι πια και ηλικιωμένη, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω. Στην Βουλγαρία μόνο η νύφη μου εργάζεται. Ο γιός μου και η εγγονή μου είναι άνεργοι.
Στο μαγαζί έρχονται να κολατσίσουν εργάτες από κοντινή οικοδομή.
«Εργαζόμαστε κανονικά, λέει ο Ντραγκομίρ Λέβι που ήρθε στην Γιάφα από την Βάρνα πριν 7 χρόνια. Οι περισσότεροι εργάτες είναι ξένοι – από την Μολδαβία, την Ουκρανία, την Κίνα. Ευτυχώς έχουμε ασφάλεια υγείας και περιοδικά μας εξετάζουν για τον κορονοϊό. Τηρούμε τους κανονισμούς της κυβέρνησης και υποχρεωτικά φοράμε μάσκες αλλιώς το πρόστιμο είναι περίπου 200 €.»
Ο οικοδόμος Μετόντι τηρεί κατά γράμμα τις συστάσεις και τα μέτρα. Εργάζεται στο Ισραήλ εδώ και 17 χρόνια και τώρα με την Έκτακτη Κατάσταση εργάζεται μόνο τις μέρες που μπορεί να βρει μεταφορικό μέσο.
Η Ιρίνα Κρίτσκο είναι Βουλγάρα από την Βεσαραβία.
«Ζω στο Ισραήλ εδώ και 4 χρόνια, λέει εκείνη. Προσέχω μια ηλικωμένη Βουλγάρα. Ούτως ή άλλως τον περισσότερο καιρό είμαι κλεισμένη στο σπίτι γιατί φοβάμαι να την αφήνω μόνη. Τώρα με τον κορονοϊό φοβόμαστε και να μην αρρωστήσουμε. Η οικογένειά μου είναι στην Μολδαβία κι εκείνοι μένουν κλεισμένοι στο σπίτι. Τα παιδιά μου ζουν με την μητέρα μου και αυτήν την στιγμή μορφώνονται στο διαδίκτυο όπως σε όλο τον κόσμο. Ο άντρας μου εργάζεται από το σπίτι».
Η Ελένα Μίλτσεβα είναι επίσης οικιακή βοηθός. Ζει στο Ισραήλ εδώ και 10 χρόνια μαζί με τον άντρα της ο οποίος εργάζεται σε συνεργείο αυτοκινήτων.
«Ο άντρας μου δουλεύει κάθε μέρα αλλά το συνεργείο λειτουργεί με μειωμένο προσωπικό, λέει εκείνη. Τηρούμε τους κανονισμούς αλλά οι ηλικιωμένοι Εβραίοι δεν φαίνονται ανήσυχοι. Έχουν συνηθίσει να πηγαίνουν βόλτα και να μαζεύονται παρέες π.χ. για να κάνουν γυμναστική ή να συζητάνε για πολιτιστικά θέματα. Η έλλειψη κοινωνικής ζωής γι’ αυτούς είναι πιο τρομακτική από την ασθένεια».
Φωτογραφίες: epa/bgnes
Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
25 παιδιά που είχαν απαχθεί από τρομοκράτες στα τούνελ της Γάζας ή των οποίων οι γονείς κρατούνται ακόμα από την Χαμάς έλαβαν 10 μέρες διακοπές στο χιονοδρομικό κέντρο Μπάνσκο της Βουλγαρίας. Αυτό έγινε δυνατόν χάρη στην φιλανθρωπική οργάνωση..
Μελισσοκομικές οργανώσεις, αγροτικές ενώσεις και παραγωγοί σιτηρών τάχθηκαν κατά της κατασκευής ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών σε γεωργική γη, ανέφερε ο ανταποκριτής ΒΕΡ στο Ντόμπριτς. Η γενική άποψη των μελισσοκόμων γύρω από τα αιολικά..
Σήμερα το απόγευμα προσγειώθηκε στη Βουλγαρία το δεύτερο ελικόπτερο για παροχή επείγουσας ιατρικής βοήθειας αεροπορικώς, ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας. Θα βρίσκεται στην περιφερειακή βάση HEMS στην πόλη Σλίβεν. Συγκροτήθηκαν και οι οκτώ..
Στις 22 και στις 23 Μαρτίου το βουλγάριο σχολείο «Ασέν και Ηλία Πέικοβι» στην Ρώμη διοργανώνει ονλάιν σεμινάριο με τίτλο «Μπίσερτσε βαλσέμπνο»..
Όλα αρχίζουν ένα βράδυ του Μάρτη το 2007 με ιδέα του WWF– 2 εκ. άνθρωποι και 2 000 εταιρείες στο Σίντνεϊ, Αυστραλίας σβήνουν το φως τους για μία ώρα, για..