Ο παγκοσμίως διάσημος Τεοντόσι Σπάσοβ, που παίζει καβάλι, είναι ο πρώτος βούλγαρος σολίστας που έχει παίξει σε όλες τις ηπείρους. Αυτήν την στιγμή συμμετέχει στην 28^η βουλγάρικη αποστολή στην Ανταρκτική μαζί με τον κιθαρίστα Χριστιάν Τσβιατκόβ.

Οι δυο μουσικοί εμπνευσμένοι από την παγωμένη ήπειρο δημιούργησαν 10 νέες συνθέσεις μεταξύ των οποίων είναι ο «Χορός με τους πιγκουίνους», η «Δίψα για ελευθερία», ο «Κόλπος των λύκων», το «Μπορώ να σε περιμένω αιώνια κ.ά. μεταξύ των οποίων το λογοπαίγνιο «Λίβινγκ ιν στόουνς» που στα αγγλικά σημαίνει «ζώντας μέσα στις πέτρες» και ηχητικά μοιάζει με το όνομα του νησιού Λίβινγκστόουν στο οποίοι βρίσκεται η βουλγάρικη βάση στην Ανταρκτική.

Στο νησί υπάρχει άλλη μια βάση, η ισπανική, όπου στις 8 Φεβρουαρίου έλαβε χώρα συναυλία των Σπάσοβ-Τσβιατκόβ, το πρώτο ντουέτο που παίζει στον Νότιο Πόλο. Οι δυο τους είναι και οι πρώτοι μουσικοί που συνέθεσαν και ηχογράφησαν μουσική εκεί. Ακολούθησε δεύτερη συναυλία στο κατάστρωμα του ισπανικού στρατιωτικού πλοίου «Εσπερίντες» που διεξάγει επιστημονικές έρευνες στον πορθμό του Μπράνσφιλντ. Το ρεπερτόριο συμπεριλάμβανε αυτοσχεδιασμούς επί του φλαμένγκο  και των βουλγάρικων παραδοσιακών χορών.

«Το ταξίδι μου στην Ανταρκτική πραγματοποιήθηκε σαν από θαύμα, είπε ο Τεοντόσι σε συνέντευξή του στα τέλη Ιανουαρίου λίγο πριν την αναχώρησή του για την Ανταρκτική. Πάντα ονειρευόμουν να πάω στην Ανταρκτική και όταν μου τηλεφώνησε ο Χρίστο Πιμπίρεβ, αρχηγός της βουλγάρικης αποστολής και μου πρότεινε να πάω μαζί τους αμέσως συμφώνησα. Κάλεσα και τον Χριστιάν με τον οποίο παίζουμε συχνά μαζί».

Οι εντυπώσεις των δυο μουσικών από το ταξίδι μέσω της Χιλής και του πορθμού Ντρέηκ, στον οποίο είναι αφιερωμένο το τραγούδι τους «Οι τίγρεις του Ντρέηκ», έλαβαν μουσική διάσταση. Ο Τεοντόσι και ο Χριστιάν έπαιζαν ανάμεσα σε πιγκουίνους και φώκιες και τα ζώα αντί να τρομάζουν άκουγαν με προσοχή. Οι ηχογραφήσεις έγιναν με άουντιο ρεκόρντερ που δίνει τόσο καλό αποτέλεσμα όσο και στο Πρώτο στούντιο της ΒΕΡ.

«Θέλω να φτιάξουμε ένα άλμπουμ στο οποίο να συμπεριλάβουμε μουσική, φωτογραφίες και βίντεο, λέει ο Τεοντόσι. Μαζί μας έχουμε καμεραμάν και η ταινία θα έχει διάρκεια περίπου μισή ώρα. Εμένα πάλι μου αρέσει να φωτογραφίζω και θα φτιάξω ένα δικό μου άλμπουμ με τις αναμνήσεις μου».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τεοντόσι κάνει κάτι ασυνήθιστο. Το 1996 τον συμπεριέλαβαν στο βιβλίο Γκίνες για την ηχογράφησή του στο οροπέδιο Καλαπατάρ, σε υψόμετρο 5 350μ., όταν συμμετείχε επί 50 μέρες σε μια αποστολή στα Ιμαλάια. 

«Αυτά τα ταξίδια είναι ουσιαστικά δρόμος προς τον εαυτό μας, λέει ο Τεοντόσι Σπάσοβ. Συνήθως συνδέονται με πολύωρες πορείες στις οποίες είσαι μόνος με τις σκέψεις σου. Με κάθε επόμενο βήμα για μένα η νοσταλγία μεγάλωνε και ήταν μεγάλη η χαρά μου όταν γύρισα στην Βουλγαρία».

Οι πρώτοι που ανέλαβαν το εγχείρημα να παίξουν μουσική στην Ανταρκτική ήταν οι Metallica, το 2013, αλλά χωρίς μηχανήματα και το κοινό άκουγε με ακουστικά για να μην ενοχλούν τα ζώα.

Φωτογραφίες: καθ. Χρίστο Πιμπίρεφ

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα