Οι λάτρεις των διηγημάτων φαντασίας στις καλοκαιρινές τους διακοπές μπορούν να απολαύσουν δυο βιβλία του Ραντοσλάβ Γκισγκιντζίεβ που δίνουν μια νέα οπτική γωνία για τους βρικόλακες.

Ο Ραντοσλάβ είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους νέους βούλγαρους συγγραφείς. Είναι φιλόλογος και σκηνοθέτης και έγινε αγαπητός στο κοινό με τα μπεστσέλερ του «Παράδεισος» και «Περισσότερο από αγάπη». Το στυλ στο οποίο δημιουργεί είναι ο, ιδιαίτερα εξαπλωμένος την σύγχρονη εποχή, μαγικός ρεαλισμός τον οποίο βιώνουν όλοι οι άνθρωποι που ζουν στην Ροδόπη όπου έχει μεγαλώσει. Αντλεί συχνά την έμπνευσή του από την βουλγάρικη παράδοση η οποία μας καλεί πρώτα να νιώθουμε και μετά να αντιλαμβανόμαστε με τα μάτια μας.

Το πρώτο βιβλίο είναι εντελώς λογοτεχνικό και έχει τίτλο «Βρικόλακες: Μεταξύ της Σκιάς και του Φωτός» ενώ το δεύτερο είναι μια μελέτη με τίτλο «Ο βρικόλακας: στα ίχνη της Σκιάς» που βασίζεται στην έρευνα που έκανε ο Ραντοσλάβ για την διπλωματική του εργασία «Ο βρικόλακας στα παραδοσιακά τραγούδια». Με τα βιβλία του αυτά ο συγγραφέας μας παρακινεί να ζούμε με αγάπη και όνειρα, να μην σπαταλάμε τον χρόνο μας σε ανούσια πράγματα και να μην αυταπατόμαστε ότι θα ζούμε αιώνια.

Η μορφή του βρικόλακα στην παγκόσμια λογοτεχνία επιβάλλει την στυλιζαρισμένη εκδοχή του Κόμη Δράκουλα αυτός όμως ο χαρακτήρας προέρχεται από την Σερβία και την Βουλγαρία όπου δεν έχει ούτε μυτερά δόντια ούτε πίνει αίμα. Κατά τα βουλγάρικα παραδοσιακά τραγούδια βρικόλακας γίνεται ο πεθαμένος που δεν έχει ταφεί σωστά, που έχει αυτοκτονήσει ή που έχει σκοτώσει άνθρωπο, ο αμαρτωλός ή άπιστος.

«Ο βρικόλακας στην βουλγάρικη παράδοση είναι συνήθως άντρας, νεκρός που επιστρέφει μεταξύ των ζωντανών για να βρει την αγαπημένη του, λέει ο Ραντοσλάβ. Σκοπός του είναι να την πάρει μαζί του για να είναι η αγάπη τους αιώνια. Οι γυναίκες συνήθως δεν έχουν αντίρρηση, στρώνουν τραπέζι, βάζουν κρασί ή ρακή. Συχνά ακολουθούν την σκιά στο υπερπέραν».

Για να αποφευχθεί η επιστροφή των νεκρών οι βουλγάρικες παραδόσεις δίνουν ξεκάθαρες οδηγίες για την θρησκευτική τελετουργία της ταφής μαζί με κάποιες μαγικές λεπτομέρειες τις οποίες ακολουθούν κατά γράμμα οι προληπτικοί.

«Γι’ αυτό οι άνθρωποι ακόμα και σήμερα ανάβουν κεριά, προσέχουν να μην περάσει σκιά πάνω από τον νεκρό, να μην διασχίσει τον τάφο γάτα. Συνήθως στην παραδοσιακή κοινωνία πίστευαν πως οι ατυχίες, οι αρρώστιες, οι φυσικές καταστροφές οφείλονταν στους βρικόλακες γι’ αυτό είχαν ανάγκη από ειδικούς οι οποίοι να μπορούν να τους εξουδετερώσουν μέσω εικόνων, βοτάνων και παλουκώματος».

Η δραματουργία του Ραντοσλάβ Γκιζγκιντζίεβ είναι δυναμική και προκλητική αλλά και ελπιδοφόρα. Τους αναγνώστες του τους εμπνέει να επιστρέψουν στις βιβλιοθήκες, να καταβάλλουν προσπάθεια για την εξέλιξή τους σαν προσωπικότητες. Η πρώτη του ταινία λεγόταν «Λόγια που μας ξέφυγαν» και βασιζόταν σε ένα διήγημα του διάσημου βούλγαρου συγγραφέα Ελίν Πελίν (1877-1949). Τέσσερις από τις νουβέλες του ο συγγραφέας μετέτρεψε σε μονόπρακτα που συνεχίζουν να παίζονται σε θέατρα σε όλη την Βουλγαρία. Τα βιβλία του εκδίδονται χάρη στην ηλεκτρονική πλατφόρμα «Εργοστάσιο για βιβλία» που βοηθά νεοεμφανιζόμενους συγγραφείς να εκδώσουν τα έργα τους.

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα