Τι πράγματα που έχει στο μπαούλο της γιαγιάς! Ποικιλόχρωμες μαντήλες, βελουδένια γιλεκάκια με μαλαματένια λουλούδια! Μεταξωτά φορέματα! Τα φορούσε όταν ήταν νέα.

Το διήγημα «Μπαούλο» της συγγραφέα Ντόρα Γκάμπε αλλάζει τη ζωή της 2^ης «Γ» τάξης του Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης «Βέλα Μπλαγκόεβα» στο Βελίκο Τίρνοβο. Είναι η πρώτη τάξη που εργάζεται στο πλαίσιο του σχεδίου «Με ταμπλέτα στο χέρι έλα στο σχολείο!» και αναπτύσσει δεξιότητες του 21^ου αιώνα με διεπιστημονική εκπαίδευση και εκπαίδευση χωρίς βιβλία. Το θέμα που τέθηκε είναι «Η δική μου Βουλγαρία» και ενώ η δασκάλα Νταρίνκα Πετρούσεβα αναζητά με τι να προσελκύει το ενδιαφέρον των μαθητών, τα παιδιά, βλέποντας την εικονογραφία του διηγήματος, θυμούνται ότι στα σπίτια τους στα χωριά επίσης υπάρχουν τέτοια μπαούλα. Τότε γεννιέται η ιδέα για το σχέδιο «Η δραστηριότητα της ανακάλυψης».

Εντελώς αυθόρμητα αποφάσισα να τους απευθύνω την πρόκληση να ανοίξουν αυτά τα μπαούλα και να δουν τι έχει μέσα τους, να ανακαλύψουν αντικείμενα και φορεσιές από το παρελθόν του γένους τους – λέει η Νταρίνκα Πετρούσεβα. – Δεν περίμενα ότι θα φέρουν τόσο πολλά πράγματα, ότι θα βρουν ομορφιές από πριν από 100 χρόνια!

Σχεδόν όλα τα παιδιά βρήκαν και έδειξαν πανέμορφες παλιές φορεσιές από διάφορες περιοχές της Βουλγαρίας, καθώς και κουδούνια, ξύλινα σκεύη για νερό, ασημένιες πόρπες, κεντημένες κάλτσες, νομίσματα του περασμένου αιώνα, ρολόγια τσέπης, κοσμήματα, τσαρούχια, αδράχτι, κουτί κοσμημάτων.

Εργαζόμαστε σε ομάδες, στη σχολική αίθουσα έχουμε πολυμέσα και σύντομα περιμένουμε να μας δώσουν και ταμπλέτες. Αναζητούμε πληροφορίες πάνω στο θέμα στο Διαδίκτυο και γράφουμε το πιο σημαντικό – λέει ο 8χρονος Άλεξ – από το μπαούλο της γιαγιάς έφερα κουτί κοσμημάτων, τερλίκια και «τσέτνικ» - ένα αντικείμενο, που βάζεις στον τοίχο και μέσα του βάζεις βούρτσες για ρούχα, βελόνες, κλωστές, ψαλίδια κ. ά.

Η Κατερίνα βρήκε στα παλιά μπαούλα καρεδάκια που έραψε η γιαγιά της.

Σαν παιδί η μητέρα της γιαγιάς μου της έμαθε να ράβει καρεδάκια. Είναι μαντίλια που βάζουμε σε διάφορα μέρη του σπιτιού. Πάνω τους υπάρχουν διάφορα κεντήματα. Τώρα η γιαγιά και η μητέρα μου μου δείχνουν πώς να ράβω – λέει η Κατερίνα.

Πολύ παλιά φορεσιά με τη βοήθεια της γιαγιάς και της μαμάς του βρήκε ο Βιλισλάβ:

Η φορεσιά που έδειξα είναι από την περιοχή του Πλέβεν. Είναι χειροποίητη και είναι από πριν από 120 χρόνια στα χαρακτηριστικά για την περιοχή πιο σκούρα χρώματα. Η φορεσιά του Πλέβεν είναι ανάμεσα στις πιο παλιές στα εδάφη μας. Στην οικογένειά μου υπάρχει η παράδοση να μεταδίδεται από πεθερά σε νύφη. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα – λέει ο Βίλι.

Ο ενθουσιασμός των παιδιών μεταδίδεται και στις οικογένειές τους.

Τον Δεκέμβριο η γιαγιά ήρθε στο σχολείο και μας έδειξε πώς φτιάχνεται τελετουργικό ψωμί με τον παραδοσιακό τρόπο. Μετά όλοι κάναμε από μια φιγούρα από τη ζύμη για την πίτα και την ψήσαμε – λέει η Ντένι.

Η μητέρα μου μας διηγήθηκε για τον Τρύφωνα τον Κλαδευτή, για την τρυγητή Κίνα Γκάρμποβα, η οποία είναι η πρώτη γυναίκα που εμφανίστηκε πάνω στα χαρτονομίσματα – πάνω στο παλιό χαρτονόμισμα 2 λέβα – λέει η Νικόλ. – Και στο μπαούλο της γιαγιάς βρήκα κεντημένα τερλίκια και μαντίλια που ήταν πολύ ωραία.

Στο τέλος του σχεδίου όλα τα αντικείμενα που βρέθηκαν θα επιδειχθούν σε έκθεση. Επίσης τα παιδιά θα γεμίσουν τα μίνι-μπαούλα τους, στα οποία θα φυλάσσουν όλα που θα φτιάξουν κατά το σχολικό έτος. Προς το παρόν μέσα τους υπάρχουν κάρτες με κεντήματα, χάρτης της Βουλγαρίας, εικόνες βουλγάρων επαναστατών και εθνεγερτών. Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που πρέπει να μάθουν τα παιδιά;

Να εκτιμούν το βουλγαρικό, το γένος τους, να ξέρουν για τη Βουλγαρία. Εκείνα τα ίδια να βρουν τι είναι η Πατρίδα – είναι πεπεισμένη η Νταρίνκα Πετρούσεβα.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο