Τo 2017 ήταν ένα καλό έτος για τη βουλγαρική οικονομία, η οποία σημείωσε αύξηση του ΑΕΠ της τάξεως του 4%. Στην ουσία η αύξηση είναι πάνω από 6%, εάν συμπεριληφθεί και η παραοικονομία.

Το επίτευγμα φαίνεται καλό στο φόντο των χρονών μετά την κρίση του 2008, και είναι τέτοιο, γιατί ακόμα και οι απλοί Βούλγαροι το αισθάνθηκαν - οι μισθοί αυξάνονται σταθερά κατά 10% ετησίως. Στις πιο ανεπτυγμένες περιοχές της χώρας έφτασαν σχεδόν το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι Βούλγαροι άρχισαν να αγοράζουν ακίνητα και αυτοκίνητα – πωλήσεις ρεκόρ σημειώθηκαν και στα αυτοκίνητα, και η αύξηση εδώ είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Σε γενικές γραμμές οι αναλύσεις δείχνουν ότι τα βασικότερα κίνητρα της οικονομικής ανάπτυξης στη Βουλγαρία ήταν οι εξαγωγές και η εγχώρια κατανάλωση.

Η άνοδος του ΑΕΠ κατά 4% είναι ένα καλό επίτευγμα, αλλά ακόμα δεν μπορεί να συγκριθεί με τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης στις άλλες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η Ρουμανία σημειώνει άνοδο σχεδόν 9%, καθώς και η άνοδος του ΑΕΠ στην Πολωνία είναι 5.2% και στην Τσεχία - 5%. Μεγαλύτερος άνοδος από τις βαλτικές χώρες σημειώνει η Λετονία, με ετήσια αύξηση της τάξεως του 6,2%. Τη σχετικά μέτρια ανάκαμψη της οικονομίας στη Βουλγαρία οι ειδικοί εξηγούν με τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας, και μερικοί ακόμη πιστεύουν ότι αυτό είναι το ανώτατο όριο, το οποίο μπορεί να φτάσει η οικονομία μας στις συνθήκες έλλειψης ξένων επενδύσεων και εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. Απλώς δεν υπάρχουν νέα κεφάλαια για να τραβήξουν μπροστά την οικονομία, ούτε εξειδικευμένοι εργαζόμενοι που να δουλεύουν στα νέα εργοστάσια. Είναι απαραίτητη επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση εργαζόμενων, μιας και η οικονομία μας δεν μπορεί να στηριχθεί σε εργατικό δυναμικό από το εξωτερικό, γιατί οι μισθοί στη χώρα μας εξακολουθούν να είναι χαμηλότεροι από τους μισθούς στην ανεπτυγμένη Ευρώπη.

Έτσι κι αλλιώς η βουλγαρική οικονομία προχωρά και το ΑΕΠ για πρώτη φορά ξεπέρασε το ψυχολογικό όριο των 50 δισ. ευρώ. Είναι γνωστό ότι οι διαθέσεις και οι απόψεις των ανθρώπων έχουν τεράστια επίδραση στο επιχειρηματικό κλίμα. Από την άποψη αυτή τα πράγματα στη Βουλγαρία είναι ενθαρρυντικά. Για πρώτη φορά από 20 χρόνια, οι κοινωνιολογικές έρευνες δείχνουν ότι οι Βούλγαροι είναι αισιόδοξοι για την οικονομία. Το 55% των συμπατριωτών μας αναμένει καλύτερη χρονιά, και μόνο το 9% - χειρότερη, ενώ το 36% θεωρεί ότι δε θα υπάρχουν αλλαγές. Η αισιοδοξία οφείλεται στην οικονομική αναζωογόνηση, στην πτώση της ανεργίας και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το νόμισμα έχει και άλλη όψη. Πρόκειται για τη φτώχεια και την καθυστέρηση στην ανάπτυξη. Ολόκληρες περιοχές της Βουλγαρίας ζουν μέσα στη φτώχεια, μιας και η πιο φτωχή και υπανάπτυκτη περιοχή της Ευρώπης βρίσκεται στη Βουλγαρία. Η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση στην Ευρώπη σε απειλή της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Οι Βούλγαροι στις μεγαλύτερες πόλεις και ιδιαίτερα στη Σόφια ζουν καλά, αλλά ο πληθυσμός στην επαρχεία και στις μικρές πόλεις ζει δύσκολα ακόμα και να έχει δουλειά, γιατί οι μισθοί είναι χαμηλοί. Η Βουλγαρία δεν είναι μόνο Σόφια λένε οι πικραμένοι κάτοικοι της επαρχίας, γιατί αισθάνονται ξεχασμένοι από τον Θεό και τις αρχές. Για σχεδόν μισό εκατομμύριο Βουλγάρους που λαμβάνουν το κατώτατο μισθό, ο οποίος από την 1η Ιανουαρίου θα είναι 255 ευρώ, και για 2/3 του πληθυσμού με μισθό κάτω από το μέσο όρο των 500 ευρώ το μήνα, δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Αναμένεται όμως η βουλγαρική οικονομία και το 2018 να επαναλάβει τα καλά επιτεύγματα του 2017. Αυτό δείχνει ότι η χώρα βρίσκεται στον σωστό δρόμο και ότι, παρά τις δυσκολίες, προχωρά έστω και αργά.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα