Ο νέος σαξοφωνίστας είναι απόγονος δύο διάσημων μουσικών οικογενειών. Είναι εγγονός του διακεκριμένου Βουλγάρου συνθέτη Μαρίν Γκολεμίνοφ και γιος του Κάμεν Γκολεμίνοφ - γνωστού μαέστρου που άφησε έντονο ίχνος στον πολιτισμό της Βουλγαρίας και της Πορτογαλίας, όπου ζούσε τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του. Ο άλλος παππούς του είναι ο Γκεόργκι Μπάντεφ – διακεκριμένος βιολιστής και παιδαγωγός, γνωστός στη χώρα μας και το εξωτερικό. Δεν μπορούμε να αναφέρουμε όλους, αλλά δεν μπορούμε να παραλείψουμε το όνομα της μητέρας του Ρουμιάνα Μπάντεβα - βιολίστρια, η οποία εδώ και πολλά χρόνια είναι μέλος της Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música.

Ο Χρίστο ξέρει μερικές γλώσσες, μιλά άψογα τα βουλγαρικά, αλλά με λίγη προφορά, κάτι φυσικό για τους βουλγάρους που μεγαλώνουν σε ξένο περιβάλλον.

«Γεννήθηκα στο Πόρτο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας», λέει ο Χρίστο – «άλλα πάντα ζούσα στο Εσπίνιο (Espinho), μια μικρή πόλη δίπλα στη θάλασσα, κοντά στο Πόρτο. Εκεί τέλειωσα μουσική σχολή - Escola Profissional de Música de Espinho, όπου ήμουν μαθητής του Gilberto Bernardes. Ο ίδιος μου είναι καθηγητής και στο πανεπιστήμιο ESMAE - Escola Superior de Música e Artes do Espetáculo στο Πόρτο. Είναι εμπνευστής της ιδέας να δημιουργηθεί για πρώτη φορά τάξη σαξοφώνου στη χώρα. Το κυριότερο είναι το παίξιμο σε σύνολο και τώρα είμαστε 12 σαξοφωνίστες. Ερμηνεύουμε έργα των Σούμπερτ, Μπαχ, Μπάρμπερ…»

Με το φοιτητικό σύνολο ο Χρίστο έχει πολλές δεσμεύσεις. Δίνει συναυλίες στην Πορτογαλία και τουλάχιστον μία φορά το χρόνο - στο εξωτερικό. Οι νέοι σαξοφωνίστες και ο καθηγητής τους, έχουν παίξει στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες - Νέα Υόρκη, Βοστόνη και άλλες πόλεις. Παράλληλα με τις σπουδές του ως μουσικός, ο συμπατριώτης σπουδάζει σύνθεση και ενορχήστρωση. Η πρώτη του σύνθεση, που ονομάζεται «Τραγούδι αρ. 1», δημιουργεί για τις συναυλίες με τους αδελφούς Βλαντιγκέροβι. Ας υπενθυμίσουμε ότι είναι εγγόνια του βουλγάρου κλασικού Πάντσο Βλαντιγκέροφ. Γεννήθηκαν στη Βουλγαρία, αλλά εδώ και χρόνια ζουν στη Βιέννη.

Για την επαγγελματική του επιλογή που έκανε σε πρώιμη ηλικία ο Χρίστο μας διηγείται:

«Όταν έγινα έξι χρόνων, άρχισα μαθήματα μουσικής και αποφάσισα να παίξω τούμπα, αλλά αργότερα εγκατέλειψα αυτή τη «θαυμάσια ιδέα». Στη συνέχεια δοκίμασα και την τρομπέτα, αλλά αποδείχθηκε ότι, θα πρέπει να περιμένω για να αναπτυχθούν τα δόντια μου. Έμαθα από τη μητέρα μου ότι, στα έβδομα γενέθλιά μου έχω πει ότι θα παίξω σαξόφωνο. Είχα ακούσει ηχογραφήσεις που είχαμε στο σπίτι, αλλά για πρώτη φορά δοκίμασα να παίζω σ’ ένα παλιό μουσικό όργανο που μου έδωσαν και από τότε δεν άφησα το σαξόφωνο. Όταν άρχισα να ασχολούμαι πιο σοβαρά με την τζαζ γνώρισα και τα εγγόνια του Βλαντιγκέροφ. Όλα έγιναν πολύ εύκολα – κάναμε πρόβες στη Βιέννη, στη συνέχεια, κάλεσαν τον Στούντζι και οργάνωσαν τις συναυλίες στη Βουλγαρία…Όλο και συχνότερα προτιμώ να παίζω τζαζ. Η μουσική αυτή μου δίνει την ελευθερία να σκέφτομαι, αισθάνομαι και αφηγούμαι με τον δικό μου τρόπο.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα