Για να περιορίσει την μεταναστευτική πίεση пπρος την επικράτειά της, από τις αρχές του νέου έτους η Σουηδία καθιέρωσε, για πρώτη φορά από τα μέσα του περασμένου αιώνα, έλεγχο στα σύνορα με τη Δανία. Για τον ίδιο λόγο η Δανία εφάρμοσε έλεγχο στα σύνορά της με τη Γερμανία, ενώ πριν απ' αυτό το ίδιο έκαναν και οι Νορβηγία, Αυστρία, Γερμανία και Γαλλία. Η αποκατάσταση του ελέγχου προς το παρόν είναι προσωρινή, αλλά οι απειλές από μεταναστευτική πίεση είναι μακροπρόθεσμες, κάτι, που προκαλεί φόβο για το μέλλον του χώρου ελεύθερης κυκλοφορίας. Η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Σουηδίας Όσα Ρόμσον με δάκρια στα μάτια χαρακτήρισε τα μέτρα, που αναλήφθηκαν, "απαίσια απόφαση", ενώ ο δανός πρωθυπουργός Λαρς Λόκε Ράσμουσεν συμμερίστηκε, ότι η καθιέρωσή τους "δεν είναι καθόλου ευτυχισμένη στιγμή".

Η Βουλγαρία δεν είναι μέλος του χώρου Σένγκεν, αλλά σ' αυτό η απήχηση από τις εξελίξεις είναι πολύ δυνατή.  Στο φόντο σκεπτικών σχόλιων και μερικών ακραίων προβλέψεων για το ότι "το Σένγκεν διαλύεται", η κυβέρνηση συνεχίζει να υπερασπίζει την υπόθεση για προσχώρηση στον χώρο ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων. Σε συνέντευξή του για το πρακτορείο ΒΤΑ ο υπουργός Εξωτερικών Ντανιέλ Μίτοφ έδωσε να κατανοηθεί, ότι η κυβέρνηση θα επιχειρηματολογήσει το αίτημα για προσχώρηση με την θέση, ότι η βουλγαρική πλευρά έχει εκπληρώσει τις τεχνικές απαιτήσεις. Οι προσδοκίες είναι, ότι αφού συμβάλλει στην πανευρωπαϊκή ασφάλεια η Βουλγαρία μπορεί να επωφεληθεί και από τα σχετικά προνόμια, που παραχωρεί η ζώνη του Σένγκεν.

Η θέση του к. Μίτοφ ουσιαστικά δεν είναι νέα, επιβεβαιώνει ολόκληρη σειρά ανάλογων δηλώσεων, αλλά ταυτόχρονα αποδείχνει, πως η κυβέρνηση ξεπέρασε ορισμένες εσωτερικές αντιφάσεις γύρω από την τακτική επιδίωξης του στόχου. Μέχρι πρόσφατα κάποιοι υπουργοί θεωρούσαν, ότι για να κάνει την υποψηφιότητά της για ένταξη στο Σένγκεν πιο πειστική, η Βουλγαρία πρέπει να την δεσμεύσει με την συμφωνία υποδοχής προσφύγων. Άλλοι υπουργοί, όμως, αντιτάχθηκαν με το επιχείρημα, ότι παρόμοια δέσμευση θα επιδεινώσει και καθυστερήσει την υλοποίηση της υπόθεσης, επειδή το προσφυγικό είναι ένα πρόβλημα μεγάλης διάρκειας. Προφανώς, η δεύτερη θέση υπερίσχυσε.

Αλλά εάν στην κυβέρνηση δεν υπάρχει πια διαφωνία, διαφωνίες υπάρχουν μεταξύ των κυβερνόντων και των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων. Το μεγαλύτερο κόμμα στην διακυβέρνηση – το GERB τάσσεται κατηγορηματικά υπέρ της ένταξης στο Σένγκεν και έχει την πλήρη υποστήριξη των πολιτικών δυνάμεων στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ο μικρός εταίρος του, το Μεταρρυθμιστικό Μπλοκ επίσης τάσσεται υπέρ. Σύμφωνα με το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλιστικό Κόμμα, όμως, είναι ανόητο η ένταξη στο Σένγκεν να συνεχίζει να είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης σε μια στιγμή, όταν στην Ευρώπη κλείνουν σύνορα και η ασφάλεια τέθηκε πάνω από την ελεύθερη κυκλοφορία ατόμων. Πιθανώς, και η ίδια η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται, ότι με τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στον χώρο του Σένγκεν το ζήτημα της διεύρυνσής του μάλλον δεν θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Αλλά, ωστόσο η Βουλγαρία έχει το δικαίωμα τέτοιας συμμετοχής, επειδή και χωρίς αυτήν υποτάσσεται στους κανόνες του και τους εφαρμόζει.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα