Η μελέτη και η προετοιμασία για το σχολείο δεν είναι ανάμεσα στις αγαπημένες δραστηριότητες των μαθητών, ιδιαίτερα στο γυμνάσιο και το λύκειο, όταν τα μαθήματα γίνονται πιο πολύπλοκα. Τότε συχνότερα, λόγω δυσκολιών στην συντήρηση και της έλλειψης κινήτρων, αρκετοί νέοι αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το σχολείο. Βάσει στοιχείων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ένας σε κάθε οκτώ Βούλγαρους εγκαταλείπει το εκπαιδευτικό σύστημα πρόωρα.

Ανάμεσά τους είναι και η Ζόγια, νεαρή γυναίκα από την πόλη Ρούσε. Όταν ήταν 16 χρονών αποφάσισε πως ο χρόνος, που περνούσε στο σχολείο ήταν χαμένος, και αποφάσισε να μην το επισκέπτεται. Λίγο μετά άρχισε δουλειά στην γενέτειρα πόλη της. Αργότερα, όμως, ήρθαν οι αποτυχίες. Η έλλειψη πτυχίου μέσης εκπαίδευσης περιόρισε αρκετά τις δυνατότητες να βρει μόνιμη δουλειά. Η Ζόγια αποφάσισε να ασχολείται με ραπτική, επειδή τα τελευταία χρόνια η πόλη της προβλήθηκε ως κέντρο αυτής της βιομηχανίας. Αλλά για να βρει δουλειά στον κλάδο, χρειάζονταν πτυχίο επαγγελματικής κατάρτισης. Για να το αποκτήσει έπρεπε να γυρίσει πίσω στο σχολείο. Έτσι η νεαρή γυναίκα υπέβαλε την υποψηφιότητά της για εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο επαγγελματικό μέσο σχολείο ραπτικής. Εκεί συνάντησε και άλλες γυναίκες ηλικίας 25-30 χρονών, που ήθελαν να τελειώσουν το σχολείο.

"Το σχολείο ραπτικής είναι το μόνο σχολείο στην περιοχή μας, το οποίο προσφέρει βραδινή και ατομική μορφή εκπαίδευσης. Κάθε χρόνο σ αυτό μαθαίνουν το επάγγελμα του ράπτη περίπου 100 νέοι, αφού τους εξασφαλίζουμε καλή και μοντέρνα υλική βάση", τονίζει η διευθυντής του σχολείου Νέντκα Ιβανόβα. "Οι μαθητές μας λαμβάνουν πτυχίο μέσης εκπαίδευσης και πιστοποιητικό για επαγγελματική κατάρτιση. Δυστυχώς, η δημογραφική κρίση έθιξε και αυτόν τον τομέα. Πριν 10 χρόνια, π.χ., είχαμε δύο φορές περισσότερους μαθητές. Ο αριθμός των απόφοιτων είναι άκρως ανεπαρκής, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες αυτού του τύπου εργατικού χεριού για την πόλη Ρούσε και την περιοχή. Δουλεύουμε σε στενή συνεργασία με τις εργοδοτικές οργανώσεις, γι' αυτό τα παιδιά μας εύκολα βρίσκουν δουλειά".

"Σχολείο για ηλικιωμένους" υπάρχει και στην πόλη Χάσκοβο. Το επισκέπτονται κυρίως άτομα, που έχουν πτυχίο μέσης εκπαίδευσης, αλλά χρειάζονται επαγγελματική κατάρτιση για δασοκόμο. Χωρίς πιστοποιητικό επαγγελματικής κατάρτισης, σύμφωνα με τους νέους κανόνες, οι ίδιοι δεν έχουν το δικαίωμα να δουλεύουν στον κλάδο. Ένας τέτοιος μαθητής είναι ο Ντιμίταρ Νταναΐλοφ από την πόλη Μινεράλνι μπάνι. Εδώ και χρόνια ασχολείται με την σήμανση δέντρων και την διαμόρφωση μονοπατιών στο δάσος. Οι νέες απαιτήσεις τον ανάγκασαν να γυρίσει στο σχολείο, για να αποκτήσει καινούργιες γνώσεις.

"Αυτές τις γνώσεις τις χρειάζομαι συνεχώς στη δουλειά μου, για όλα με βοηθά η εκπαίδευση", αναφέρει ο ίδιος. "Διατηρώ επαφή με δύο καθηγητές μου. Όταν χρειάζομαι βοήθεια, τους παίρνω τηλέφωνο και με βοηθούν. Στα δάση οι συνθήκες είναι σκληρές, γυρίζουμε την περιοχή με τα πόδια. Είναι πολύ σημαντική η επιθυμία να δουλεύεις και να αναπτύσσεσαι. Όσον αφορά τα μαθήματα, είναι σαν να επισκέπτεσαι το σχολείο. Θέλει πολύ διάβασμα. Χωρίς αυτό το πιστοποιητικό δεν μπορείς να μπεις στο δάσος και να κόβεις δέντρα. Είναι πολύ υπεύθυνη δουλειά", είπε ο Ντιμίταρ Νταναΐλοφ.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα