Έργα των Μπαχ, Ερίκ Σατί και Δαβίδ Ντελ Τρέντιτσι στο νέο άλμπουμ του πιανίστα Σβετοζάρ Ιβανόφ

δημοσίευση: 6/22/15 11:13 PM

Φωτογραφία: tampabay.com

Ο Σβετοζάρ Ιβανόφ είναι μουσικός με ποικίλη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Έχει πραγματοποιήσει συναυλίες σε κάποιες από τις παγκοσμίως γνωστές αίθουσες όπως το Κάρνεγκι Χολ, το SteinwayHall στη Νέα Υόρκη, η αίθουσα "Salle Gaveau" στο Παρίσι κ. ά. Έχει πολυάριθμες εμφανίσεις σε έγκριτα φεστιβάλ πιάνου στη Βουλγαρία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στις ΗΠΑ κτλ.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τρίτο ατομικό cd του πιανίστα που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον μουσικό οίκο Gega Νew. Το cd έχει τον τίτλο "Ηχώ". Αυτό το λιτό εκ πρώτης όψεως όνομα αντανακλά όλη την αντίληψη του άλμπουμ – επανάληψη ιδέας, αισθήματος, στιλ…

''Ηχώ'', το τελευταίο μέρος της Γαλλικής Ουβερτούρας του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Δεκατέσσερα είναι τα έργα, που ηχογράφησε ο Σβετοζάρ Ιβανόφ, και είναι του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, του Ερίκ Σατί (Erik Satie) και του Δαβίδ Ντελ Τρέντιτσι (David Del Tredici). Ο συνδυασμός έργων του μεγαλύτερου συνθέτη του Μπαρόκ, Γάλλου εκπροσώπου του αβανγκαρντισμού και Αμερικανού που θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του νεορομαντισμού δεν είναι καθόλου τυχαίος. Ανάμεσα στα γνωστότερα έργα που άφησε ο Σατί είναι οι τρεις «Γυμνοπαιδίες» του. Ο ίδιος ο συνθέτης επινόησε τη λέξη "γυμνοπαιδία", που σημαίνει αργός πανηγυρικός χορός με θρησκευτική προέλευση που χορεύεται από εφήβους στην Αρχαία Ελλάδα.

Εμπνευσμένος από τον Σατί, ο Ντελ Τράντιτσι συνθέτει δικές του τρεις γυμνοπαιδίες. Η πρώτη ονομάζεται "Η δική μου Γκόλντμπεργκ". Στο έργο του ο συνθέτης χρησιμοποίησε θέμα του μνημειώδους έργου του Μπαχ "Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ". Η επόμενη "Το δικό μου ρε" είναι ενδιαφέρουσα για το ότι οι φράσεις της τελειώνουν πάντοτε με τον τόνο ρε. Η τρίτη γυμνοπαιδία του Δαβίδ Ντελ Τράντιτσι έχει τον τίτλο "Η απώλειά μου". Είναι η μεγαλύτερη και είναι αφιερωμένη στον συνθέτη Ρόμπερτ Χελπς (Robert Helps) που απεβίωσε το 2001.

Πρώτη γυμνοπαιδία του Ερίκ Σατί

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Για τον Σβετοζάρ Ιβανόφ είναι χαρακτηριστικό να προσφέρει με ασυνήθιστο τρόπο τις συναυλίες του στο κοινό. Η δημιουργικότητά του συνδυάζει τη μουσική με διάφορες μορφές τέχνης – με κινηματογράφο, κινούμενα σχέδια, ποίηση, χορό κ. ά. Ο πιανίστας είναι και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο στη Νότια Φλόριντα και καλλιτεχνικός διευθυντής του κύκλου συναυλιών "Steinway Piano", που διεξάγεται κάθε χρόνο στο ίδιο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Παράλληλα, ο Σβετοζάρ Ιβανόφ πραγματοποιεί και πολυάριθμες ηχογραφήσεις. Κάποιες απ’ αυτές συμπεριλαμβάνονται σε δύο ατομικά cd, και ένα – μαζί με τη βιολίστρια Κάρολιν Στιούαρτ (Karolyn Stuart). Το ντουέτο τους που σχηματίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 του 20^ου αιώνα, ερμηνεύει έργα ποικίλων μουσικών στιλ και εποχών.

Γυμνοπαιδεία νούμερο 1 (''Η δική μου Γκόλντμπεργκ'') του Δαβίδ Ντελ Τράντιτσι

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Πριν μερικά χρόνια οι δύο μουσικοί συμμετείχαν στην πρεμιέρα του "Τριοκοντσέρτου" για πιάνο, βιολί, βιολοντσέλο και ορχήστρα του Βίκτορ Τσούτσκοφ. "Με σαγηνεύει το καλλιτεχνικό πνεύμα από τις αρχές του 20^ου αιώνα. Αυτή η περίοδος αλλαγών και νέων αναζητήσεων σημαδεύει την αρχή της σύγχρονης εποχής", λέει ο πιανίστας, οι αγαπημένοι συνθέτες του οποίου είναι ο Κλωντ Ντεμπυσσύ, ο Άρνολντ Σένμπεργκ και ο Αλεξάντρ Σκριάμπιν.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Έργα των Μπαχ, Ερίκ Σατί και Δαβίδ Ντελ Τρέντιτσι στο νέο άλμπουμ του πιανίστα Σβετοζάρ Ιβανόφ

Περισσότερα στην κατηγορία

Fuego Del Amor – το πρώτο τραγούδι Βουλγάρας καλλιτέχνη με τους Gypsy Kings

Ο Πάπι Χανς με ένα νέο συναισθηματικό τραγούδι – «Το Πάρκινγκ»

Το συγκρότημα Φοντάτσιατα με περιοδεία στην Νότια Αφρική

Πάπι Χανς – «Δουλευταράς»