Στις 10 Φεβρουαρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρα Χαραλάμπου. Ο λαός μας τον θεωρεί προστάτη των μελισσοκόμων, οι οποίοι την ίδια μέρα τιμούν την επαγγελματική τους γιορτή. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί φέρουν στις 10 Φεβρουαρίου μέλι στους ναούς, για να αγιαστεί. Στο βουλγαρικό φολκλόρ υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες, αφιερωμένες στην μέλισσα και τα ευλογημένα προϊόντα, που δωρίζει στον άνθρωπο. Τον Ιούλιο είναι η μέρα του Αγίου Προκοπίου, τον οποίο ο λαός αποκαλεί "μελισσοκόμο".

Κάποτε, πριν από πολύ χρόνο, σύμφωνα με μια λαϊκή δοξασία η μέλισσα έκανε μεγάλη χάρη στον Θεό, αλλά η ίδια έπαθε πολύ από τον διάβολο, που την πέτυχε με το βέλος του. Για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του και να την βραβεύσει, ο Θεός την ευλόγησε να είναι πάντα όμορφη και το μέλι της να είναι γλυκό και να ευωδιάζει. Αυτήν την λαϊκή ιστορία έγραψε τον 20 αιώνα ο γνωστός Βούλγαρος εθνογράφος Ντιμίταρ Μαρίνοφ. Παρόμοια παραμύθια ο ίδιος βρήκε στα χωριά γύρω από την Σόφια, το Μπότεβγκράντ, την Μοντάνα.

Το μέλι χρησιμοποιούνταν συχνά στο παρελθόν για διάφορες τελετές. Ας πούμε, στον γάμο έβαζαν μέλι στο κάτω και το πάνω κατώφλι της πόρτας, από την οποία έπρεπε να περάσει η νύφη. Μέλι χρησιμοποιούνταν και στα τραπέζια στις παραμονές των Χριστουγέννων και στο Νέο έτος. Με μέλι ο λαός προσπαθούσε να εξιλεώσει τις πιο φοβερές ασθένειες στο παρελθόν. Στο ψωμί, που προορίζεται για σειρά τελετές επίσης βάζουμε μέλι.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα