Από την απελευθέρωση από την οθωμανική κυριαρχία το 1878 έως το 1964, η Βουλγαρία έχει αλλάξει μερικές φορές τον ύμνο της. Κατά τη διάρκεια του Τρίτου Βουλγαρικού Βασιλείου ο ύμνος "Βουίζει ο πόταμος Μαρίτσα" ήταν τόσο επίσημος ύμνος του βασιλικού παλατιού, όσο και εθνικός. Ερμηνεύτηκε τελευταία φορά την 1η Ιανουαρίου 1947.

Μεταξύ 1947 και 1950 ως ύμνος χρησιμοποιείται το εμβατήριο "Δημοκρατία μας, γειά σου!" Το 1949, η Ελισάβετα Μπαγκριάνα, ο Νικόλα Φούρνατζιεφ και ο Μλαντέν Ισάεφ αρχίζουν να γράφουν τους στίχους του νέου ύμνου – "Αγαπητή Βουλγαρία". Το κείμενο έπρεπε να επικεντρωθεί στον αγώνα των Βουλγάρων για την ελευθερία και τον σεβασμό για όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για αυτή. Οι εργασίες σχετικά με το κείμενο και τη μουσική συνεχίστηκαν καθ 'όλο το 1950 και γίνεται επίσημα ύμνος της Βουλγαρίας το 1951.

Δέκα χρόνια αργότερα, λόγω της ομοιότητας με τους στίχους και τη μελωδία του ύμνου της Σοβιετικής Ένωσης, ο ποιητής Γκεόργκι Τζάγκαροφ δίνει την ιδέα το τραγούδι "Αγαπητή πατρίδα" να γίνει ο νέος ύμνος της Βουλγαρίας. Αυτό συμβαίνει επίσημα το 1964. Η μουσική και οι στίχοι αποτελούν μέρος του τραγουδιού "Μεγαλοπρεπής ο Αίμος", το οποίο ο Τσβετάν Ραντοσλάβοφ που γεννήθηκε στο Σβιστόφ έγραψε το 1885, ταξιδεύοντας προς το πεδίο μάχης κατά τη διάρκεια του Σέρβο-βουλγαρικού πολέμου. Το κείμενο άλλαξε μερικές φορές, αλλά εδώ μπορεί να ακούσετε η παραλλαγή, που ερμήνευσαν μέχρι το 1990.

Μέλος της επιτροπής, η οποία εγκρίνει τη μουσική και τους στίχους του τραγουδιού "Αγαπητή πατρίδα" ήταν και ο συνθέτης Πέτκο Στάινοφ. Ο ίδιος επέκρινε τη χρησιμοποίηση του τραγουδιού ως ύμνου, επειδή σύμφωνα με τον ίδιο, η μελωδία είναι εβραϊκή, και γι' αυτό τα άλλα μέλη απέκλεισαν τον μουσικοσυνθέτη από την επιτροπή. Άλλος μουσικοσυνθέτης Ντόμπρι Χρήστοφ τάχθηκε υπέρ του ύμνου, λέγοντας ότι οι μελωδίες και άλλων τραγουδιών πάλι είναι ξένες, αλλά αποτελούν μέρος της βουλγαρικής μουσικής κληρονομιάς. Ο ύμνος έχει εγκριθεί με διάταγμα του Προεδρείου της Εθνοσυνέλευσης στις 8 Σεπτεμβρίου 1964 και ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επίσημη γιορτή της 9ης Σεπτεμβρίου.

Η Βουλγαρία είναι η μόνη χώρα του σοσιαλιστικού μπλοκ, η οποία δίνει έμφαση στον "δορυφορικό" ρόλο της προς τη Σοβιετική Ένωση με στίχους που αναφέρει Μόσχα. Μετά την 10η Νοέμβριου 1989 κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για το νέο Σύνταγμα, υπάρχουν και πολλές προτάσεις για ένα νέο ύμνο. Προτείνεται η επιστροφή του τραγουδιού "Βουίζει η Μαρίτσα" ή "Προχώρα, λαέ αναγεννημένε", αλλά "Αγαπητή πατρίδα" παραμένει ως ύμνος, μόνο σβήνονται οι τελευταίοι στίχοι του.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα