Το Εθνικό Συγκρότημα Παραδοσιακών Τραγουδιών και Χορών «Φίλιπ Κούτεφ» από δεκαετίες είναι ένα από τα μουσικά σύμβολα της χώρας μας. Το συγκρότημα έχει πραγματοποιήσει χιλιάδες συναυλίες σε δεκάδες χώρες. Είναι αδύνατο ακόμη να φανταστούμε πόσοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο για πρώτη φορά άκουσαν το όνομα της Βουλγαρίας χάρη στο πρώτο κρατικό συγκρότημα που ενοποίησε τη μουσική και τη χορευτική φολκλορική τέχνη μας. Το συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1951, σήμερα φέρει το όνομα του ιδρυτή του Φίλιπ Κούτεφ. Στο Χρυσό Αρχείο της Βουλγαρικής Εθνικής Ραδιοφωνίας φυλάσσονται οι αναμνήσεις του συνθέτη για την αρχή του συγκροτήματος. Ας τον ακούσουμε.
Στην αρχή γυρίζει και η Μαρία Κούτεβα, η σύζυγός του διακεκριμένου συνθέτη, ομοϊδεάτισσα και μακροχρόνια συνεργάτιδά του. Λαογράφος και φιλόλογος, είναι στο συγκρότημα ήδη από την ίδρυσή του. Τα λόγια της δίνουν πολλές σημαντικές λεπτομέρειες για την εποχή και την πολιτιστική κατάσταση, στην οποία βρέθηκε το νεοϊδρυθέν συγκρότημα.
«Η αρχή ήταν πολύ δύσκολη –λέει η ίδια. Εκείνη την περίοδο ο Φίλιπ Κούτεφ ακόμη δούλευε στον Κεντρικό Οίκο του Λαϊκού Στρατού και προσπαθούσε να πείσει τους συναδέλφους του ότι η Βουλγαρία πρέπει να έχει φολκλορικό συγκρότημα. Τότε ήδη υπήρχαν έργα βασιζόμενα στο φολκλόρ, όπως το χορευτικό δράμα «Αναστενάρισσα» του Μαρίν Γκολεμίνοφ. Αυτό όμως ήταν μουσική που δημιουργούταν με ακαδημαϊκά εκφραστικά μέσα. Μεγαλύτερο ενθουσιασμό για την ιδέα έδειχναν οι συνθέτες που εργάζονταν στην κατεύθυνση αυτή – ο Πέτκο Στάινοφ και βεβαίως ο Μαρίν. Ένας άνθρωπος που ήταν εξαιρετικά ικανός και βαθιά πεπεισμένος στην αξία της νέας πρωτοβουλίας, μας υποστήριξε πολύ μετά την ίδρυση του συγκροτήματος. Αυτός ήταν ο Ντιμίταρ Νένοφ.
Σταδιακά ο σύζυγός μου έπεισε τους κρατικούς θεσμούς, από τους οποίους εξαρτιόνταν όλα. Πήρε τη μουσική καθοδήγηση. Ύστερα από σύστασή του η Μαργαρίτα Ντίκοβα έγινε διευθύντρια του χορευτικού συγκροτήματος και ο Ιβάν Καβαλτζίεφ - διευθυντής της ορχήστρας. Με τα κοστούμια ασχολούταν η Νέβα Τουζσούζοβα. Οι τραγουδίστριες του συγκροτήματος είχαν όμορφες φωνές, αλλά δεν είχαν καμία μουσική μόρφωση. Ήταν τόσο ευτυχισμένες να ακούσουν τα δικά τους τραγούδια με την ερμηνεία του συγκροτήματος.»
Ανάμεσα στα κορίτσια αυτά είναι και κάποιες από τις σολίστες, οι φωνές των οποίων θα ακούσετε στην επόμενη ερμηνεία του «Полегнала е Тудора» - ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια στο ρεπερτόριο του συγκροτήματος.
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφία:philipkoutev.com
Η 10 η Νοεμβρίου 1989 είναι μια μέρα που για τους απλούς βούλγαρους ξεκίνησε σαν όλες τις προηγούμενες ημέρες. Όταν στις 6 το βράδυ, μέσω της Βουλγαρικής Εθνικής Ραδιοφωνίας η κρατική ηγεσία εκφράζει την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες σ τον..
Μήπως οι αστροναύτες βλέπουν όνειρα στον ύπνο τους σαν όλους τους ανθρώπους στη Γη; Η θετική απάντηση της ερώτησης αυτής δεν έρχεται ούτε γρήγορα, ούτε εύκολα – αυτό συμβαίνει το 1988 στο πλαίσιο του επιστημονικού προγράμματος "Σίπκα", το οποίο ο..
Η πρώτη κοινωνική διαμαρτυρία στο τέλος της σοσιαλιστικής Βουλγαρίας διαδραματίζεται στο Ρούσε τον Νοέμβριο 1987 με αφορμή το δηλητηριώδες σύννεφο που σκεπάζει την πόλη από το 1981 όταν αρχίζει να λειτουργεί το ρουμάνικο εργοστάσιο χλωρίου στο..
Σποραδικές νεφώσεις
Αίθριος