Όπως μεγάλο μέρος των εικοσάχρονων συνομήλικών της, η Αξίνια Πέιτσεβα θέλει και πιστεύει πως μπορεί να ζει σε έναν καλύτερο κόσμο δίχως βία και πόνο. Κόσμο, στον οποίο οι άνθρωποι να είναι καλοπροαίρετοι, χαμογελαστοί και το σημαντικότερο υπεύθυνοι όχι μόνο προς τις κοινωνικές τους υποχρεώσεις, αλλά και προς τη φύση.

Η Αξίνια έχει συνειδητοποιήσει πως για να υπάρχει αρμονία στην πραγματικότητά μας πρέπει να αγαπάμε όχι μόνο τους συνανθρώπους μας, αλλά και όλα τα έμβια όντα που κατά τη γνώμη της μπορούν να μας μάθουν να είμαστε συνειδητοποιημένες προσωπικότητες και όχι απλά έλλογα πλάσματα που κυνηγάνε καριέρα και υλικά αγαθά.

Αυτή τη στιγμή η Αξίνια κάνει το μάστερ της στην Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών στην ειδικότητα "Τοιχογραφία" και αν κοιτάξετε την διπλωματική της εργασία στην Εθνική Βιβλιοθήκη «Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος" θα καταλάβετε γιατί στον ελεύθερο χρόνο της, εθελοντικά, βοηθάει στον Σύλλογο προστασίας ζώων της πόλης Κιουστεντίλ, σαν συντονιστής των υιοθεσιών σκύλων και γατιών.

Στην τοιχογραφική της σύνθεση οι άνθρωποι κατευθύνονται προς την πρόοδό τους, διαφαίνεται το όνειρο της ζωγράφου να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους να ενεργοποιηθούν και να είναι συμπονετικοί προς τα αβοήθητα αδέσποτα που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν σαν πρόβλημα.

"Πάντα αγαπούσα τα ζώα", λέει η Αξίνια που ξεκινά την φιλανθρωπική της δράση όταν το Ίδρυμα "4 πατούσες" εγκαινιάζει καμπάνια για την στείρωση αδέσποτων ζώων στην γενέτειρά της το Κιουστεντίλ. "Σ' αυτή τη φάση δεν είχα καμία σχέση με οργανισμούς για την υπεράσπιση των ζώων στη Βουλγαρία, αλλά προσπάθησα να στρέψω την προσοχή των ανθρώπων προς το πρόβλημα και να βρω ανάδοχες οικογένειες. Στη Βουλγαρία δεν βρήκα μεγάλη ανταπόκριση, ευτυχώς όμως πέρσι τον Φεβρουάριο ήρθα σε επαφή με την γερμανική οργάνωση Tierschutz Nrw και μέχρι στιγμής τους έχουμε στείλει 70 σκυλιά και γατιά".



Η Αξίνια χαίρεται όταν αλλάζει την μοίρα ενός ζώου, αυτό της δίνει την δύναμη να συνεχίζει την προσπάθεια, κρατάει ζωντανή την ελπίδα της. "Τα ζώα αλλάζουν την κοσμοθεωρία μας, μας διδάσκουν με την αθωότητα και την άδολη φιλία τους, δεν είναι σωστό να τα υποτιμάμε", λέει

"Πολλοί άνθρωποι έχουν συνηθίσει να υπάρχουν αδέσποτα στους δρόμους, δεν τους κάνουν εντύπωση τα βάσανά τους, δεν είναι όμως παντού έτσι. Στην Γερμανία δεν υπάρχουν αδέσποτα, τα κατοικίδια ζώα φέρουν τσιπ και είναι καταγεγραμμένα. Αν κάποιος εγκαταλείψει το κατοικίδιό του πληρώνει πρόστιμο, ενώ το ζώο πηγαίνει σε ίδρυμα όπου το φροντίζουν μέχρι να βρεθεί ανάδοχη οικογένεια. Εκεί δεν θα δείτε σκυλιά στην αυλή δεμένα με αλυσίδα, το κατοικίδιο είναι μέλος της οικογένειας".

Στην Γερμανία η στείρωση είναι κάτι το συνηθισμένο, ενώ στη Βουλγαρία οι άνθρωποι αδιαφορούν, τα αδέσποτα είναι πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί από το κράτος, οι άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα να φροντίζουν τα κατοικίδιά τους όταν αυτά αρρωστήσουν. Οφείλουμε όμως να καταβάλλουμε προσπάθεια για να αλλάξουν τα πράγματα, γιατί η αγάπη γεννά αφοσίωση.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου