Τα θαύματα της Ρώσικης εκκλησιάς στη Σόφια επαναφέρουν την ελπίδα των πιστών

Στο κέντρο της Σόφιας, κοντά στην πλατεία Μπάτενμπεργκ υψώνεται ένας από τους ομορφότερους ναούς της πόλης – του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού. Τον αποκαλούν Ρωσική εκκλησία, επειδή κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα για τις ανάγκες των Ρώσων μεταναστών στη χώρα μας.

Μερικά χρόνια μετά τον αγιασμό του ναού αυτού το 1914, στις αρχές του 20ου αιώνα επίτροπός του γίνεται ένας από τους πιο επιφανείς αρχιερείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας, αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ Σομπόλεφ. Ο δεσπότης Σεραφείμ, όπως τον αποκαλούσαν οι ενορίτες, γρήγορα κέρδισε την αγάπη των Βούλγαρων, που με μεγάλη προσοχή άκουγαν τα κηρύγματά του. Ο ίδιος αντιμετώπιζε τον κόσμο με ειλικρινή αγάπη και καλοσύνη, ενώ μέσω των θερμών προσευχών του λύνονταν και τα σοβαρότερα προβλήματα των ενόρκων.

Όταν λειτουργούσε στον ναό, οι πιστοί αισθάνονταν την θεία παρουσία και χάρη. Μια φορά στην διάρκεια λειτουργίας ένα κοριτσάκι αναφώνησε: "Δεσπότη μου, μυρίζετε παράδεισο".

Οι φροντίδες του απλώνονταν και στην Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία, που τότε ήταν απομονωμένη από τον ορθόδοξο κόσμο. Η αιτία ήταν ότι το 1872 η βουλγαρική εξαρχία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, που της επέβαλε σχίσμα.
Με την ενεργό δραστηριότητά του ο επίσκοπος Σεραφείμ συνέβαλε στην άρση του σχίσματος το 1945.

Ο ίδιος ζούσε σε μεγάλες στερήσεις, αλλά με κάθε τρόπο βοηθούσε τους φτωχούς και παρά τις διώξεις εναντίων της εκκλησίας, έγινε ιδρυτής της Μονής της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου στο χωριό Κνιάζεβο, που σήμερα είναι συνοικία της Σόφιας.

Όταν εγκατέλειψε τον κόσμο το 1850, ο ναός δεν μπορούσε να χωρέσει το πλήθος, που ήρθε να τον αποχαιρετίσει. Σε όλους τους πιστούς πριν αφήσει την τελευταία του πνοή ο ίδιος υποσχέθηκε, ότι θα τους βοηθά, εάν του αφήνουν γράμματα στον τάφο. Μέχρι και σήμερα οι πιστοί ακολουθούν αυτήν την οδηγία του και απευθύνουν τις προσευχές τους γραπτά. Μπορείτε να τους δείτε στην κρύπτη του ναού, όπου κάθονται σε καρέκλες και γράφουν τα γράμματά τους στα τραπέζια, που έχουν τεθεί εκεί ειδικά για τον σκοπό.

"Πραγματικά ο λαός τον σέβεται πάρα πολύ", λέει η υφηγήτρια Βίχρα Μπάεβα από το Ινστιτούτο εθνολογίας και φολκλόρ της Βουλγαρικής Ακαδημίας επιστημών, ερευνητής των θρησκευτικών πρακτικών στον ναό.

Πηγή: Wikipedia.org

"Ακόμη δεν ανακηρύχθηκε άγιος από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά ανεξάρτητα από την έλλειψη επίσημης αναγνώρισης, η προσωπικότητά του και ο τάφος του είναι ελκυστικό μέρος για πολλούς ανθρώπους, Βούλγαρους και Ρώσους. Τα ιερά λείψανά του έρχονται να προσκυνήσουν τόσο κάτοικοι της πρωτεύουσας, όσο και άλλων πόλεων και χωριών. Ίσως αυτό, που τους προσελκύει περισσότερο, είναι η πίστη και ελπίδα στις θαυματουργικές του ικανότητες. Πολύ συχνά, σε περιόδους κρίσης ο κόσμος στρέφει την προσοχή του στην πίστη. Σήμερα και πάλι ξεπερνάμε τέτοια κρίση".

Σύμφωνα με τα λόγια της υφηγήτριας Μπάεβα, τα χρόνια, που δημιουργείται η τιμή προς τον πατήρ Σεραφείμ, βαθμιαία διαμορφώνονται παραδοσιακές πρακτικές, που πραγματοποιούνται στο μέρος, όπου ενταφιάστηκε. Τέτοια είναι το άναμμα κεριών, η προσευχή, το προσκύνημα στα λείψανα. Επειδή δεν έχει ανακηρυχθεί επίσημα, δεν υπάρχει εικόνα του, αλλά υπάρχει όμορφο πορτραίτο του. Απεικονίζεται και στις αγιογραφίες στο πρόθυρο της κρύπτης σαν προστάτης της Σόφιας και ο κόσμος, που έρχεται εδώ, προσκυνά αυτές τις μορφές. Για τα γράμματα με τις προσευχές υπάρχει ειδικό κιβώτιο. Στα μηνύματα αυτά οι πιστοί γράφουν τις ευχές, τους πόνους και τα προβλήματά τους και βασίζονται στην βοήθειά του. Περισσότεροι είναι εκείνοι, που τον παρακαλάνε για θεραπεία.

"Πραγματικά, υπάρχουν αρκετά μαρτύρια από ανθρώπους, που έχουν λάβει βοήθεια", συνεχίζει η υφηγήτρια Μπάεβα. "Βγήκαν και μερικά βιβλία, που περιλαμβάνουν παρόμοια μαρτύρια. Μπορεί να διαβάσει κανείς και στο Ιντερνέτ. Ο πατήρ Σεραφείμ είναι γνωστός και με την βοήθεια, που παρέχει στους φοιτητές και τους μαθητές στην διάρκεια της εξεταστικής περιόδου. Στην ζωή του και ο ίδιος ζήτησε μια φορά την βοήθεια του Θεού, επειδή δεν είχε αρκετό χρόνο, για να προετοιμαστεί για κάποια εξέταση. Γι' αυτό έμαθε κάποιο συγκεκριμένο θέμα και ζήτησε από τον Θεό στην εξέταση να τραβήξει ακριβώς αυτό το θέμα. Και το θαύμα έγινε. Γι' αυτό υπάρχει μακροχρόνια παράδοση οι φοιτητές από την Θεολογική ακαδημία και το Πανεπιστήμιο Σόφιας να γράφουν μηνύματα στον δεσπότη Σεραφείμ, για να τους βοηθήσει".

Ανάμεσα στα μαρτύρια για θαυματουργική θεραπεία υπάρχει και ένα, που καταγράφηκε πρόσφατα: "Η οικογένεια μένει στο χωριό Μπούχοβο, κοντά στην πρωτεύουσα", λέει η υφηγήτρια Μπάεβα. "Η μητέρα λέει πώς το παιδί της μιλούσε πάρα πολύ, αλλά σε μια στιγμή, έζησε μεγάλο φόβο και έπαψε να μιλά. Απομονώθηκε από τους συνομηλίκους του, από τον γύρο κόσμο και δεν μπορούσε να πάει στον παιδικό σταθμό. Όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, η μητέρα δοκίμασε κάθε δυνατή θεραπεία, αλλά τίποτε δεν βοήθησε. Ύστερα τυχαία βρήκε ένα βιβλίο για τον πατήρ Σεραφείμ και πήγε το παιδί της στην Ρώσικη εκκλησία. Το παιδί αισθάνονταν μέσα στην κρύπτη πολύ άνετα. Η μητέρα παρακάλεσε τον πατέρα Σεραφείμ με δάκρυα να θεραπεύσει το παιδί της. Βγαίνοντας από την εκκλησία το παιδί αμέσως άρχισε να μιλά και έγινε όπως ήταν πριν. Η μητέρα ήταν πολύ ευτυχισμένη, αλλά μετά από μία εβδομάδα εμφανίστηκε το ίδιο πρόβλημα. Η μητέρα και πάλι πήγε το παιδί στον ναό. Το παιδί και πάλι άρχισε να μιλά, αλλά μετά από έναν μήνα η κατάσταση επαναλήφθηκε. Μετά την τρίτη φορά τα πράγματα βελτιώθηκαν και μέχρι τώρα όλα πάνε καλά".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα

Διαδώστε

Τα θαύματα της Ρώσικης εκκλησιάς στη Σόφια επαναφέρουν την ελπίδα των πιστών

Περισσότερα στην κατηγορία

Ημέρες Κροατικής Αρχαιολογικής Κληρονομιάς στη Σόφια

Το Ψυχοσάββατο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ τιμάμε τη μνήμη των νεκρών

Μετά το «ΟΧΙ» ακολούθησαν δύσκολα χρόνια για την Ελλάδα

105 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης του Νεϊγύ