Υπάρχουν τόποι που σε προσελκύουν ανεξήγητα και όταν τους εγκαταλείψεις για πολύν καιρό ζουν στις σκέψεις σου και σε τραβάνε πίσω. Ένας τέτοιος τόπος είναι το χωριό Γκαμπάρεβο. Σε αντίθεση με άλλους οικισμούς στη χώρα μας, το χωριό δεν ξεχωρίζει ούτε για τη διατηρημένη αναγεννησιακή αρχιτεκτονική των κτηρίων του, ούτε με τα φιλόξενα οικογενειακά ξενοδοχεία και εστιατόρια, ούτε με ποικιλόχρωμα μαγαζάκια για σουβενίρ.

Το Γκαμπάρεβο όμως προσφέρει κάτι πολύτιμο – την ευκαιρία να περάσεις τις διακοπές σου ταυτόχρονα σε πεδιάδα, στο βουνό, πλάι στις όχθες ποταμού, κοντά σε τεχνητή λίμνη και προπάντων μακριά από τα πλήθη τουριστών που κάθε καλοκαίρι κατακλύζουν τα θέρετρά μας.


Σ' αυτό το σπίτι το 1869 ο Βασίλ Λέφσκι ιδρύει τη ντόπια επαναστατική επιτροπή

Δεν μπορείς να το δεις και να το προσπεράσεις! Ταξιδεύοντας στον παλιότερο ορεινό δρόμο που συνδέει τη Σόφια με τις νότιες ακτές της Μαύρης Θάλασσας, περνούμε από κοιλάδα με μεγάλες εκτάσεις ρόδων, λεβάντας και οπορωφόρων δέντρων. Λίγο πριν από τη στροφή για το θέρετρο Πάβελ Μπάνια, στρίβουμε δεξιά για να βρεθούμε σε ένα λεπτό στο κέντρο του Γκαμπάρεβο.

Στην πλατεία του χωριού μας υποδέχονται τα πρόσφατα επισκευασμένα κτήρια του δημαρχείου, του στολισμένου με ρωμαϊκούς κίονες μορφωτικού συλλόγου, του ταχυδρομείου και του μεγάλου σχολείου. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων όμως δημιουργεί την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε αστικό περιβάλλον.


Στα περίχωρα του χωριού υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις με ρόδα

"Οι κάτοικοι του Γκαμπάρεβο πάντα είχαν μεγάλη αυτοπεποίθηση. Ο λόγος είναι ότι στις αρχές του 20ου αιώνα το χωριό ήταν πολιτιστικό κέντρο που προσέλκυε διανοούμενους και δημόσια πρόσωπα", εξηγεί η Τότκα Μπίτσεβα, έφορος του ντόπιου μουσείου. Το Γκαμπάρεβο καμάρωνε για τις θεατρικές παραστάσεις και τα φεστιβάλ του, για τα οποία όλος ο πληθυσμός του χωριού προετοιμαζόταν για πολλού μήνες. Στις μέρες μας το κέντρο της πολιτιστικής ζωής έχει μεταφερθεί στην Κατοικία των Τζανάνοφ, η οποία μετατράπηκε σε μουσείο του μεγάλου Βουλγάρου επαναστάτη Βασίλ Λέβσκι.

Η Τότκα Μπίνεβα μας λέει: "Εδώ στον οίκο αυτό το 1869 ο Βασίλ Λέβσκι ιδρύει την Επαναστατική Επιτροπή του Γκαμπάρεβο. Ενώπιον του στιλέτου, της Βίβλου και του πιστολιού ορκίζονται 36 άτομα. Στη συνέχεια το σπίτι μετατρέπεται σε λαογραφικό μουσείο και όλο το χρόνο δέχεται επισκέπτες. Εδώ συναντιούνται ποιητές, συγγραφείς, ζωγράφοι απ’ όλο τον δήμο. Διοργανώνονται εκθέσεις, λογοτεχνικές αναγνώσεις. Έτσι το πνεύμα του τόπου ακόμη είναι ζωντανό!"


Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου οικοδομήθηκε το 1895

Το Γκαμπάρεβο είναι γνωστό και ως το χωριό με τις 100 βρύσες. Εδώ παντού υπάρχουν βρύσες, από τις οποίες αναβλύζει καθαρό παγωμένο νερό από τον Αίμο. Στο χωριό βρίσκεται και ο πέτρινος Ναός του Αγίου Γεωργίου. Το 1877 ο ναός πυρπολήθηκε από τους Οθωμανούς αλλά στη συνέχεια αποκαταστάθηκε από τους ντόπιους. Ένα από τα ντόπια αξιοθέατα είναι η ταβέρνα σε παραδοσιακό στιλ με θαυμάσιο σκιώδη κήπο και καλή κουζίνα.

Οι επισκέπτες μπορούν να μείνουν για μερικές μέρες στο ξενοδοχείο δίπλα. Μπορούν και να κάνουν βόλτα πλάι στις όχθες του ποταμού Τούντζα, που περνάει κοντά στο χωριό. Απέναντι τους περιμένουν τις πλαγιές του βουνού Σρέντνα Γκορά με τα μονοπάτιά τους.

 
Πρωτότυπη "οικολογική" γέφυρα στον ποταμό

Το Γκαμπάρεβο βρίσκεται στην καρδιά της Κοιλάδας των Ρόδων. Στα τέλη Μαΐου ανθούν τα ρόδα. Ο Ιούνιος είναι η εποχή της συγκομιδής των κερασιών. Τότε στο χωριό διεξάγεται η λεγόμενη Γιορτή του κερασιού με τραγούδια, χορούς, αναπαραστάσεις παλιών εθίμων και πτήσεις με δελταπλάνο πάνω από τη κοιλάδα. Από τις υψηλές πλαγιές του βουνού ανοίγεται θαυμάσια θέα στα ύδατα της κοντινής τεχνητής λίμνης Κοπρίνκα, στον βυθό της οποία βρίσκονται τα ερείπια της μυθικής θρακικής πόλης Σεβτόπολις.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα