Η ζωγράφος Ντιάνα Ρόσνεβα δημιουργεί αγιογραφίες από χάντρες με πρωτότυπη τεχνολογία

Για να είσαι δημιουργός στο σύγχρονο κόσμο δεν αρκούν μόνο το ταλέντο και η έμπνευση. Έτσι θεωρεί η ζωγράφος Ντιάνα Ρόσνεβα από την πόλη Πλόβντιφ, η οποία εδώ και δέκα χρόνια δημιουργεί αντίγραφα αγιογραφιών με πρωτότυπη τεχνολογία ενσωμάτωσης χαντρών. Κατά τη γνώμη της, για να κάνει κανείς κάτι όμορφο, χρειάζεται μεγάλο στωικισμό, γιατί η ζωή γύρω μας δεν προσφέρει ιδιαίτερη έμπνευση – από το πρωί μέχρι το βράδυ μας κατακλύζουν αρνητικά νέα και κάθε είδους προβλήματα.

Από το 1992, όταν τελείωσε την Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών, μέχρι σήμερα η Ντιάνα εργάζεται στον τομέα της καλλιτεχνικής επεξεργασίας υφάσματος. Ήταν καθηγήτρια σε διάφορα σχολεία, ζωγράφος στην εμπορική Έκθεση του Πλόβντιφ, καθώς και σχεδιάστρια παιδικών ρούχων. Παρουσίασε τέσσερις ατομικές εκθέσεις, ενώ τώρα λαμβάνει μέρος με τις αγιογραφίες της σε έκθεση για το Πάσχα σε μια γκαλερί στο παλιό τμήμα του Πλόβντιφ. Η αγαπημένη της ασχολία είναι να συνδυάζει διάφορα υλικά με μη παραδοσιακό τρόπο. Έτσι άρχισε να δημιουργεί πίνακες από χάντρες. Στην αρχή κατασκεύαζε με μεγαλύτερες χάντρες πανό σε τρεις διαστάσεις, για να δημιουργήσει αίσθηση του βάθους. "Οι άνθρωποι απορούν πώς έχω υπομονή να εργάζομαι με χάντρες", λέει η Ντιάνα.

Η ιδέα για τις αγιογραφίες γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της δουλειάς: "Άρχισα να εφαρμόζω μικτές τεχνικές με τη χρήση υφάσματος και μακραμέ, προσθέτοντας χάντρες και άλλα στοιχεία. Μου ήρθε στο νου ότι οι χάντρες εκτός για κοσμήματα και διακόσμηση μπορούν να ενσωματωθούν σε κάποιο ύφασμα και ότι μπορώ να δημιουργήσω πίνακα. Αποφάσισα ότι είναι ιδιαίτερα κατάλληλες για αγιογραφίες. Στην αγιογραφία υπάρχει πολύς χρυσός, ασημένια επένδυση, ενώ στις ρωσικές εικόνες πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες. Ένα καλοκαίρι μετέτρεψα τη νύχτα σε μέρα, άρχισα να υφαίνω και έφθασα σ’ αυτή την τεχνολογία. Η πρώτη εικόνα ήταν του Αγίου Γεωργίου. Για την κατασκευή της χρειάστηκα τρεις μήνες. Πιθανόν και άλλα άτομα δημιουργούν παρόμοια πράγματα, όμως η τεχνολογία που εφαρμόζω είναι προσωπικά δική μου".

Φωτογραφία: Νταρίνα Γκριγκόροβα

Εκ πρώτης όψεως τα έργα της Ντιάνας έχουν ομοιότητα με το γκομπλέν, όμως όταν τα κοιτάξει κανείς πιο προσεκτικά, ανακαλύπτει τη λάμψη των χαντρών. Οι χάντρες δεν είναι ούτε ραμμένες, ούτε κολλημένες, αλλά συνυφασμένες και προσδίδουν στην εικόνα τρισδιάστατο βάθος. Λουσμένες στο φως οι χάντρες την κάνουν να ζωντανέψει. Οι προσπάθειες των καλύτερων φωτογράφων να αποτυπώσουν τις μορφές αποδεικνύονται μάταιες, γιατί μέσω αυτής της τεχνολογίας η Ντιάνα κατάφερε να ξεπεράσει την καθαρά δισδιάστατη επιφάνεια.

Τα πρωτότυπα έργα της ζωγράφου δεν έμειναν απαρατήρητα από τους πραγματικούς λάτρες και σύντομα μετατράπηκαν σε πρωτότυπο και ακριβό δώρο για υψηλά ιστάμενους επισκέπτες του Πλόβντιφ. Η Ντιάνα αναγνωρίζει σεμνά ότι εικόνες της προσφέρθηκαν ως δώρο στο δήμαρχο του Πλόβντιφ, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Γκεόργκι Παρβάνοφ, καθώς και σε γνωστές ξένες προσωπικότητες. Εκτός από αγιογραφίες, η Ντιάνα Ρόσνεβα έχει κάνει και τοπία, ένα από τα οποία χάρισε στο μητροπολίτη του Πλόβντιφ, Νικόλαο.

"Η τεχνική μου δίνει μάλλον καλύτερα εφέ στις αγιογραφίες", λέει η ζωγράφος και προσθέτει: "Η ασχολία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και όταν καθίσω το πρωί, δεν σηκώνομαι όλη τη μέρα. Δημιουργώ τη μορφή, υφαίνοντας, σειρά με σειρά. Βλέπω πως η εικόνα σιγά σιγά εμφανίζεται μπροστά μου. Καμιά φορά συμβαίνει να ξενυχτίσω, γιατί η δουλειά με συναρπάζει. Η κατασκευή των εικόνων είναι αρκετά εργασιοβόρα, μια μορφή υφαίνεται περίπου ενάμιση μήνα. Κάθε χρώμα στις εικόνες έχει τουλάχιστον 50 αποχρώσεις που είναι πολύ όμοιες και δεν αναγνωρίζονται με γυμνό μάτι. Οι χάντρες είναι διαφορετικές – θαμπές, λαμπερές, μαργαριταρένιες, διαφανείς. Πάλι μέσω της συνύφανσης των χαντρών φτιάχνω και τα πλαίσια των εικόνων. Έτσι δημιουργώ την αίσθηση βάθους και η μορφή σαν να βγαίνει από το βωμό, με όλη τη λάμψη και φως της. Πολλά άτομα που έχουν δει τα έργα μου λένε ότι οι τελευταίες μου εικόνες είναι καλύτερες. Μάλλον είναι έτσι γιατί τις δημιούργησα, χρησιμοποιώντας ως μοντέλο ρωσικές εικόνες, διακοσμημένες με ξυλόγλυπτα, επενδύσεις, ακόμα και με πολύτιμες πέτρες".

Φωτογραφία: Νταρίνα Γκριγκόροβα

Η Ντιάνα υπογραμμίζει ότι τα έργα της είναι αντίγραφα γνωστών εικόνων, για την κατασκευή των οποίων εφάρμοσε μη παραδοσιακή τεχνική. Όταν μια φορά τα έδειξε σε εκπρόσωπο της εκκλησίας, έλαβε την αναγνώρισή του ότι είναι δημιουργημένα σύμφωνα με τον κανόνα.

Αλλιώς, όπως λέει η ίδια, της αρέσει "από το τίποτα να κάνει κάτι". Ακόμα σαν μαθήτρια έφτιαχνε σκουλαρίκια, ενώ τα αγαπημένα της καταστήματα είναι εκείνα που πουλάνε είδη αλιείας και ανταλλακτικά οικιακών συσκευών, στα οποία βρίσκει κάθε είδους υλικά για τα μελλοντικά κοσμήματα. Και σήμερα φτιάχνει κοσμήματα.

"Ζωγραφίζω και στο μετάξι. Έκανα μια σειρά λουλουδιών που είχε επιτυχία (βλ. την πρώτη φωτογραφία). Ο άνθρωπος χρειάζεται την αλλαγή. Όταν σταματήσω να υφαίνω με χάντρες, φτιάχνω κοσμήματα, όταν βαρεθώ, επιστρέφω πάλι στις εικόνες. Δουλεύω πάντα καθισμένη και όταν εργάζομαι με τις χάντρες δεν κουνιέμαι από τη θέση μου ώρες ολόκληρες. Με τις άλλες ασχολίες ξεκουράζομαι. Όταν νομίζω πως κάτι δεν θα γίνει, καθόλου δεν καταπιάνομαι. Όταν όμως νιώθω ότι υπάρχει νόημα, μπορεί και να ξενυχτίσω. Πείστηκα ότι τα έργα που φτιάχνω με χάντρες αρέσουν στους ανθρώπους και να γιατί εδώ και δέκα χρόνια εξακολουθώ να ασχολούμαι μ’ αυτά. Νιώθω ευχαρίστηση, κανένας δεν με αναγκάζει να το κάνω. Πολλά άτομα λένε ότι οι εικόνες εκπέμπουν κάτι. Καταφανώς, το ευχάριστο αίσθημα που νιώθω όταν τις φτιάχνω, γίνεται αισθητό", λέει η ζωγράφος Ντιάνα Ρόσνεβα.

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα

Διαδώστε

Η ζωγράφος Ντιάνα Ρόσνεβα δημιουργεί αγιογραφίες από χάντρες με πρωτότυπη τεχνολογία

Περισσότερα στην κατηγορία

Ο μορφωτικός σύλλογος στο Ραζλόγκ γιορτάζει 115 χρόνια με «Βόλτα στο παρελθόν»

Το «Χρονοκαταφύγειο» του Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ είναι υποψήφιο για το Σουηδικό Διεθνές Λογοτεχνικό Βραβείο

Η ταινία «Θρίαμβος» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο 42ο Φεστιβάλ Βουλγαρικού Κινηματογράφου «Χρυσό ρόδο»