Τι χάνει και τι κερδίζει η Βουλγαρία με την ένταξη στο Σύμφωνο για το Ευρώ

Η Βουλγαρία προσχωρεί στο Σύμφωνο για το Ευρώ μαζί με άλλες χώρες εκτός της Ευρωζώνης, όπως Δανία, Πολωνία, Ρουμανία, Λιθουανία και Λετονία. Παράλληλα, τέσσερα μέλη αρνήθηκαν να υπογράψουν αυτό το έγγραφο – Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία, Τσεχία και Ουγγαρία.

Το σύμφωνο είναι διακυβερνητική συμφωνία που εγγυάται πρόσβαση στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που από το 2013 θα διαθέτει πόρους ύψους 700 δις ευρώ. Προβλέπει επίσης νομοθετικούς περιορισμούς του δημόσιου δανεισμού με μέγιστο το 60% του ΑΕΠ, συντονισμό της φορολογικής πολιτικής, δέσμευση των μισθών με την παραγωγικότητα και της ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής.

Παρόλο που η Βουλγαρία κατέχει την τελευταία θέση σε μισθούς και την παραγωγικότητα, όσον αφορά όμως τη δημοσιονομική πειθαρχία, είναι μια από τις χώρες με το μικρότερο χρέος στην ΕΕ. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας υπερβαίνει ελάχιστα το μέγιστο όριο για την Ευρωπαϊκή Ένωση – 3%. Επιπλέον, η Βουλγαρία είναι πρώτη ανάμεσα στις "27" όσον αφορά τη μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ για την τελευταία δεκαετία, με το προηγούμενο έτος να κατέχει τη δεύτερη θέση μεταξύ των "αριστούχων" χωρών.

Παρά την κρίση, διατηρεί κάποια από τα χαμηλότερα φορολογικά επίπεδα και φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων μόνο 10%. Η Βουλγαρία θα ζητήσει να συνεχίσει την έως τώρα φορολογική πολιτική της. Στην ουσία, τι χάνει και τι κερδίζει η χώρα μας με την ένταξη στο Σύμφωνο για το Ευρώ; Ιδού το σχόλιο του οικονομολόγου Γκεόργκι Άγγελοφ σε συνέντευξη για την Ραδιοφωνία μας.

"Το Σύμφωνο για το Ευρώ δεν συζητήθηκε με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και δεν αντανακλά το συμφέρον τους και την άποψή τους. Πρώτα από όλα, γίνεται λόγος για φορολογικό συντονισμό. Δεν μας συμφέρει να υποστηρίζουμε μια ευθυγράμμιση, δεδομένου ότι ήδη υποφέρουμε από την εξίσωση των ειδικών φόρων. Για τον Γερμανό 30 λεπτά ειδικού φόρου κατανάλωσης για τη βενζίνη δεν είναι τίποτα, αλλά για τον Βούλγαρο είναι κάτι μεγάλο με τους χαμηλούς μισθούς μας. Αυτή τη στιγμή νοιώθουμε ότι η ευθυγράμμιση δεν λειτουργεί και δεν χρειαζόμαστε να υποστηρίζουμε επιπρόσθετα βήματα σ’ αυτή την κατεύθυνση. Το άλλο πρόβλημα σχετίζεται με το λεγόμενο υπολογισμό της ανταγωνιστικότητας που θα γίνεται με σύγκριση της ανόδου των μισθών. Αν σε κάποια χώρα, για παράδειγμα, οι μισθοί αυξάνονται πιο γρήγορα, το σύμφωνο δέχεται ότι υπάρχει πρόβλημα. Αλλά ορισμένες χώρες στην ΕΕ είναι φτωχές και χρειάζονται να αυξάνουν τους μισθούς πιο γρήγορα για να γίνουν πλουσιότερες. Αυτό δεν περιλαμβάνεται στο Σύμφωνο".

Στην ουσία, το Σύμφωνο για το Ευρώ δημιουργήθηκε για τους στόχους του συμφώνου σταθερότητας της Ευρωζώνης. Οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες–μέλη της ΕΕ που έχουν κρίση χρέους και υπερβολικό δημοσιονομικό έλλειμμα έκαναν τους βασικούς πιστωτές να προχωρήσουν σε αυτό το μέτρο, μια και έγινε γνωστό ότι για να υπάρχει σταθερό κοινό νόμισμα, πρέπει να υπάρχει και υποχρεωτική ρύθμιση των κανόνων.

"Για κάποιο άγνωστο λόγο, οι πλέον φτωχές χώρες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα πληρώσουν περισσότερο, ως μερίδιο του ΑΕΠ", είπε ο Γκεόργκι Άγγελοφ. "Εμείς δεχόμαστε δέσμευση για εγγυήσεις μέχρι το 6,1 δις ευρώ στο σύμφωνο σταθερότητας της Ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι, μετά την πρώτη συνδρομή ύψους 300 εκ ευρώ, θα πρέπει να καταβάλουμε συνέχεια και άλλα ποσά σε κάθε νέα χώρα που χρεοκόπησε, για να μπορέσει αυτό το ταμείο να σώζει την οικονομία της. Ίσως υπάρχει νόημα να δημιουργηθεί ένα τέτοιο ταμείο, αλλά γιατί η Βουλγαρία και οι φτωχότερες χώρες να καταβάλλουν τα μεγαλύτερα ποσά; Στο κάτω-κάτω, θα μπορούσε να βρεθεί άλλος τρόπος υπολογισμού της συνδρομής της κάθε χώρας. Δηλαδή, θα μπορούσαμε να θέσουμε το ζήτημα, η Βουλγαρία ως μια φτωχή χώρα που δεν είναι μέλος της Ευρωζώνης και δεν ευθύνεται για τα προβλήματά της, να μην πληρώνει τόσο πολύ. Αν διατηρηθεί η δέσμευση στο ταμείο που ανέρχεται σε πάνω από 6 δις ευρώ, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει νόημα η Βουλγαρία να προχωρήσει στην Ευρωζώνη, διότι θα χάσουμε περισσότερα από ότι αν θα μείνουμε εκτός. Για μας είναι σημαντικό να μπούμε στην Ευρωζώνη αλλά χωρίς τέτοιο βάρος της οικονομίας".

Ρωτήσαμε τον οικονομολόγο Γκεόργκι Άγγελοφ: Μήπως τότε θυσιάζουμε παρά πολλά για τη φιλοδοξία να ενταχθούμε στην Ευρωζώνη;

"Σε κάποιο βαθμό φαίνεται πως ναι. Βλέπουμε ότι το Σύμφωνο για το Ευρώ και το Σύμφωνο σταθερότητας δεν ανταποκρίνονται στα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά εμείς τα δεχόμαστε χωρίς να σκεφθούμε. Μάλιστα χωρίς να μας υποσχεθούν πιο σύντομη ένταξη στην Ευρωζώνη ή το Σένγκεν. Συμπεριφερόμαστε σαν τον Κύριο Yes – λέμε το ναι σε όλα, χωρίς να έχουμε σκεφθεί αν το συμφέρον μας υπαγορεύει άλλο".

Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ

Διαδώστε

Τι χάνει και τι κερδίζει η Βουλγαρία με την ένταξη στο Σύμφωνο για το Ευρώ

Περισσότερα στην κατηγορία

55 χρόνια βουλγαρικές διαστημικές έρευνες και 45 χρόνια από την πτήση του πρώτου βουλγάρου αστροναύτη

Δυο νεαροί γίνονται Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας για μια μέρα

Στη Σόφια δείχνουν την τελευταία γενιά αυτοκινήτων και τις μελλοντικές τεχνολογίες

Σε τι οφείλεται ο θαυμασμός μας προς τους εθνεγέρτες