Το βουλγαρικό δάσος είναι από τα μεγαλύτερα φυσικά μας πλούτη

Ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των Βουλγάρων, το "Όμορφο είσαι, δάσος μου" είναι αφιερωμένο στην απίθανη ομορφιά του δασικού φυσικού μας πλούτου. Πρόσφατη κοινωνιολογική έρευνα απέδειξε ότι το αίσθημα αυτό προς το δάσος είναι ζωντανό και σήμερα. Για περισσότερο από το 70% των Βουλγάρων το μεγαλύτερο οικολογικό πλήγμα είναι οι ζημιές που επιφέρονται στα δάση. Και αυτό αφορά όλες τις γενιές. Απόδειξη αποτελεί και ένα τραγούδι, πρόσφατη επιτυχία που έχει τον τίτλο "Τα δέντρα πονούν". Οι νεαροί άνθρωποι στις μέρες μας είναι οι πιο μανιώδεις υπερασπιστές της βουλγαρικής φύσης και αυτή είναι και η ευκαιρία της να επιβιώσει.

Το αίσθημα αυτό του Βουλγάρου προς το δάσος είναι απολύτως κατανοητό έχοντας υπόψη ότι στα βουλγαρικά βουνά και δάση συναντιέται το μεγαλύτερο μέρος της πλούσιας βιολογικής ποικιλίας της χώρας που την κατατάσσει στις πρώτες τρεις χώρες της ηπείρου. Στα ιστορικά χρονικά αναφέρεται ειδικά το βουλγαρικό Magna silva bulgarica - το μεγάλο δάσος των Βουλγάρων. Σήμερα το δάσος αυτό κατέχει το 1/3 του εδάφους της χώρας.

Σύμφωνα με τον δασοκόμο Χρήστο Νικόλοφ, πρόεδρος του Συλλόγου για Πράσινα Βαλκάνια, το βουλγαρικό δάσος αρκετά διαφέρει από το παραδοσιακό ευρωπαϊκό δάσος. Η αιτία είναι η ιδιόμορφη τοποθεσία της Βουλγαρίας – στα σύνορα τριών βιογεωγραφικών περιοχών – της ηπειρωτικής, της μεσογειακής και της Κασπίας περιοχής. Για τον λόγο αυτό ο τυχερός περιηγητής μπορεί να δει τόσο ψηλές κορυφές με αλπική βλάστηση, όσο και νότια δάση με ορισμένα μεσογειακά είδη και τέτοια από την Κασπία περιοχή. Σ' αυτήν την τοποθεσία οφείλεται και το γεγονός ότι η βιολογική ποικιλία ανά μονάδα έκτασης στα βουλγαρικά δάση είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή σε κάθε άλλο μέρος της Ευρώπης. Έτσι εμφανίστηκαν και ορισμένα είδη που συναντιούνται μόνο στη Βουλγαρία ή μόνο στα Βαλκάνια.

"Τέτοιο είναι το κρίνο της Ροδόπης", λέει ο κ. Νικόλοφ. "Αυτό δεν είναι απλώς ένα ενδημικό είδος, είναι ένα απίθανα όμορφο λουλούδι που υπάρχει μόνο σε ορισμένες περιοχές της Κεντρικής Ροδόπης. Τέτοιες περιοχές μπορούν να είναι αντικείμενο ενός πολύ πετυχημένου βοτανικού τουρισμού. Στην περιοχή του Κρουμοβγκράντ πάλι μπορεί να ειδωθεί το μοναδικό δέντρο του είδους της θρακικής βαλανιδιάς. Το έμβλημα του συλλόγου μας είναι φύλλο αγριοκαστανιάς, που συναντιέται σαν διακοσμητικό φυτό και στολίζει τα πάρκα όλου του κόσμου. Λίγοι όμως ξέρουν ότι η προέλευση του δέντρου είναι από τη Βουλγαρία. Και μόνο εδώ ακόμα συναντιέται σαν φυσικό είδος στο βουνό του Πρεσλάφ. Πριν από εκατοντάδες χρόνια καλλιεργήθηκε και από τότε χρησιμοποιείται για την διαμόρφωση των πράσινων χώρων σε όλο τον κόσμο".

Θα προσθέσουμε και το γεγονός ότι η πατρίδα της βαλανιδιάς είναι επίσης η Βουλγαρία. Και ακριβέστερα η βαλανιδιά από την περιοχή της Στράντζα είναι γενάρχης όλων των ποικιλιών του είδους αυτού στην Ευρώπη. Θα σημειώσουμε επίσης ότι στη Βουλγαρία ακόμα υπάρχουν παρθένα δάση, τα οποία παραχωρούν δυνατότητες και για εξαιρετικά πλούσια πανίδα. Ο κ. Νικόλοφ στρέφει την προσοχή μας και προς άλλη μία πτυχή της δασικής μας κληρονομιάς – την εξαιρετική ποικιλομορφία των τοπίων.

"Τα βουλγαρικά δασικά και ορεινά τοπία είναι ο μεγαλύτερος εθνικός μας πλούτος", λέει ο κ. Νικόλοφ, "που μπορεί να συμβάλλει στην μελλοντική ανάπτυξη της Βουλγαρίας σαν τουριστικός προορισμός, σαν ένα από τα λίγα μέρη της Ευρώπης που δεν είναι τόσο πολύ αστικοποιημένα. Ακριβώς τα τοπία αυτά είναι τα πιο ελκυστικά για τις ξένες επενδύσεις τόσο για τουρισμό, όσο και για χώρους παραμονής και εργασίας. Χώρες σαν την Ελβετία τώρα επενδύουν μεγάλα ποσά για την αποκατάσταση της φύσης. Ενώ εμείς δεν πρέπει να επενδύουμε, απλώς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την αξία της φύσης μας και να την διαφυλάξουμε. Σ' αυτές τις περιοχές με απίθανη φύση μπορούμε να προσελκύουμε ξένες επενδύσεις ήπιου τύπου, που να είναι φιλικές προς το περιβάλλον, όπως π. χ. στον τομέα των πληροφοριακών τεχνολογιών. Και εκεί να μένει και εργάζεται ο υψηλά μορφωμένος πληθυσμός της Ευρώπης, προσελκυσμένος από τα όμορφα τοπία και την απίθανη φύση. Δυστυχώς όμως οι ιδέες αυτές δεν υπάρχουν σε καμία επίσημη στρατηγική για ανάπτυξη της χώρας μας", λέει ο κ. Νικόλοφ.

Ίσως θα το αντιμετωπίσετε σαν ουτοπία. Ίσως όχι. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως οι ιδέες αυτές είναι εντελώς διαφορετικές από την υπάρχουσα τα τελευταία χρόνια πρακτική στη Βουλγαρία υπεροικοδόμησης των όμορφων φυσικών τοπίων. Αυτός είναι και ο μεγάλος καημός όχι μόνο των οικολόγων, αλλά και της πλειοψηφίας των Βουλγάρων. Πρόκειται για καταχρήσεις μέσω ανισότιμης ανταλλαγής πανέμορφων κρατικών δασικών εκτάσεων στις παραλίες της Μαύρης θάλασσας με ιδιωτικά δάση σε ορισμένες όχι τόσο ελκυστικές περιοχές. Πρόκειται για δάση που βρίσκονται στην παραλιακή 5 χιλιομέτρων λωρίδα ή στα ομορφότερα τοπία της Δυτικής Ροδόπης με απίθανη θέα και λιβάδια.

"Χαρίστηκαν 7 χιλιάδες εκτάρια μοναδικές δασικές εκτάσεις στην παραλία της Μαύρης θάλασσας και ακόμα χίλια εκτάρια στα ορεινά μας θέρετρα", ισχυρίζεται ο κ. Χρήστο Νικόλοφ.

Δυσαρεστημένοι από το γεγονός ότι η Βουλή δεν δέχεται την πρόταση για ακύρωση αυτών των ανταλλαγών οι οικολόγοι σκοπεύουν να αρχίσουν την συγκέντρωση υπογραφών για δημοψήφισμα σχετικά με το θέμα για να αναγκάσουν τους βουλευτές να συμμορφωθούν με την βούληση του λαού.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα
Φωτογραφίες: Ντιάνα Χριστάκιεβα

Διαδώστε

Το βουλγαρικό δάσος είναι από τα μεγαλύτερα φυσικά μας πλούτη

Περισσότερα στην κατηγορία

Έκθεση υιοθεσίας αδέσποτων στο Ρούσε

Εκδηλώσεις για την Ευρωπαϊκή Ημέρα Δωρεάς οργάνων και Μεταμοσχεύσεων

Οι οδηγοί φορτηγών δεν επιβάλεται πια να επιστρέφουν κάθε 2 μήνες στην έδρα τους

Σε τι οφείλεται ο θαυμασμός μας προς τους εθνεγέρτες