Samokov’un Alino köyü foвklor grubu, Bulgaristan’ın bu köşesinde yaratılan eski şarkıları koruyor ve söylüyor. Grup yönetmeni enerjik bir genç adamdır – Momçil Çalıkov. Kendisi bu köyde doğup büyümüş. Daha çocukluğunda köy kadınlarının inanılmaz şarkıları onu büyülemiş. Burada çok özel şarkı söyleme geleneği var. Grup, iki sesli söylüyor, kadınların bir bölümü şarkı söylüyor, diğeri ise “cevap veriyor.” Fakat Momçil’i sadece yerli müzik büyülememiş. Yine çocuk yaşlarda çok basit bir düdüğün sesi onu büyülemiş. Yerli halk ona “piştyalka” (kuruş düdük) ismini vermiş. Bir çoban düdüğünün müziği onu o denli etkilemiş ki, Alino köyünün şarkı ve enstrümental geleneğini araştırmaya karar vermiş. Büyük ninesi ve ninesinin kızkardeşleri olduğu gibi, tüm sülale köyde güzel sesleriyle ünlüdür. Onlardan esinlenerek Momçil 200’den fazla şarkının kaydını yapıyor.

Momçil köyünü şöyle tanıtıyor:

“Köy Sofya’dan pek uzakta değildir, Plana dağının eteklerinde bulunuyor. Burada birçok doğa harikası var ve onlarla bizler gurur duyuyoruz. Köyün kuzeyinde “Aziz Spas” manastırı bulunuyor. Bazı araştırmacılara göre, bu manastır Rila manastırından daha eski ve kuruluş tarihi 1626 yılını gösteriyor. Köy deresinin biraz yukarısında ise  “Momina skala” (Kız kayası) bulunuyor. Burada yıl boyunca şifalı su damlıyor ve bu suyun, her derde deva olduğuna inanılıyor. Ayrıca köyün çevresinde 6 Trak mezarı da bulunuyor. 1965 yılında bir folklor grubu kuruluyor ve daha ilk katıldığı festivalde altın madalya alıyor. O günden bu yana, bizim şarkılarımız her festivalde, her yarışmada dikkat çekiyor. Folklor grubumuzun kurucusu 86 yaşındaki Gülka Kanazireva’dır. Kendisi hala bize yardımcı oluyor ve benim büyük ninem Lina ile grupta şarkı söylüyorlar. Gruptaki kadınların onlara büyük saygısı var, çünkü şarkı söylemenin inceliklerini onlardan öğreniyorlar.”

Orta Batı Bulgaristan’ın Şop bölgesine ait olmalarına rağmen, iki sesli şarkı söyleme yeteneği Alino köyüne aittir.

Burada şarkıların söyleme tarzı farklıdır. Momçil, şarkıların seslendirmesi zor olduğu için gençleri bu işe kazandıramadığını düşünüyor. Fakat buna rağmen köyün her bayramında, kutlamasında şenlikler çok eğelenceli geçiyor.

“Koleda veya Noel’e bizler Bojiç diyoruz. Spasovden yortusunda köyün çevresindeki manastırın yakınlarında büyük şenlik kuruluyor. Tabii ki, bütün bu kutlamalarda bizim folklor grubumuz aktif bir şekilde katılıyor.”

Genç yönetmen devamlı arayış içersinde. Festivaller, konserler farklı etkinliklerde grubun katılınımı sağlıyor. Momçil’in bir hayali var, o da Alino foklor grubunun şarkılarının UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listelerine kabul edilmesi.”

Çeviri: Şevkiye Çakır