Mbushen 100 vjet nga fillimi i Luftës së Parë Botërore – një nga më shkatërrueset në histori. Bullgaria përfshihet në të gjatë tetorit të vitit 1915, e dalë së shpejti nga dy luftërat gjakderdhëse ballkanike (1912-1913). Ajo merr pjesë në to, e drejtuar nga dëshira për një bashkim kombëtar të tokave jashtë kufijve të vendit, të populluar kryesisht me bullgarë. E dyta prej tyre përfundon me një katastrofë kombëtare.
“Tepër të freskëta kanë qenë plagët nga Lufta e Dytë Ballkanike – thotë në intervistë për Radio Bullgarinë historiani i njohur akademik Georgi Markov. – Kjo i ka shtyrë drejtuesit të nxitojnë të përfshijnë vendin qoftë ndaj Forcave Qendrore, qoftë ndaj Antantës. Ministrat fuqiplotë bullgarë, të cilët kanë qenë në kryeqytetet kryesore evropiane, kanë paracaktuar se, lufta do të fitohet nga Antanta, sepse ajo ka resurse të mëdha njerëzore dhe materiale. Dhe vetëm një ministër fuqiplotë – Dimitër Rizov, në Berlin ka besuar në fitoren e Gjermanisë. Gjatë këtij “mbizotërimi” midis dy koalicioneve luftuese mbreti Ferdinand dhe kryeministri Radosllavov zgjedhin në mënyrë të gabuar palën humbëse, sepse Gjermania me të vërtetë ka pasur ushtrinë më të fortë, më mirë të stërvitur dhe të armatosur, por ajo nuk ka mundur të fitojë kundër botës tjetër.”
Pas shpërthimit të luftës Bullgaria fillimisht ruan neutralitet.
“Sipas meje nuk ka qenë e mundur të ruajmë neutralitet, prandaj është duhur të vonojmë me një vit ndërhyrjen, kur është paracaktuar fitorja e Antantës – pohon prof. Markov. – Bullgaria qëndron në anën e Forcave Qendrore, ushtria jonë korrë suksese nëpër fushat luftarake dhe në Maqedoni, Moravi dhe në Dobruxha, dhe përtej Danubit – në Vllahi dhe deri në Moldavi, por në fund të fundit kjo luftë është e humbur paraprakisht. Ajo është një luftë e gjatë dhe e rëndë e stërmunduar.”
Kështu Bullgaria do të pasojë katastrofë të dytë kombëtare. Por siç vuri në dukje ministri i mbrojtjes Angjell Najdenov: “Bullgaria është vendi i vetëm ballkanik, kryeqyteti i së cilës nuk është pushtuar nga ushtria e huaj në luftëra nga shekulli i XIX dhe XX. Do të shënoj dhe faktin, vazhdon ai, se asnjë flamur ushtarak bullgar nuk është marrë si peng. Gjatë kësaj lufte për atdheun kanë luftuar afro milionë ushtarë bullgarë. Mbi 100 mijë prej tyre mbetën përgjithmonë nëpër fushat e betejës. Në shenjë mirënjohjeje ndaj trimërisë së tyre janë ngritur mbi 2 500 monumente ushtarake, por më shumë se 1500 varreza ushtarake bullgare jashtë shtetit dhe deri më sot, mjerisht janë të zhytur diku në haresë.”
Për shënimin e përvjetorit nga Lufta e Parë Botërore dhe pjesëmarrja e Bullgarisë në të është formuar një komitet kombëtar. Në të janë përfshirë përfaqësues të presidencës dhe qeverisë, të Ministrisë së Mbrojtjes, shefat e Akademisë Ushtarake “Georgi S. Rakovski”, të Muzeut Kombëtar Ushtarako-Historik dhe Muzeu Historik Kombëtar. Dhe akoma: drejtues të rretheve, bashkimet ushtarako-patriotike, Agjencia Shtetërore “Arkiva”, shkencëtarë nga Akademia Bullgare e Shkencave, Klubi Kulturor Bullgar në Shkup e të tjera. Një nga detyrat e komitetit është rivendosja e monumenteve të harruara ushtarake. Do të ketë dhe konferenca shkencore, kushtuar operacioneve bazë luftarake të ushtrisë bullgare dhe personat kryesorë veprues në ecurinë e luftës. Radioja Kombëtare Bullgare dhe Televizioni Kombëtar Bullgar do të pasqyrojnë aktivitetet, lidhur me përvjetorin.
Përgatiti në shqip: Nataniela Vasileva
Më 10 nëntor 1989, në një mbledhje të Komitetit Qendror të Partisë Komuniste Bullgare (BKP), Todor Zhivkov u lirua nga posti i Sekretarit të Përgjithshëm - posti më i lartë në parti dhe në shtet. Ajo që ndodhi në takim më vonë do të përkufizohej si një..
Arkeologët zbuluan një shishe qelqi shumë të rrallë dhe të vlefshme në një varr të shekullit të II-të në nekropolin jugor të kolonisë romake Deultum pranë fshatit Debellt /Bullgaria Juglindore/. Gjëja unike është se ajo përshkruan mitin e përbindëshit..
Kisha jonë Ortodokse kremton sot Mbledhjen e Shën. Kryeengjëllit Mihail, udhëheqës i ushtrisë qiellore dhe hierarkive engjëllore të patrup, që mundi forcat e errësirës. Është një nga festat më të rëndësishme të krishtera fikse të vjeshtës, e quajtur edhe..
Revolucionari i madh Ljuben Karavellov (1834-1879), shkrimtar dhe publicist i Rilindjes sonë, ka lënë një gjurmë të thellë në letërsinë bullgare si prozator,..