Më 6 shtator vendi ynë shënon 135 vjet nga Bashkimi i Principatës së Bullgarisë me Rumelinë Lindore – një krahinë autonome në kuadrin e Perandorisë Osmane. Në fakt parahistoria e kësaj ngjarjeje kaq të rëndësishme për bullgarët filloi që në 1878 – viti kur trojet bullgare u çliruan pas një lufte të rëndë mes Rusisë dhe Perandorisë Osmane. Sipas marrëveshjes paqësore të nënshkruar më 3 mars në Bullgarinë e lirë hyjnë trojet e Eksarkisë bullgare, tashmë e njohur nga Porta e Lartë si e pavarur dhe e populluar kryesisht me bullgarë.
Mirëpo, gëzimi i bullgarëve ishte i shkurtër, sepse kjo marrëveshje ishte vetëm formale. Perandoria Ruse tashmë kishte rënë dakord që fati i Bullgarisë së sapoçliruar të zgjidhet me pjesëmarrjen e Fuqive të tjera të Mëdha në Evropë. Kjo ndodhi në korrik të vitit 1878 në Kongresin e Berlinit, në të cilin nuk kishte asnjë bullgar. Trojet bullgare u ndanë në disa pjesë. Bullgaria Veriore dhe Rrethi i Sofjes hynë në Principatën e Bullgarisë. Rumelia Lindore me qendër Plovdivin u bë krahinë autonome në Perandorinë Osmane. Maqedonia, Trakia e Edrenesë dhe Rodopet iu kthyen Sulltanit.
Megjithatë bullgarët nuk humbën kurajë dhe filluan luftë, e cila në Rumelinë Lindore zhvillohej në një mënyrë shumë paqësore (mitingje në masë dhe thirrje ndaj shteteve evropiane). Këto veprime dhanë rezultat: Gjeneral-guvernatori i Rumelisë Lindore i emërtuar nga Sulltani të jetë bullgar dhe në territor të mos lejohen ushtri osmane. Krahina autonome dispononte dhe një korpus për mbrojtje, polici dhe xhandarmeri nën komandën e oficerëve bullgarë. Këto ishin premisa të rëndësishme për zhvillimin e mëtejshëm të ngjarjeve në dobi të Bashkimit.
Më shumë hollësi për këtë moment historik për kombin bullgar mund të lexoni në publikimin tonë.
