Ο ταλαντούχος συνθέτης Ρούμεν Μπογιατζιεφ - γιος, γεννήθηκε το 1979 στη Σόφια στην οικογένεια μουσικών. Ο πατέρας του, ο σύνθετης Ρούμεν Μπογιατζίεφ, είναι από τους ιδρυτές του θρυλικού βουλγαρικού γκρουπ FSB - /Σχηματισμός Στούντιο Μπαλκαντον/, η μητέρα του Ντανιελα Κουζμανοβα - μουσικός, ποιήτρια και στιχουργός μερικών τραγουδιών της μπάντας. Τελείωσε την μουσική σχολή «Λιουμπομίρ Πίπκοφ» και την Μουσική Ακαδημία «Πάντσο Βλαντιγκέροφ».Δημιουργεί διάφορα είδη μουσικής για έργα ντοκιμαντέρ, κινούμενων σχεδίων και ταινίες μεγάλου μήκους, μουσική μπαλέτο, δωματίου και συμφωνική μουσική, καθώς την παιδική οπερέτα «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα » και έργα για διάφορα παλαιά μουσικά όργανα.
«Το πιο σημαντικό, που επίκειται να γίνει είναι η συναυλιακή πρεμιέρα της Εισαγωγής του μουσικού παραμυθιού «Αλί Μπαμπά», στις 13 Ιανουαρίου στην αίθουσα «Βουλγαρία» με την συμμετοχή της Συμφωνικής ορχήστρας της ΒΕΡ υπό την διεύθυνση του Ρόσεν Γκέργκοφ. Η ιστορία της Εισαγωγής αυτής είναι, ότι αποτελεί μέρος μιας παιδικής οπερέτας. Οι άλλες δύο πρεμιέρες, και ελπίζω πολύ σύντομα να κάνω και τις ηχογραφήσεις για τους Βούλγαρους ακροατές, είναι το πρώτο Κουαρτέτο εγχόρδων και Κουιντέτου πνευστών. Είναι μουσική δωματίου που περιμένω να είναι σε ερμηνεία των θαυμάσιων μουσικών που εργάζονται εδώ στη Βουλγαρία. Με την μουσική μου στέλνω μήνυμα στους ανθρώπους, για να τους πω αυτό που θέλω, να δείξω μέσα από τη μουσική την άποψή μου και να κάνω τους ανθρώπους να σκεφτούν πολλά πράγματα. Χάρη στη συσκευή ηχογράφησης μπορώ να φθάσω σε μεγαλύτερο αριθμό ακροατών. Οι ερμηνευτές εκδηλώνουν ενδιαφέρον και ερμηνεύουν βουλγαρική μουσική . Χάρη σ 'αυτούς γεννιούνται αυτές τις ιδέες και τα έργα αυτά».
Ο Ρούμεν Μπογιατζίεφ - γιος δημιούργησε την παιδική οπερέτα «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» βάσει του παραμυθιού του Χανς Κριστιάν Άντερσεν, για την οποία κέρδισε το βραβείο της ΒΕΡ «Allegro Vivace», «Μουσικός της Χρονιάς» το 2012 για ντεμπούτο, ενώ το 2013 και το έργο του Μέσα Ρέκβιεμ για χορωδία και μεγάλη συμφωνική ορχήστρα, που ερμήνευσε η Φιλαρμονική της Σόφιας υπό την διεύθυνση του Μαρτίν Παντελέφ στη αίθουσα «Βουλγαρία». Το 2015 ενορχήστρωσε το ύμνο της ΒΕΡ, με την ευκαιρία της 80ης επετείου της Ραδιοφωνίας. Πώς εργάζεται στην σιωπή της νύχτας ο συνθέτης;
«Πώς δημιουργεί ένας καλλιτέχνης δεν είναι μεγάλης σημασίας. Για μένα, η χρήση ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, ειδικά για κλασική μουσική έρχεται όταν πρέπει να μεταγράψουμε την παρτιτούρα. Ο δημιουργός πρέπει να γράφει με το χέρι του, γιατί τότε υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στο μυαλό, το χέρι, το συναίσθημα. Εγω προσωπικά χρησιμοποιώ παλαιότερες μεθόδους στην σύνθεση επειδή μου φέρνουν χαρά. Με το χέρι ή με ηλεκτρονικό υπολογιστή είναι δύσκολη η διαδικασία σύνθεσης. Εργάζομαι την νύχτας. Η μοναξιά της νύχτας, η απομάκρυνση από τους ανθρώπους είναι υποχρεωτική όταν δημιουργώ. Οι μουσικοσυνθέτες είναι άνθρωποι που δημιουργούν μουσική με όλες τις αισθήσεις».
Γιατηνεργασίατουωςενορχηστρωτής, καιγια τονμακρύδρόμοτουσυνθέτη μέχρι τα μουσικά-σκηνικάέργα και την συμφωνική μουσική, οκαλλιτέχνηςλέει:
«Κάθε μουσικός που θέλει να μάθει την κλασική μουσική είναι καλά να μελετήσει όχι μόνο τον Σοστακόβιτς και τον Μάλερ, αλλά και τους συνθέτες οπερέτας, επειδή είναι εξαιρετικές ενορχηστρωτές. Οι ίδιοι έκαναν τη μετάβαση από την ποπ και κλασική μουσική σε μια πολύ ταραγμένη περίοδο για την Ευρώπη, όταν έπρεπε να αλλάξουν και τα εκφραστικά μέσα. Στις ευρωπαϊκές σκηνές εμφανίζεται τζαζ και αμερικανική μουσική. ΟΙ πολλές οπερέτες, που έχω ακούσει με βοήθησαν για δημιουργία μιας νέας αντίληψης για την όπερα. Η λυρική σκηνή έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξή μου ως μουσικό και άνθρωπο. Ένα από τα μεγαλύτερα πρότζεκτ που έχω κάνει, είναι η μουσική της FSB. Κάναμε άλμπουμ στο οποίο είχα την ελευθερία να κάνω τη μουσική του γκρουπ, ως συμφωνικό έργο. Τώρα εργάζομαι σ΄ ένα σχέδιο της Ραδιοφωνίας που συνδέεται με δημοφιλή τραγούδια από βουλγαρικές κινηματογραφικές ταινίες. Δεν είναι εύκολο να είσαι κληρονόμος μιας οικογένειας με τέτοια παράδοση στην μουσική, όπως είναι η δική μου, διότι δεν υπάρχει περιθώριο για λάθος - είναι ένα γλυκό και βαρύ φορτίο που πρέπει να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος με αξιοπρέπεια».
Μετάφραση Πένκα Βέλεβα
