Një nga emrat e mëdhenj të operës bullgare, sopranoja Aleksandrina Pendaçanska, apo Alex Penda, siç është pseudonimi i saj artistik, hapi sezonin e ri operistik në Nju Jork (ShBA) më 18 gusht, me pjesëmarrjen e saj në spektaklin “Idomenej” (Idomeneo) të Mocartit në personazhin e Elektrës. Gjatë vitit të ardhshëm ylli i madh ka në kalendarin e vet vetëm role, në të cilat nuk ka luajtur më parë.
“Hapa sezonin dhe festivalin “Mostly Mozart” në Lincoln Center me “Idomenej” dhe me orkestrën e Freiburg-ut të Gjermanisë (Freiburg Baroque Orchestra). Dirigjent ishte René Jacobs dhe kjo ishte pjesëmarrja ime e parë për këtë stinë. Kjo shfaqje nuk është prezantuar në Nju Jork tashmë 10 vjet dhe për këtë arsye interesi ishte i madh – edhe nga ana e mediave edhe nga ana e publikut. Para disa vjetëve bëmë incizim të kësaj vepre për shtëpinë muzikore Harmonia Mundi me të njëjtën orkestër. Kur njerëzit kanë dëgjuar incizimet, ata kanë interes akoma më të madh. Spektakli u pranua mirë dhe unë jam kënaqur me fillimin e sezonit. Javën e ardhshme do të udhëtoj për në Vjenë për shfaqjen e një opere tjetër – “Falstaff” nga Salieri. Muzika e saj është shumë interesante. Në fakt Salieri është një kompozitor shumë i nënvlerësuar, ndoshta sepse ka jetuar në kohën e Mocartit, nën hijen e tij. Në këtë operë ka dy role kryesore për gra dhe unë luaj në njërën prej tyre. Është një komedi zbavitëse dhe interesante.”
Për rolet e reja të debutimit në veprat e Verdit dhe për çastet personale të lumturisë Aleksandrina Pendaçanskën vazhdon:
“Menjëherë pas kësaj do të këndoj në operën “Falstaff” të Verdit në rolin e Alis Fordit. Do të jetë debutimi im në këtë rol. Mund të them se ky sezon do të jetë sezoni i Verdit, sepse do të luaj në tri role nga operat e tij – Alis Ford nga “Falstaff”-i, Amelija nga “Balloja me maska” dhe Lejdi Makbet nga “Makbeti”. Stina e re nuk do të jetë e lehtë, mirëpo shpresoj se do të kalojë me sukses. Pushimet e mia ishin shumë të këndshme, ndiej se kam mjaft energji për sfidat e ardhshme.”
“Është një projekt shumë interesant me Orkestrën e Radios Kombëtare Bullgare dhe të Filarmoninë. “Rekuiemi luftarak” i Britten-it është një vepër i njohur për mua – e kam prezantuar me Filarmoninë e Londrës. Vepra është gjeniale dhe është shkruar në fund të Luftës së Dytë Botërore. Është një përpjekje nga ana e Britten-it për bashkimin e dy kampeve – të fituesve dhe të humbësve nën flamurin e artit dhe të muzikës. Ajo tregon se lufta është e pakuptimtë. Është një vepër monumentale me kor të madh, një përjetim, i cili kujtohet përgjithmonë. Shpresoj se në skenën bullgare do të ndiejmë përpjesëtimet dhe rëndësinë e saj.”
Përgatiti në shqip: Jordanka Ivanova
