Στον διεθνή διαγωνισμό για το Μεγάλο βραβείο "Σόφια - πόλη του κινηματογράφου" για πρώτη ή δεύτερη καλλιτεχνική ταινία θα συναγωνίζονται 13 έργα. Δύο από τις ταινίες είναι βουλγαρικές – η "Δίψα" με σκηνοθέτρια την Σβέτλα Τσοτσόρκοβα και η ταινία "Χιόνι" του σκηνοθέτη Βεντσισλάβ Βασίλεφ. Παγκόσμια πρεμιέρα στο πλαίσιο του διαγωνισμού θα έχει η ταινία "Εάν και πότε" του Ισραηλινού σκηνοθέτη Εράν.
Συνολικά 95 είναι οι βουλγαρικές ταινίες μικρού μήκους που θα συναγωνίζονται φέτος για το βραβείο Jameson. Στη διάρκεια του χρόνου ο διαγωνισμός αυτός ώθησε πολλούς νεαρούς κινηματογραφιστές στα πρώτα βήματά τους στο κινηματόγραφο, ενώ αργότερα πολλά από τα έργα τους γύρισαν τον κόσμο.
Η Ελένα Ηλίεβα, brand μάναζτερ της Jameson, λέει τα εξής: "Ήδη 13 χρόνια η Jameson και το Sofia Film Fest συνεργάζονται. Και όλα αυτά τα χρόνια έχουμε συγκεντρώσει περισσότερες από χίλιες ταινίες για το βραβείο Jameson. Οι επιτυχίες των δημιουργών που κατόρθωσαν να κερδίσουν το βραβείο μας είναι γεγονός. Π.χ. η Σβέτλα Τσοτσόρκοβα που κέρδισε το βραβείο το 2004 θα συμμετέχει φέτος στο διεθνή διαγωνισμό. Έτσι που πολύ καλά είναι να φαίνονται οι επιτυχίες των κινηματογραφιστών μας που κατά κάποιον τρόπο ήταν εμπνευσμένοι από το βραβείο να συμμετέχουν στο διαγωνισμό μας και στο εξής να κερδίζουν και άλλα βραβεία".
Παραδοσιακά το φεστιβάλ ξεκινά με βουλγαρική ταινία. Φέτος θα είναι η τελευταία καλλιτεχνική ταινία της σκηνοθέτριας Ιγκλίκα Τρίφονοβα με τίτλο "Ο εισαγγελέας, ο συνήγορος, ο πατέρας και ο δικός του γιος".
"Για μένα η ταινία αυτή είναι κάτι το ιδιαίτερο σαν παραγωγή επειδή δεν γυρίστηκε στη Βουλγαρία και έχει μόνο δύο Βουλγάρους ηθοποιούς", λέει ο διευθυντής του φεστιβάλ, Στέφαν Κιτάνοφ και συνεχίζει: "Γι' αυτό εγώ ειλικρινά, σαν συνάδελφος παραγωγός, θέλω να συγχαρώ τη Ροσίτσα Βαλκάνοβα για τις εξαιρετικές προσπάθειες που κατέβαλε να δημιουργήσει αυτήν την τεράστια πανευρωπαϊκή παραγωγή και να καθοδηγεί τη διαδικασία της διοργάνωσης και χρηματοδότησης της – κάτι που κάνουν μόνο οι μεγάλοι επαγγελματίες στην Ευρώπη. Και εγώ προσωπικά θεωρώ ότι αυτή είναι η πιο θαρραλέα και καλά οργανωμένη προσπάθεια Βούλγαρου παραγωγού μέχρι στιγμής".
"Η ταινία βασίζεται σε πραγματική υπόθεση από την πρακτική του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά δεν είναι νομική, είναι περισσότερο ψυχολογική και υπαρξιακή", διηγείται η σκηνοθέτρια Ιγκλίκα Τρίφονοβα. "Για μένα ήταν εξαιρετικά σημαντικό να κάνω ταινία για αυτά που έγιναν με τους γείτονές μας – πρώτα, επειδή υπάρχει κάποια μικρή απόσταση από την οποία παρακολουθούμε και θαρρείς θα ήταν πιο εύκολο για μας να μιλάμε για αυτό το ακόμα πολύ οδυνηρό θέμα, και δεύτερο – επειδή μου φαίνεται πολύ σημαντικό για μας να δούμε τι θα μπορούσε να γίνει. Γίνεται λόγος για την εθνοτική ένταση, γι' αυτό πώς σε μία περιοχή από αιώνες ζουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι και μέχρι που μπορεί να οδηγήσει μία σπίθα, αναμμένη από τους πολιτικούς. Γι' αυτό και τόλμησα να κάνω ταινία για μία ξένη ιστορία. Μία ταινία, στην οποία η γλώσσα είναι κυρίως αγγλική, επειδή στο δικαστήριο μιλούν αγγλικά, επειδή η δραματουργική ύπαρξη των γλωσσών και το σύνδρομο των χαμένων στη μετάφραση είναι πολύ σημαντικά. Για αυτό συνεργάστηκα με ξένους ηθοποιούς, που είναι πολύ διαφορετικοί, από πολλές εθνικότητες".
Και ακόμα κάτι σημαντικό και ενθαρρυντικό - φέτος στο πλαίσιο του φεστιβάλ θα έχει πολλές νέες βουλγαρικές ταινίες - καλλιτεχνικές και ντοκιμαντέρ. "Νομίζω ότι προς το παρόν ο βουλγαρικός κινηματόγραφος βρίσκεται σε ανοδική φάση και η επιλογή του φεστιβάλ θα το αποδείξει", μας είπε καταλήγοντας ο Στέφαν Κιτάνοφ.
Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα
