Η Κυριακή της Τυροφάγου είναι η τελευταία μέρα πριν την αρχή της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής. Είναι γνωστή ακόμη σαν την Κυριακή της πανσυγχώρεσης, όταν ζητάμε την συγνώμη των συνανθρώπων μας.
Κάποτε, μετά τον εσπερινό, οι οικογένειες μαζεύονταν και ζητούσαν συγνώμη ο ένας από τον άλλο. Η παράδοση διατηρήθηκε μέχρι και σήμερα και όταν τα άτομα βρίσκονται μακριά το ένα από το άλλο, συναντιούνται στο Διαδίκτυο, για να ζητήσουν και να λάβουν συγνώμη, ξεπερνώντας την αποξένωση και την εχθρότητα.
Σύμφωνα με την Εκκλησία μας, η Μεγάλη Σαρακοστή είναι η σημαντικότερη περίοδος νηστείας, επειδή προετοιμάζει τις ψυχές μας για την λαμπρότερη χριστιανική γιορτή – το Πάσχα. Η νηστεία είναι αυστηρή, για να βοηθήσει την ψυχή να απελευθερωθεί από τις καθημερινές φροντίδες και έτσι να αισθανθεί την αληθινή δύναμη της επικοινωνίας με τον Θεό.
"Έχω παρατηρήσει, ότι πραγματικά όλο και περισσότεροι πιστοί επιστρέφουν σ' αυτόν τον ρυθμό της εκκλησίας", λέει ο πατήρ Ντομπρομίρ Ντιμιτρόφ από τον ναό του Αγίου Μηνά στην πόλη Βελίκο Τίρνοβο. "Η νηστεία δεν είναι δίαιτα και ο σκοπός της είναι να καταπολεμήσει τον εγωισμό μας. Στερούμαστε από διάφορες ανέσεις, που τρέφουν το εγώ μας. Το κάνουμε, για να δείξουμε ποιο είναι το σημαντικότερο στη ζωή μας. Η νηστεία συνδέεται και με την μετάνοια και αυτό σημαίνει αλλαγή του νου μας, του τρόπου ζωής. Γι' αυτό και η σημασία του είναι να βγούμε από τα στερεότυπα, στα οποία ζούμε, και να αναζητήσουμε την σωστή κατεύθυνση. Τα μέσα, που αποταμιεύσαμε την περίοδο της νηστείας, είναι καλό να τα δώσουμε για φιλανθρωπικούς σκοπούς".
Η νηστεία είναι προσδοκία να ενωθούμε με τον Θεό μέσω της Άγιας Κοινωνίας. "Πολλά άτομα θεωρού, ότι η Κοινωνία σημαίνει κάθαρση", αναφέρει ο ιερέας, "αλλά ουσιαστικά σημαίνει να γίνεις μέρος από κάτι. Γι' αυτό και με την λήψη της Άγιας Κοινωνίας από το άγιο ποτήριο ελπίζουμε, ότι θα γίνουμε μέρος του Χριστού. Το νόημα της προσευχής στην διάρκεια της λειτουργίας είναι να καλέσουμε το Άγιο Πνεύμα να μεταποιήσει το ψωμί και το κρασί σε σώμα και αίμα του Χριστού. Ακριβώς η Θεία Ευχαριστία εμφανίζεται η Θεία παρουσία στη γη, γι' αυτό η νηστεία αποσκοπεί στο να μας ενώσει με την αιώνια ζωή και την σωτηρία. Η Άγια Κοινωνία σημαίνει να ευχαριστήσουμε, κάθε Κυριακή μαζευόμαστε, για να ευχαριστήσουμε τον Θεό και να γίνουμε μέρος από Αυτόν. Ζούμε από Κυριακή σε Κυριακή, από λειτουργία σε λειτουργία σε συνεχή επικοινωνία με τον Κύριο. Όταν τρώμε και πίνουμε την Άγια Κοινωνία, το κάνουμε για αιώνια ζωή και άφεση αμαρτιών".
"Έτσι μπορούμε να αντέξουμε τα πάντα, που συμβαίνουν στην ζωή μας", συνεχίζει. "Όταν έχουμε τον Χριστό μέσα μας, όταν ζει στις καρδιές μας μέσω της Κοινωνίας τίποτε δεν μπορεί να μας φοβίσει. Ούτε ασθένεια, όσο βαριά και αν είναι, ούτε προβλήματα, επειδή ξέρουμε, ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Γι' αυτό η Κοινωνία είναι το στεφάνι της χριστιανικής ζωής, όχι να ανάβουμε κεριά και να κάνουμε κουρμπάνια. Πάμε στην εκκλησία, για να συναντήσουμε τον Θεό, να τον αγκαλιάσουμε, να τον δεχτούμε, ώστε να γίνει ζωή μας. Και όταν αυτό γίνει, ούτε ο θάνατος, ούτε τα πάθη μπορούν να μας βλάψουν, επειδή έχουμε την πνευματική βοήθεια και υποστήριξη στην Ευχαριστία, για να ζήσουμε χριστιανικά. Ένας χριστιανός, που δεν συμμετέχει στην λειτουργία και δεν λαμβάνει Κοινωνία, παραμένει σε ένα επιπόλαιο επίπεδο της πίστης του. Η ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, η ορθοδοξία είναι τρόπος ζωής, επικοινωνία, συνάντηση".
Στην διάρκεια της περιόδου νηστείας οι πιστοί προσπαθούν να καταπολεμήσουν τις αμαρτίες και τον εγωισμό τους μέσω μετάνοιας και ταπεινοφροσύνης.
"Η ταπεινοφροσύνη είναι βασική αρετή. Ο ίδιος ο Σωτήρας μας ήταν ταπεινός μέχρι θανάτου. Τι σημαίνει να έχουμε ταπεινοφροσύνη – να συνειδητοποιήσουμε, ότι τα πάντα, που έχουμε στη ζωή, είναι δώρο από τον Θεό. Τότε δεν θα δικάσεις κανέναν. Όταν, όμως, έχουμε την πεποίθηση, ότι τα πάντα, που έχουμε, τα έχουμε αποκτήσει χάρη στις δικές μας δυνάμεις αυτή είναι η απάτη της αλαζονείας. Όλα τα προσόντα και ταλέντα μας είναι δώρα από το Θεό. Μερικοί τα πολλαπλασιάζουν 100 φορές, άλλοι – δέκα και είναι κρίμα, όταν τα θάβουμε στη γη. Η ταπεινοφροσύνη είναι να ευχαριστούμε για τα πάντα και όταν έχουμε ανάγκη να στηριζόμαστε στον παρηγορητή μας, τον Θεό. Είναι Εκείνος, που αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, που στον Μυστικό δείπνο έπεσε στα πόδια του ανθρώπου. Σε τέτοιο Θεό αξίζει να πιστεύουμε. Είναι Εκείνος, που πιστεύει στον άνθρωπο, που τον περιμένει, που έπλυνε τα πόδια του και του έδωσε τον Εαυτό του για αιώνια ζωή, τροφή και ποτό, που μία μέρα θα μας αναστήνει από τους νεκρούς".
