Η Καλίνα Μίτεβα είναι 50 χρονών. Εργάζεται εδώ και 12 χρόνια στο τμήμα Επείγοντα Περιστατικά του νοσοκομείου στην Βράτσα. Στα Επείγοντα φτάνουν άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα που έχουν ανάγκη από άμεση βοήθεια και οι νοσοκόμοι εκεί καθημερινά μοιράζονται τον πόνο των ασθενών και συχνά την απώλεια των συγγενών τους γιατί δεν υπάρχει φάρμακο για κάθε αρρώστια.

Οι νοσοκόμοι εργάζονται πολλές ώρες και όταν οι άλλοι άνθρωποι γιορτάζουν έχουν βάρδιες. Γι’ αυτό τις γιορτές όταν έχουμε την πολυτέλεια να αφοσιωθούμε στο να μαγειρεύουμε και να τρώμε νόστιμα φαγητά και να περνάμε χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα ας στοχαστούμε και τους υπερασπιστές της ζωής που στέκουν αγέρωχοι στο πόστο τους. 

Βασίζομαι στον Θεό, λέει η Καλίνα. Εκείνος μου δίνει την ψυχική και σωματική δύναμη για να αντέχω. Κάθε μέρα μαχόμαστε για την ζωή των ασθενών. Η καρδιά μου σφίγγεται όταν τους βλέπω να βασανίζονται αλλά είμαι πολύ χαρούμενη όταν καταφέρνουμε να τους βοηθήσουμε και να τους γιατρέψουμε. Οι περισσότεροι ασθενείς και οι συγγενείς τους είναι ευγνώμονες που υπάρχουμε και μας το δείχνουν. Αυτό μας κάνει να νιώθουμε ότι οι κόποι μας έχουν νόημα. Υπάρχουν όμως και πολύ άγαρμποι άνθρωποι που συμπεριφέρονται άσχημα και φτάνουν μέχρι και σωματική βία. Το επάγγελμά μας απαιτεί να είμαστε ψύχραιμοι. Αυτήν την ψυχραιμία κάποιοι την αντιλαμβάνονται σαν αναισθησία αλλά αυτό είναι μόνο όταν μας κοιτάζουν από το πλάι. Για να μπορείς να βοηθήσεις πραγματικά δεν πρέπει να αφήνεσαι στα συναισθήματά σου. Πρέπει να είσαι σκληρός και δυνατός και να στηρίζεις τον ασθενή. Η δουλειά μας είναι να σώζουμε ζωές. Πιστεύω στον Θεό και είμαι σίγουρη ότι ελεεί τους καλόκαρδους.

Συνέντευξη: Ίβα Αντόνοβα (Πρόγραμμα Χοριζόντ της ΒΕΡ)