Η Βουλγαρία βρίσκεται στα πρόθυρα της πρώτης εκλογικής εκστρατείας 2 σε 1 στη δημοκρατική της ιστορία. Η διεξαγωγή προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών την ίδια ημερομηνία (14 Νοεμβρίου) προκαλεί αρκετές προσδοκίες μεταξύ των υποψηφίων για δύο από τα σημαντικότερα κέντρα της εξουσία. Ποιο θα είναι το τίμημα της νίκης και σε ποια από τις δύο εκστρατείες θα διεξαχθεί η πραγματική και αναμενόμενη από τους ψηφοφόρους συζήτηση για τα προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα;

Η πολιτειολόγος Τατιάνα Μπουρουτζίεβα σχολίασε την απροθυμία των υποψηφίων βουλευτών να μιλήσουν μεταξύ τους για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, ως εξής:

«Η προεδρική εκστρατεία θα εντείνεται όσο λιγότερο τα κόμματα μπαίνουν σε συζήτηση μεταξύ τους. Θέλοντας και μη, αυτός ο ρόλος θα πρέπει να διαδραματίζεται από τους υποψήφιους προέδρους.»

Η προεδρική μάχη είναι πιθανόν να είναι πιο εντυπωσιακή λόγω δύο άλλων παραγόντων, η σημασία των οποίων για το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Από τη μία πλευρά, υπάρχει έντονη γυναικεία παρουσία στους υποψήφιους αντιπροέδρους. Από την άλλη, η πρώτη στη νέα βουλγαρική ιστορία υποψηφιότητα εθνικού Τούρκου για αρχηγό κράτους - του ηγέτη του Κινήματος για Δικαιώματα και Ελευθερίες» - ΚΔΕ Μουσταφά Καρανταγιά. Αυτή η κίνηση του ΚΔΕ, καθώς και η επιστροφή του επιχειρηματία Ντελιάν Πέεφσκι (ένα από τα πρόσωπα με κυρώσεις από τις ΗΠΑ βάσει του νόμου Μαγκνίτσκι) μεταξύ των υποψηφίων βουλευτών στην 47η Εθνοσυνέλευση, έχει έναν συγκεκριμένο στόχο, αλλά είναι επίσης μη συνηθισμένη για το κόμμα, σχολίασε ο κοινωνιολόγος Αντρέι Ράιτσεφ:

«Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω το συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο συμβαίνουν όλα αυτά. Η εκλογική βάση του ΚΔΕ μειώνεται. Μέχρι στιγμής, το ΚΔΕ συνήθως επιτυγχάνει περίπου το 50% (από την υποστήριξη του εκλογικού τους σώματος). Αυτά τα 50% είναι σήμερα περίπου 300 000 άτομα» είναι πεπεισμένος ο Ράιτσεφ. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι σχέσεις των άλλων κομμάτων με το ΚΔΕ δεν μπορούν να είναι όπως με ένα συνηθισμένο κόμμα. «Είναι εθνικό κόμμα, με το οποίο, θα έλεγα, θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι, γιατί το ΚΔΕ δεν προσπάθησε ποτέ να εξισλαμίσει και να εκτουρκίσει το εκλογικό του σώμα. Ωστόσο, οι κινήσεις δείχνουν ότι το κόμμα αρχίζει να ριζοσπαστικοποιείται. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα μήνυμα προς όλους τους άλλους παίκτες στο πολιτικό πεδίο, να σταματήσουν να τους στιγματίζουν και να τους δαιμονοποιούν και να είναι πολύ προσεκτικοί».

Το δεύτερο φαινόμενο των προεδρικών εκλογών - η επιθυμία πολλών γυναικών να αναλάβουν τη θέση του αντιπροέδρου και του προέδρου, μπορεί να εξηγηθεί τόσο από την ζητούμενη ειρήνευση της πολιτικής συνομιλίας όσο και ως ένα καθαρά εξελικτικό σημάδι, εξήγησε η κοινωνιολόγος Μίρα Ράντεβα:

«Η μαζική εισαγωγή των γυναικών στην πολιτική είναι μια διαδικασία συνολικού εκσυγχρονισμού της κοινωνίας μας. Κοιτάζοντας σε όλο τον κόσμο, πολλές χώρες με πιο συντηρητικές απόψεις είχαν ήδη προέδρους γυναίκες.»

Σύμφωνα με τη Ράντεβα, ωστόσο, «δεν έχει έρθει ακόμη η στιγμή που μια γυναίκα θα εκλεγεί πρόεδρος στη Βουλγαρία». Ένας από τους λόγους για αυτό μπορεί να βρεθεί στην ακόμη κυρίαρχη «μαχητική πατριαρχική ατμόσφαιρα». Αυτό είναι πιο αισθητό στους μικρούς οικισμούς, όπου ο ρόλος της γυναίκας γίνεται αντιληπτός διαφορετικά από ό, τι στις μεγάλες πόλεις.

Όποιος προεδρικός υποψήφιος κερδίσει τη μάχη στις 14 Νοεμβρίου πρέπει να διακρίνει σαφώς τον ρόλο του στην εσωτερική πολιτική από αυτόν των πολιτικών κομμάτων, καθώς οι διαφορές μεταξύ των δύο τύπων εκλογών φαίνεται να έχουν θολώσει.

«Μία από τις δεσμεύσεις του προέδρου είναι να θέτει σημαντικά ζητήματα για την κοινωνία, ανεξάρτητα από τα συμφέροντα των κομμάτων» δήλωσε ο ειδικός στα μέσα ενημέρωσης Γκεόργκι Λοζάνοφ. «Τα κόμματα, από την πλευρά τους, συζητούν μεταξύ τους, υπερασπίζοντας το καθένα τα συμφέροντα των ψηφοφόρων του. Αυτά είναι δύο διαφορετικά καθήκοντα, αλλά η ανάμειξή τους είναι επωφελής τόσο για τα κόμματα όσο και για ορισμένους από τους υποψήφιους προέδρους.»

Επιμέλεια: Ιοάν Κόλεφ

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα