Οι Βούλγαροι είναι προσαρμόσιμοι άνθρωποι, μπορούν να ζήσουν και να εργαστούν οπουδήποτε στον κόσμο. Αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να αισθάνονται νοσταλγία για την «χαμένη» πατρίδα τους και να αναζητούν το βουλγαρικό, είτε πρόκειται για άμεση επαφή με συμπατριώτες, είτε για ένα βιβλίο στα βουλγαρικά ή βουλγαρικά τρόφιμα.
Η συμπατριώτισσά μας στη Νότια Ιταλία Μαργαρίτα Λάζαροβα αισθάνεται τέτοια επίμονη νοσταλγία. Έφυγε για την Ιταλία στην αρχή για λίγο, επειδή έχασε τη δουλειά της ως λογίστρια στη χώρα μας, αλλά έμεινε εκεί για 20 χρόνια. Μέχρι σήμερα, δεν διακόπτει τους δεσμούς με την πατρίδα. Της αρέσει να συνδέεται με Βούλγαρους που εγκαταστάθηκαν στην Ιταλική Χερσόνησο. Λέει ότι οι περισσότεροι είναι εκεί για να βοηθήσουν και να στηρίξουν συγγενείς στη Βουλγαρία. Κατά τα λόγια της, στην Ιταλία οι Βούλγαροι διαφέρουν από τους άλλους ξένους με την ειλικρίνεια, την επιμέλεια, τη σεμνότητα και την συμπόνια τους.
«Αυτό που λείπει περισσότερο στους Βούλγαρους στο εξωτερικό είναι η βουλγαρική γλώσσα» λέει η Μαργαρίτα. Άρχισε να γράφει παραμύθια που η ίδια επινοούσε ως παιδί. Έτσι, δέκα χρόνια αργότερα, γεννήθηκε το παιδικό βιβλίο της με τις περιπέτειες του «Τρόπτσο και το αφτί που μιλάει». Οι όμορφες εικονογραφίες είναι έργο του νεαρού καλλιτέχνη Βεσελίν Τσακάροφ που έκανε τους χαρακτήρες ακριβώς όπως τους περιέγραψε η Μαργαρίτα.
«Στο εξώφυλλο του βιβλίου μου είναι ζωγραφισμένο το τυπικό βουλγαρικό καροτσάκι - ένα γαϊδουράκι και ένα παιδί στο καροτσάκι. Αυτές είναι ιστορίες που μας φέρνουν πίσω στα παλιά χρόνια. Ήθελα να επιστρέψω πίσω - στις ρίζες των Βουλγάρων, στην καλοσύνη, στην ειλικρίνεια» εξηγεί η Μαργαρίτα Λάζαροβα στο Ράδιο Βουλγαρία. «Οι νέοι μας το χρειάζονται. Άρχισα να γράφω σε μια στιγμή νοσταλγίας. Δεν πίστευα, αλλά το βιβλίο ήταν επιτυχία και ταξίδεψε στον κόσμο. Έφτασε σε βουλγαρικά παιδιά στην Αγγλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία και σε όλη την Ευρώπη. Αυτό με κάνει χαρούμενη! Είναι καλό οι άνθρωποι να διαβάσουν στη μητρική τους γλώσσα. Το δεύτερο βιβλίο μου με παραμύθια θα δημοσιευτεί σύντομα και ταυτόχρονα γράφω ιστορίες για τα προβλήματα των Βούλγαρων μεταναστών εδώ, τα οποία συνήθως παραμένουν κρυμμένα.»
Η Μαργαρίτα ισχυρίζεται ότι οι συμπατριώτες που συναντά στο εξωτερικό ξέρουν ότι πρέπει να αποδείξουν τον εαυτό τους μέσω της δουλειάς τους και γι 'αυτό δίνουν το καλύτερο δυνατό.
«Μερικοί άνθρωποι λένε ότι υπάρχουν τα πάντα στο εξωτερικό και η ζωή είναι καλύτερη, αλλά αυτό δεν είναι έτσι. Η νοσταλγία είναι παντού μαζί μας. Γι 'αυτό εμείς, οι Βούλγαροι, μαζευόμαστε, μιλάμε, γιορτάζουμε μαζί. Εδώ όλοι έχουμε κοινό πεπρωμένο. Πρόσφατα, το παιδί μιας οικογένειας μειονοτήτων έγινε δεκτό ως φοιτητής στο πανεπιστήμιο. Όλοι μοιραζόμαστε τη χαρά τους, γιατί αυτό είναι επιτυχία για ένα βουλγάρικο παιδί. Επίσης αν κάποιος πάθει κάτι κακό, όλοι οργανώνονται για να βοηθήσουν.»
Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα
Φωτογραφίες αρχείο ΒΕΡ, facebook.com/Приказките-на-баба-ЛиткаΤο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο αποφάσισε τελικά ότι ο Δήμος της Σόφιας θα πρέπει να τερματίσει τη νέα οργάνωση της κυκλοφορίας στο κέντρο της Σόφιας. Η μεγάλης κλίμακας αναδιοργάνωση της κυκλοφορίας γύρω από το Εθνικό Μέγαρο Πολιτισμού..
Την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων - 20 Ιουνίου, στις 11:00 στον τερματικό σταθμό 2 του αεροδρομίου της Σόφιας, θα εγκαινιαστεί επίσημα η έκθεση φωτογραφίας με τα προσφυγόπουλα με τίτλο «Αθωότητα χωρίς σύνορα». Η εκδήλωση διοργανώνεται από τη UNICEF, την..
Συνολικά το 36% των Βουλγάρων πάσχει από παχυσαρκία πρώτου σταδίου και το 40% περίπου είναι με δείκτη μάζας σώματος πάνω από τον φυσιολογικό. Σύμφωνα με στοιχεία εθνικής αντιπροσωπευτικής έρευνας του Ερευνητικού Κέντρου Trend, το 49% των Βουλγάρων..
Με επιθυμία να ανοίξουν προς τον κόσμο, μετά τα πολλά χρόνια απομόνωσης στο πρώην σοσιαλιστικό στρατόπεδο, η Βουλγαρία και η Ρουμανία προσχώρησαν το..