Ο λαός μας αποκαλεί τη σημερινή ημέρα Μεγάλη Παναγία και τιμά την Θεομήτορα ως προστάτιδα της μητρότητας, των γυναικών και της οικογενειακής εστίας. Κάθε χρόνο την 15^η Αυγούστου στις εκκλησίες και τα μοναστήρια στη Βουλγαρία, που φέρουν το όνομα της Παναγίας, συρρέουν χιλιάδες πιστοί και κάποιοι εξ αυτών την παραμονή της εορτής παραμένουν να διανυκτερεύσουν στους ναούς. 

Λιτανεία με τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας προσελκύει εκατοντάδες προσκυνητές στον Αίμο της περιοχής του Τρογιάν στα μέσα Αυγούστου. Διανύουν σχεδόν 500 μέτρα από τη Μονή του Τρογιάν μέχρι την τοποθεσία «Μογκίλκατα», όπου, σύμφωνα με την ιστορία, η Παναγία εξέφρασε την επιθυμία της να γίνει η εικόνα της. Εκεί τελείται αγιασμός και ο καθένας που ήρθε έχει τη δυνατότητα να προσκυνήσει στη μορφή της Θεομήτορος. 

Η περίφημη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας θεωρείται προστάτιδα των Βουλγάρων και η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι πανήγυρη της Μονής του Τρογιάν.

Κατά παράδοση, μεγάλοι εορτασμοί διεξάγονται και στη Μονή του Μπάτσκοβο και στη Μονή της Ρίλα, όπου βρίσκονται οι άλλες δύο από τις πιο δημοφιλείς θαυματουργές εικόνες στη χώρα μας. Αυτή την ημέρα η παραθαλάσσια μας πρωτεύουσα Βάρνα σημειώνει την γιορτή της και σε διάφορα χωριά στη χώρα υπάρχουν πανηγύρια. Ιερείς αγιάζουν κουρμπάνια για υγεία και ευημερία. 

Στις 15 Αυγούστου κάθε χρόνο και η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μεγάλη χριστιανική γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστή στο λαό μας ως Μεγάλη Θεοτόκος.

Νοιώθοντας την προστασία της, την ημέρα αυτή στη χώρα μας γιορτάζουν όχι μόνο οι χριστιανοί. Για να δεχθούν την ευλογία της στους ορθόδοξους ναούς και μοναστήρια τη νύχτα προς την αυγή της Κοιμήσεως προσέρχονται ως προσκυνητές και πολλοί μουσουλμάνοι.

Η 64χρονη τότε Θεοτόκος έμενε στα Ιεροσόλυμα, στο σπίτι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Μια φορά, όταν προσευχόταν στο όρος των Ελαίων, κατέβηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ με κλαδί φοίνικα στο χέρι και της ανήγγειλε το κοντινό τέλος. Η Παρθένος Μαρία δέχθηκε με χαρά την είδηση και επιθύμησε να ξαναδεί πριν το θάνατό της τους Αγίους Αποστόλους. Ως εκ θαύματος την ημέρα αυτή συγκεντρώθηκαν για ευαγγελικό κήρυγμα οι σκορπισμένοι ανά τον κόσμο απόστολοι, οι οποίοι έγιναν μάρτυρες του μακάριου τέλους της. Η Θεομήτωρ παρέδωσε την αγνή της ψυχή στα χέρια του Γιου της Κυρίου Ιησού Χριστού.

Κατά την Κοίμησή της όλο το δωμάτιο γέμισε θαυμαστή ευωδιά και οι άγγελοι άρχισαν να ψάλλουν: «Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί!» Αντί για πόνο, οι Απόστολοι ένιωσαν απερίγραπτη πνευματική χαρά. Έθαψαν τα λείψανά της στη Γεθσημανή, κοντά στους τάφους των γονέων της και του Αγίου Ιωσήφ του Μνήστορος. Σύμφωνα με τη χριστιανική εκκλησία ο θάνατος της Παναγίας είναι μετάβαση σε μια άλλη διάσταση – τη διάσταση της αιώνιας ζωής. Μετά την Κοίμησή της η Θεοτόκος δεν αφήνει αβοήθητο τον κόσμο και σε μοιραίες στιγμές γρήγορα βοηθάει όχι μόνο ξεχωριστούς ανθρώπους, αλλά και ολόκληρους οικισμούς, ακόμα και λαούς. Η παρουσία της στη ζωή των χριστιανών είναι αισθητή. Έγκαιρη και ισχυρή είναι η βοήθειά της στους ανθρώπους, τους οποίους υποσχέθηκε ποτέ να μην εγκαταλείψει.

Σ’ όλες τις περιοχές της Βουλγαρίας η Αειπάρθενος Μαρία τιμάται από τις γυναίκες ως προστάτιδα της μητρότητας, του γάμου και του σπιτιού. Πιστεύεται, ότι βοηθάει τις άτεκνες να αποκτήσουν παιδί. Να γιατί τη γιορτή της κάθε νεαρή νύφη χωρίς παιδί προσφέρει δώρο στην εικόνα της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας, ζητώντας τη μεσολάβησή της. Σε πολλά μέρη οι Βούλγαροι τιμούν την Κοίμηση της Θεοτόκου ως μια από τις γιορτές, αφιερωμένες στη νέα σοδειά - με μεγάλο κουρμπάνι για όλο το χωριό.