Τις τελευταίες εβδομάδες, η πολιτική ζωή στη χώρα έχει αρχίσει να περιστρέφεται γύρω από συκοφαντικές δημοσιεύσεις. Υλικά που βγαίνουν στην δημοσιότητα με σκοπό να δυσφημίσουν υψηλά ιστάμενες πολιτικές προσωπικότητες Οι μορφές του «παιχνιδιού» είναι ποικίλες - ηχογραφήσεις συνομιλιών, φωτογραφίες από ιδιωτικές στιγμές των πολιτικών, ανταλλαγή SMS και συζητήσεις σε κοινωνικά δίκτυα μεταξύ κυβερνητικών αξιωματούχων και επιχειρηματιών. Το πλαίσιο στο οποίο γίνεται αυτό - η συνεχιζόμενη εξάπλωση του Covid-19, ενισχύει περαιτέρω το αίσθημα αστάθειας και, σχεδόν, «πανδημικής» κλιμάκωσης των εντάσεων στην κοινωνικοπολιτική ζωή της Βουλγαρίας. Τι πιστεύουν οι πολιτικοί αναλυτές;

Σύμφωνα με τον υφηγητή του Πανεπιστημίου του Βελίκο Τάρνοβο, Δρ. Ίβο Ιντζόφ, το να δημοσιεύονται ηχογραφήσεις συνομιλιών, φωτογραφίες από ιδιωτικές στιγμές των πολιτικών, ανταλλαγή SMS και συζητήσεις σε κοινωνικά δίκτυα μεταξύ ατόμων που βρίσκονται στην εξουσία ή και συνεργατών τους και επιχειρηματιών, δεν είναι αυτοσκοπός.

«Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο σενάριο. Παρόμοια μέσα επικοινωνίας εισάγονται σε μαζική χρήση και δεν ξέρουμε τι είναι αλήθεια, τι είναι μέρος της αλήθειας και τι είναι ψέμα. Αλλά αν αυτά τα μέσα, που χρησιμοποιούνται ως συκοφαντικό υλικό, αποδεικνύονται πραγματικές πληροφορίες που κατηγορούν κάποιον με μεγάλη εξουσία και εάν οι ερευνητικές αρχές παραμείνουν σιωπηλές, αυτό θα προκαλέσει την κοινωνική οργή. Είναι σημαντικό, με δεδομένη την εγγύτητα της προεκλογικής περιόδου, οι πολιτικές δυνάμεις και οι πολιτικές ενώσεις να ανακοινώνουν πιο συγκεκριμένα και πιο εστιασμένα μηνύματα. Πρέπει να εμπνεύσουν την ελπίδα στους απογοητευμένους πολίτες. Η συσσώρευση πολιτικών κερδών δεν μπορεί να γίνει μόνο με την άσκηση κριτικής κατά των πολιτικών αντιπάλων».

Σε συνέντευξή του στην Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία -ΒΕΡ, ο Ευγκένι Ντάινοφ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Νέο βουλγαρικό πανεπιστήμιο, δήλωσε ότι « στην Βουλγαρία η εξουσία δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική».

«Η πολιτική, είναι η διαφανής άσκηση εξουσίας μπροστά στα μάτια και τον έλεγχο της κοινωνίας και εντός των ορίων που επιβάλλει ο νόμος και το Σύνταγμα. Δεν υπάρχει πολιτική στη Βουλγαρία. Υπάρχει εξουσιασμός. Οι αποφάσεις λαμβάνονται κρυφά και επομένως τα χτυπήματα γίνονται με την χρήση απόρρητων δεδομένων. Δηλαδή έχουμε άσκηση εξουσίας, αγώνα για εξουσία και αγώνα για να μην χάσει την εξουσία αυτός που την ασκεί.

Η μόνη πολιτική που εφαρμόζεται στη Βουλγαρία και η οποία πληροί τον ορισμό της πολιτικής, είναι οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις. Προφανώς, μάλιστα, οι εκδηλώσεις αυτές θα αυξηθούν, επειδή μια σύγχρονη κοινωνία δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς την πολιτική. Αλλά οι πολίτες δεν μπορούν να αντισταθμίσουν το γεγονός ότι έχουμε εξουσία που είναι εκτός ελέγχου και που έχει σαν στόχο της την κατανάλωση δημόσιων πόρων. Αυτό είναι καθοριστικό. Με μικρές μεταρρυθμίσεις δεν θα γίνουν αλλαγές. Πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν. Όπως δεν υπήρχε πολιτική πριν από το 1989, έτσι δεν υπάρχει και σήμερα».

Γιατί έγινε κύρια η συνομιλία για τις συκοφαντίες και όχι για την πολιτική και υπάρχει, άραγε, πιθανότητα να αλλάξει αυτό;

«Η καλή πιθανότητα δεν πρέπει ποτέ να αποκλείεται εάν επιζητούμε κάτι θετικό», λέει ο πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας, Πέτερ-Εμίλ Μίτεφ 

«Ωστόσο, τώρα έχουμε πολλά σημαντικά σημεία. Τόσο τα κύρια κόμματα - το κυβερνών GERB όσο και το αντιπολιτευόμενο BSP (Σοσιαλιστικό Κόμμα) - βρίσκονται σε κρίσιμη και, κατά πάσα πιθανότητα, φάση πριν από την Κρίση. Και στο φόντο του συκοφαντικού πολέμου, όλοι φαίνονται αξιολύπητοι.

Η κοινωνία αισθάνεται ότι βυθιζόμαστε αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα στο βάλτο, λόγω έλλειψης βασικής τάξης και τιμιότητας. Ωστόσο, προετοιμάζονται νέα πολιτικά υποκείμενα. Αν και δεν είναι ακόμη αρκετά σαφές, βλέπουμε δηλώσεις για εναλλακτικές λύσεις, ενάντιες στην σημερινή εξουσία. Ίσως θα μπορέσουμε να κάνουμε σαφέστερες προβλέψεις το φθινόπωρο».

Επιμέλεια από άρθρα: Κρασιμίρ Μαρτίνοφ

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης