Τα έργα 28 νέων με βουλγαρικές ρίζες, οι οποίοι ζουν στο εξωτερικό, μαζεύτηκαν στο νέο βιβλίο-συλλογή «Γράμμα προς τη Βουλγαρία από τους νέους Βουλγάρους ανά τον κόσμο». Διοργανωτής του πρότζεκτ είναι το ίδρυμα «Ευκαιρία για τα παιδιά και τη φύση της Βουλγαρίας». Η πρόεδρός του Λιλιάνα Σλάβοβα διηγήθηκε για το Ράδιο Βουλγαρία για τα αισθήματα και τα μηνύματα προς την πατρίδα των βουλγάρων εφήβων στο εξωτερικό:

«Το βιβλίο είναι καρπός του καταξιωμένου εθνικού λογοτεχνικού διαγωνισμού «Και τα παιδιά κατακτούν κόσμους. Δείξε ότι μπορείς!». Το 2019 το θέμα ήταν «Το γράμμα μου προς τη Βουλγαρία». Μετά το μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα και τον αντίκτυπο που είχαμε, αποφασίσαμε φέτος να στραφούμε στα παιδιά, που δεν είναι στη χώρα μας και να καταλάβουμε τι συμβαίνει με τον τρόπο σκέψης και την κοσμοαντίληψή τους. Τα μηνύματα είναι ταυτόχρονα και διαφορετικά, και κοντινά – αγάπη, ελπίδα, νοσταλγία, αποχαιρετισμός, κατηγορία. Όλα αυτά και πολλά άλλα αισθάνονται στο νέο βιβλίο μας που αποτελεί ιδιόμορφο καθρέφτη των αισθημάτων των νέων Βουλγάρων που ζουν στο εξωτερικό.»

Πιο ενεργό συμμετοχή είχαν παιδιά με βουλγαρικές ρίζες στην Ισπανία, την Ιταλία, την Τουρκία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Νορβηγία και τη Σλοβακία. Και η συλλογή με τα κείμενά τους είναι συνέχιση της δημοσιευμένης πέρυσι πρώτης έκδοσης – «Το γράμμα μου προς τη Βουλγαρία».

Πώς αλλάζει το βλέμμα προς τη Βουλγαρία με την πάροδο του χρόνου και από μακριά;

«Αυτό το πρότζεκτ δεν είναι μονοσήμαντος και δεν έχει στόχο μόνο να συγκεντρώσει σε ένα βιβλίο τα καλύτερα κείμενα. Φέτος ερευνήσαμε και τις επίκαιρες διαθέσεις των παιδιών εκτός Βουλγαρίας. Οι διαθέσεις αυτές έχουν διαμορφωθεί κυρίως από τους γονείς και τους λόγους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους» - εξηγεί η Λιλιάνα Σλάβοβα. – «Είμαι πεπεισμένη ότι εμείς, οι μεγάλοι, φέρουμε τεράστια ευθύνη για τη αγάπη και τη στάση των παιδιών μας απέναντι στη χώρα μας. Τα παιδιά επηρεάζονται από τις ηθικές αξίες και τη συμπεριφορά μας. Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι κάνουμε όλα τα δυνατά τα παιδιά μας να είναι καλά μορφωμένα, να φύγουν για το εξωτερικό και να αποκατασταθούν επαγγελματικά εκεί.»

Τα έργα των νεαρών δημιουργών θέτουν πολλά ερωτήματα, όπως, για παράδειγμα, τι σημαίνει για τον άνθρωπο η πατρίδα, τι είναι έτοιμος να κάνει για την πατρίδα, τι είναι άνθρωπος χωρίς γένος και πατρίδα…

Για επιστροφή στο σπίτι και αγάπη για τη Βουλγαρία γράφει η 18χρονη Γιουμιουγκιούλ Τσαβντάροβα από την τουρκική πόλη Τεκιρντάγ, η οποία κέρδισε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό: «Κλείνω κουρασμένα μάτια και ακολουθώ το μυστικό μονοπάτι, που οδηγεί από την Κωνσταντινούπολη στη Δοβρουτσά. Ο δρόμος είναι σύντομος – όσο μια επιστροφή. Τα χέρια μου, τρεμάμενα, ανοίγουν τη γνωστή πόρτα, και η καρδιά μου ζεσταίνεται, σαν να είμαι κοντά στη φωτιά σε παγωμένη νύχτα.»

Τα αξιόλογα βιβλία ανατρέπουν κόσμους και κοσμοαντιλήψεις, συμπεραίνει η Λιλιάνα Σλάβοβα από το ίδρυμα «Ευκαιρία για τα παιδιά και τη φύση της Βουλγαρίας»:

«Το βιβλίο μας αποτελεί ιδιόμορφο ρολόι, με το οποίο να ελέγξουμε το

παρόν μας και να ανοίξουμε τις αισθήσεις μας για το μέλλον. Από τα έργα μαθαίνουμε ότι τα παιδιά ξέρουν ότι ανακαλύπτει κανείς ποιος είναι και πού ανήκει, κυρίως όταν ανοίξει τις αισθήσεις του για άλλους κόσμους και πολιτισμούς. Ωραίο είναι να ταξιδεύουμε, αλλά ακόμη πιο ωραίο είναι να επιστρέψουμε.»

Φωτογραφίες: forbkids.org, πρ. αρχείο

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα