Ένα καλό ποδήλατο, φαγητό, μια αιώρα κι ένα σακίδιο., Αυτά είναι όλα όσα χρειάζεται κάποιος για να πραγματοποιήσει μια μεγάλη ορεινή διαδρομή. Αυτό που παραμένει αόρατο είναι ο μεγάλος ενθουσιασμός, η περιέργεια και η αγάπη για το βουνό και τους κατοίκους του. Όλα αυτά δίνουν δύναμη σε έναν νεαρό ταξιδιώτη, να διασχίσει μόνος του τη μεγαλύτερη περιπατητική τουριστική διαδρομή στη χώρα μας.

Η ορεινή διαδρομή Κομ - Εμίνε ονομάζεται «διαδρομή της φιλίας». Πρόκειται για το τελευταίο τμήμα της ευρωπαϊκής ορεινής τουριστικής διαδρομής E3, η οποία συνδέει τον Ατλαντικό Ωκεανό με τη Μαύρη Θάλασσα. Η απόσταση μεταξύ των δύο τελικών σημείων - Όρος Κομ στα σύνορά με τη Σερβία και το ανατολικότερο σημείο των Βαλκανικών βουνών, το Ακρωτήριο Εμινέ στη Μαύρη Θάλασσα, είναι περίπου 700 χλμ. η απόσταση μπορεί να καλυφθεί σε 20-30 ημέρες, ανάλογα με την εποχή. Η μεγάλη πρόκληση είναι οι εκατό κορυφές του Αίμου που πρέπει να διασχίσουν οι ορειβάτες και η μεγάλες  υψομετρικές διαφορές. Εκτός από πεζοπορία, η διαδρομή αυτή, κατά μήκος της κορυφογραμμής του Αίμου, χρησιμοποιείται και ως διαδρομή για αγώνες εκτός δρόμου.

«Αυτή η πορεία ήταν ένα όνειρο για μένα», λέει ο νεαρός ορειβάτης Ντανιέλ Οβτσάροφ από την πόλη Ζλατίτσα. Το καλοκαίρι του 2019, ο Ντανιέλ κατάφερε να περάσει τη θρυλική διαδρομή, δοκιμάζοντας την αντοχή του και τη δυνατότητά του να επιβιώνει στην φύση. Η ιδέα του ήρθε αυθόρμητα και η προετοιμασία του ήταν αυτοσχέδια. Από την πείρα του στα βουνά, ο Ντάνιελ γνωρίζει ότι οι συνθήκες εκεί είναι εξαιρετικά δυναμικές, αλλάζουν συνεχώς και μπορείς να βασιστείς μόνο στις δεξιότητές και στα ένστικτά σου.

Υπάρχουν δεκάδες λάτρες των ακραίων εμπειριών που έχουν περάσει από αυτό το «μονοπάτι φιλίας». «Μπορείτε να βιώσεις όλα τα συναισθήματα - από το δυνατό φόβο έως τον πολύ δυνατό ενθουσιασμό και την αγάπη. Στα βουνά νοιώθεις πραγματικά το αίσθημα της ελευθερίας και το απολαμβάνεις σαν παιδί, με όλες τις αισθήσεις σου».

«Έφτασα με το αυτοκίνητο στο πέρασμα Πέτροχαν κι από εκεί, μέσα σε δυο ώρες, στην κορυφή Κομ - το σημείο εκκίνησης της διαδρομής. Ήταν σούρουπο και πέρασα τη νύχτα λίγο πιο κάτω από την κορυφή - πάνω από τη ζώνη του δάσους, σε υψόμετρο 2100 μέτρων. Η φύση εκεί είναι πολύ άγρια. Το ίδιο βράδυ είδα ελάφια κοντά - το δέχτηκα σαν ένα καλό σημάδι για την αρχή της πορείας μου. Κοιμήθηκα σε μια αιώρα δεμένη σε δύο δέντρα, αλλά είχε πολύ κρύο.

Την επόμενη μέρα ξεκίνησα, με την ανατολή του ήλιου. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ανεβαίνετε στην κορυφή Κομ πρέπει να πάρετε μια πέτρα, την οποία θα έχετε μαζί σας σε όλο το δρόμο και όταν θα φτάσετε στην θάλασσα θα την πετάξετε κάνοντας μια ευχή. Αυτό έκανα κι εγώ. Τις πρώτες μέρες είχα πολλή ενέργεια και αδρεναλίνη, αλλά μπερδεύτηκα, έχασα τον δρόμο και παρέκκλινα κατά ένα χιλιόμετρο, το οποίο στη συνέχεια έπρεπε να ξανανέβω. Χρειάστηκε περισσότερος χρόνος και ενέργεια, αλλά ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω.

«Στο βουνό πρέπει να φροντίζεις μόνος σου για φαγητό, καταφύγιο και ζεστασιά. Αυτό πλουτίζει τον άνθρωπο τόσο συναισθηματικά όσο και πρακτικά», συνεχίζει ο Ντανιέλ Οφτσάροφ.

«Είχα υπολογίσει ότι θα μου χρειαστούν 15 ημέρες, αλλά με τις αποκλίσεις από τη διαδρομή, μπερδεύτηκα. Στην πραγματικότητα ταξίδεψα περίπου 100 χλμ. περισσότερο. Το 60% της διαδρομής μπορεί να το περάσει κανείς με ποδήλατο, αλλά υπάρχουν μέρη στα οποία πρέπει να το κουβαλάς. Υπάρχουν επίσης μέρη όπου είναι πολύ επικίνδυνο να πέσεις σε γκρεμό. Το πιο δύσκολο απ’ αυτά είναι η κορυφή Μποτέφ, σε υψόμετρο 2376 μέτρων. Εκεί υπάρχουν οι υψηλότερες κορυφές του Αίμου. Κάνει πολύ κρύο στην κορυφογραμμή

Μερικές νύχτες δεν κατάφερα να κοιμηθώ. Η διαδρομή κράτησε 21 ημέρες, στις οποίες μπόρεσα να βγάλω περισσότερες από 6.000 φωτογραφίες της φύσης και των ζώων που συνάντησα. Ξεκινούσα στις 5.30 το πρωί και τα απογεύματα συχνά είχε καταιγίδες στα βουνά. Περπάτησα τη διαδρομή από την κορυφή Αμπαρίτσα μέχρι το καταφύγιο Μποτέφ μέσα σε 8 ώρες. Σε ορισμένα μέρη ταξίδευα χιλιόμετρα χωρίς να βρω νερό. Έτσι, όλα αποκτούν μεγάλη αξία στα βουνά. Δεν φοβάμαι ποτέ τα άγρια ​​ζώα - αν δεν τα ενοχλήσεις, δεν θα έρθουν κοντά σου. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πιο επικίνδυνοι και πιο απρόβλεπτοι απ’ αυτά».

Φωτογραφίες: Ντανιέλ Οβτσάροφ

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης