Ηθοποιός, τραγουδιστής, φρόντμαν του συγκροτήματος «Οι συνηθισμένοι ύποπτοι», δημιουργός τραγουδιών (στοίχων και μουσικής), ο Στέφαν Βαλντόμπρεφ είναι εξαιρετικά δραστήριος άνθρωπος με πολλές δεσμεύσεις, τουλάχιστον πριν από την 13η Μαρτίου. Εκείνος, όπως όλοι οι καλλιτέχνες που συνδέονται με τη σκηνή και τη ζωντανή επαφή με το κοινό, αναγκάστηκε να αναβάλει πολλές συμμετοχές του, αλλά βρίσκει και τις καλές πλευρές της κατάστασης.
«Δουλεύω. Χρησιμοποιώ τη δυνατότητα που μας προσέφερε η ζωή να ζούμε πιο χαλαρά. Ολοκλήρωσα το βιβλίο που είχα σκεφθεί από πολύν καιρό, αλλά δεν είχα χρόνο να γράψω. Έγινε θαυμάσια, τώρα μένω σπίτι. Κάνω τις τελικές συντάξεις, το εξώφυλλο του «Βιβλίου για τα τραγούδια», στο οποίο λέω ενδιαφέρουσες, μερικές φορές αστείες, ιστορίες για δικά μου τραγούδια, για τραγούδια του γκρουπ «Ουίκεντα», για τη Λίλη Ιβανόβα (για εκείνη υπάρχει ειδικό κεφάλαιο) κ.ά.. Στα μέσα Μαΐου πρέπει να είναι στα βιβλιοπωλεία.»
Πριν λίγες μέρες έδωσα την πρώτη μου συναυλία στο Διαδύκτιο, χωρίς κοινό και ελπίζω πολύ να μη μου ξανασυμβεί – είπε ο μουσικός για το Ράδιο Βουλγαρία.
«Εύχομαι αυτή να είναι η τελευταία τέτοια συναυλία! Στην αρχή το αίσθημα ήταν παράξενο. Ίσως με βοήθησε το γεγονός ότι είμαι ηθοποιός, γιατί στον κινηματογράφο καμιά φορά η κάμερα σου γίνεται «παρτενέρ» και φαντάζεσαι ότι είναι άνθρωποι. Το άλλο, που με βοήθησε πάρα πολύ, είναι ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κατά τη διάρκεια των εκατοντάδων συναυλιών μας στη χώρα, παρατηρούσα τα πρόσωπα όλων των ανθρώπων μπροστά μου και θα ήθελα να πω ότι θυμήθηκα τα περισσότερα… Εκείνη τη βραδιά φανταζόμουν αυτούς τους ανθρώπους μπροστά μου… Κάναμε πολύ καλή φιλική σχέση με το κοινό μας και αυτό με βοήθησε πολύ. Σαν όλοι οι άνθρωποι αυτοί να ήταν γύρω μου.
Εάν πρέπει να περιγράψω την τωρινή κατάσταση με δικό μου τραγούδι, πράγματι πιο κοντά είναι το «Πιο χαλαρά» - τόσο ως τίτλο, όσο ως περιεχόμενο των στίχων. Η Ανθρωπότητα έφτασε σε ένα «άκρο», από το οποίο δεν μπορεί να συνεχίσει πιο πέρα – «άκρο» κατανάλωσης, απληστίας, απάνθρωπου ρυθμού ζωής. Η φύση από μόνη της έκανε έτσι, ώστε να αρχίσει ένα καθάρισμα. Δεν εννοώ σε φυσικό επίπεδο. Πρόκειται για καθάρισμα των αισθήσεων, των σκέψεων, των ψυχών, των επιδιώξεων, των επιθυμιών. Ήδη στις 13-14 Μαρτίου έγραψα στο Facebook κάτι μικρό. Δε μου αρέσει καθόλου να δίνω συμβουλές στους ανθρώπους… Ήταν μήνυμα προς τα παιδιά, στο οποίο τα παρακάλεσα να εξηγήσουν στους γονείς τους ότι είναι κάτι ομαλό, ότι πρέπει να ζητάμε λιγότερα, για να έχουμε περισσότερα. Ζήσαμε έτσι σαν μετά από μας δε θα υπάρχουν άλλοι άνθρωποι – να φάμε, να πιούμε, να νιώσουμε τα πάντα… Ας αφήσουμε κάτι και για τα παιδιά μας. Νομίζω ότι μετά από όλο αυτό τον εφιάλτη, που συμβαίνει τώρα, θα αποκατασταθεί η ανθρώπινη ομαλότητα.»
Όσον αφορά το «Βιβλίο για τα τραγούδια», ο Στέφαν Βαλντόμπρεφ μοιράστηκε επίσης ότι ελπίζει μέσω του να μείνει σε επαφή με τους φίλους και τους λάτρεις του, για να διατηρηθεί το ωραίο συναίσθημα, που έμεινε, για να θυμίζει «αυτό το παραμύθι» που γεννήθηκε από τη ζωντανή επαφή και τις συναυλίες, και σε αναμονή της επιστροφής του.
Φωτογραφίες: bgnes, Facebook/Stefan Valdobrev
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Ο Ράινερ Χόνεκ (Rainer Honeck) ήταν 20 χρονών όταν επιλέγη για εξάρχων της ορχήστρας της Βιέννης πριν από 40 χρόνια και άρχισε να συνεργάζεται με τον Κάραγιαν, τον Μπιομ, τον Μπέρνσταϊν και τους τότε νέους Αμπάντο, Μούτι και Μπάρενμποϊμ. «Ο..
Ο Κοταράσκι (Kottarashky) είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες συνθέτες της βουλγάρικης μουσικής σκηνής από την πρώτη δεκαετία του 2000. Το ψευδώνυμο αυτό χρησιμοποιεί ο Νικόλα Γκρούεβ που συνέχεια πειραματίζεται με συνδυασμούς διάφορων στυλ. Είναι..
Το Plovdiv Jazz Fest γιορτάζει φέτος 10 χρόνια με ένα πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχουν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα στον κόσμο της τζαζ. Την φθινοπωρινή έκδοση θα φιλοξενήσει η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας - το Πλόβντιβ, από 1 έως 3..
Ο Ράινερ Χόνεκ (Rainer Honeck) ήταν 20 χρονών όταν επιλέγη για εξάρχων της ορχήστρας της Βιέννης πριν από 40 χρόνια και άρχισε να συνεργάζεται με τον..