Ακόμη και σε περιόδους εξαιρετικών μέτρων εναντίον μιας απειλής που απομακρύνει τους ανθρώπους, ο αληθινός δημιουργός δεν μένει σπίτι, αλλά ανοίγει ακόμη περισσότερο τις αισθήσεις του για να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του.

Έτσι, «σε γρήγορο ρυθμό» ο Στιλιάν Ιβανόφ, μέσα σε μόλις δύο ημέρες, γύρισε το τελευταίο του ντοκιμαντέρ. Ο Ιβανόφ είναι ο δημιουργός περισσότερων από 50 ντοκιμαντέρ και το τελευταία "Η ζωή ως επιδημία", μέσα σε δύο ημέρες έχει φορτωθεί σε διάφορες πλατφόρμες και το έχουν δει σχεδόν 20.000 θεατές.

«Αυτό που μου άρεσε είναι ότι, αυτός, ποτέ δεν μιλάει για την επιβίωση από την κρίση, αλλά για τη ζωή μας εδώ και τώρα. Συνειδητοποίησα ότι μόνο όταν εκτιμούμε τη ζωή όπως είναι, βρίσκουμε τον τρόπο να ζούμε με αξιοπρέπεια και χωρίς φόβο. Όλα εξαρτώνται από το πνεύμα και τις πεποιθήσεις μας. Αυτό το καταφέρνουν μόνο οι θαρραλέοι και είναι πολύ καλό το ότι υπάρχουν ακόμα τέτοια παραδείγματα όπως ο Ντιμίταρ Γκεόροφ "- λέει ο Στυλιαν Ιβάνοφ.

«Η ιδέα γεννήθηκε μόλις πριν από μία εβδομάδα - την Τρίτη, όταν συναντήθηκα με τον Ντιμίταρ Γκεόροφ. Μου είπε για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε και πάλι μετά το 1993, όταν μετέτρεψε ένα μικρό εργοστάσιο κατασκευής τούβλων σε μια σύγχρονη γιγαντιαία επιχείρηση εξοπλισμένη με υπολογιστές, ρομπότ και σύγχρονο εξοπλισμό. Αλλά μέχρι και σήμερα, ο επιχειρηματίας συνεχίζει να αντιμετωπίζει δυσκολίες κάθε είδους. Ωστόσο, είναι ένας δραστήριος άνθρωπος που, αν και είναι 75 χρονών, δεν παραδίδεται εύκολα.

Στη συνάντησή μας, είπε ότι θα πάρει πάλι δάνειο, αλλά αυτή τη φορά για τους εργαζόμενους, ώστε να μπορέσει να τους καταβάλει την προκαταβολή τους. Στη συνέχεια, του πρότεινα να τον συνοδεύσει η ομάδα μας τις επόμενες δύο ημέρες, ώστε να μπορέσουμε να συναντηθούμε με τους εργαζόμενους και να δούμε από κοντά πως είναι η μέρα του. Ήμασταν πολύ εντυπωσιασμένοι από την έργεια που δίνει στους ανθρώπους γύρω του. Τους συγκεντρώνει κάθε εβδομάδα στη μεγάλη αίθουσα του εργοστασίου και τους μιλά για τι πρέπει να κάνουν.

Δεσμεύεται απέναντί τους και κάνει απολογισμό των υποσχέσεων που έδωσε. Φυσικά, δίνει και υλικό κίνητρο στους ανθρώπους του, αλλά και τους δίνει και θάρρος και ελπίδα. Για το λόγο αυτό αισθάνονται ότι είναι μέρος μιας μεγάλης οικογένειας και ζουν με την αίσθηση ότι δεν θα εγκαταλειφθούν ποτέ. Δυστυχώς, η αίσθηση ότι κανείς δεν σκέφτεται για τους ανθρώπους είναι ένας κοινός φόβος για πολλούς από τους σημερινούς Βούλγαρους.

Το εργοστάσιο απασχολεί περίπου 70 άτομα - τεχνολόγους, μηχανικούς και εργαζόμενους κάθε εκπαιδευτικού επιπέδου, υπάρχουν και νέοι και ηλικιωμένοι. Αυτό φαίνεται στην ταινία, αλλά κυρίως ακούγονται τα λόγια του Γκεόροφ, που τους μιλάει για τον εθνικό ήρωα Λέβσκι, για τον θρακικό πολιτισμό, για τη δύναμη της Βουλγαρίας και ότι, όσο κι αν δυσκολεύτηκε, ο βούλγαρος κατάφερε πάντα να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Αυτοί είναι οι εθνεγέρτες του σήμερα. Και χάρη σ’ αυτούς τους οραματιστές, οι οποίοι υπήρξαν στην πορεία της ιστορίας, διατηρούμε το πνεύμα μας και κατορθώνουμε να διατηρηθούμε σαν λαός».

«Από πολύ νεαρή ηλικία, αυτός ο άνθρωπος αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Όμως οι δυσκολίες αυτές τον έκαναν να και να φροντίζει για το αύριο», εξηγεί ο Στιλιάν Ιβανόφ/

«Στα γυρίσματα πείστηκα ότι ακόμα και οι πιο νέοι εργάτες ήταν πιο πεσμένοι, πιο απογοητευμένοι, επειδή δεν αντιμετώπισαν ακόμα δυσκολίες στο δρόμο τους. Υπάρχει ένα αρχαίο ρητό που λέει ότι στην ηρεμία όλες οι βάρκες πλέουν, αλλά και ότι ο καλός ο καπετάνιος φαίνεται όταν έχει φουρτούνα. Τότε φαίνεται ποιοι είναι οι καλοί και ικανοί καπετάνιοι.

Η ζωή ξεκαθαρίζει όταν περνά από περιόδους κρίσης όπως η σημερινή. Ακόμη και αν κάποιος προσπαθήσει να σκηνοθετήσει την κρίση, το σενάριό του θα βγει στραβό. Τώρα, χάρη σε ανθρώπους όπως ο Γκεόροφ, σπέρνονται οι ηθικοί σπόροι για τη νέα βουλγαρική γενιά.

Το ντοκιμαντέρ είναι φτιαγμένο επαγγελματικά στα πρότυπα της σύγχρονης κινηματογραφίας. Κινηματογραφήσαμε με ιπτάμενο τηλεκατευθυνόμενο, εφοδιασμένο με κινηματογραφική μηχανή. Η πραγματοποίηση σε χρόνο ρεκόρ, δεν έγινε εις βάρος της ποιότητας. Οι θεατές μπορούν να το δουν και να διαπιστώσουν μόνοι τους ότι είμαστε σωστοί στην παρουσίαση και την τεχνική του αξία».

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα